زیارت جامعه کبیره یک دوره امام شناسی است

معاون فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری با اشاره به اینکه دو زیارت جامعه کبیره و غدیریه از امام هادی(ع) روایت شده است، اظهار داشت: زیارت جامعه کبیره یک دوره امام شناسی است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، حجت الاسلام والمسلمین سید حسین رکن الدینی که  امروز در مراسم تواصی به حق در جمع کارکنان مجموعه حج و زیارت سخن می گفت با عرض تسلیت بمناسبت سالروز شهادت امام هادی(ع) ، به تبیین زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت پرداخت.  


وی پس از اشاره کوتاهی به سال های اولیه زندگی امام علی النقی(ع) و رسیدن به امامت در 8 سالگی ، از معتصم عباسی، واثق، متوکل، مستنصر، مستعین و معتز بعنوان خلفای هم عصر آن حضرت یاد و دلایل رفتن امام از مدینه به سامرا در زمان متوکل عباسی را تشریح کرد.  


حجت الاسلام والمسلمین رکن الدینی با اشاره به اینکه احادیث منقول از امام هادی(ع) نسبت به امامان پیش از ایشان کمتر است، علت آن را به نقل از عطاردی اقامت اجباری در سامرا تحت نظرحکومت عباسی دانست که فرصت انتشارعلوم ومعارف را به آن حضرت نداده است.


معاون فرهنگی بعثه افزود: روایات منقول از امام هادی(ع) در زمینه های توحید، امامت، زیارت، تفسیر و باب های مختلف فقه مانند: طهارت، نماز، روزه،خمس، زکات، ازدواج و نیز آداب است و رساله ای از امام دهم درباره جبر و اختیار نیز به جا مانده است.



وی با بیان اینکه از امام دهم شیعیان دو زیارت جامعه کبیره و غدیریه روایت شده است ، گفت: زیارت جامعه کبیره یک دوره امام شناسی و محور زیارت غدیریه، تولی و تبری و محتوای آن بیان فضایل امام علی(ع) است.


وی در ادامه افزود: مسعودی از مورخان مسلمان می نویسد: به متوکل گزارش دادند در منزل امام هادی(ع) ادوات جنگی و نامه هایی ازشیعیان به ایشان وجود دارد. دستور داد غافلگیرانه به منزل آن حضرت حمله وایشان را به مجلس متوکل بردند. ظرف شرابی در دست خلیفه بود آن را به امام تعارف کرد. امام با بیان اینکه گوشت و خون من به شراب آلوده نشده، درخواست متوکل را رد کرد. آنگاه متوکل از حضرت خواست شعری بخواند که او را به َوجد آورد. امام در ابتدا درخواست او نپذیرفت؛ اما با اصرار متوکل اشعاری خواند. اشعار امام متوکل و اطرافیان او را تحت تاثیر قرار داد، به گونه‌ای که صورت متوکل از گریه خیس شد و دستور داد بساط شراب را برچینند و امام هادی(ع) را با احترام به خانه‌اش بازگردانند.



وی با بیان اینکه امام هادی (ع) در زمان حکومت معتز عباسی مسموم شد و به شهادت رسید اضافه کرد: متوکل خیلی زود به دست پسرش منتصر، و در اوج ذلت و منفوریت کشته شد و جز میراثی که برای پسرش و دشمنانش باقی گذاشت، هیچ چیز حتی قبر او نیز در تاریخ باقی نماند.