اخبار مکه رازی
اخبار مکه رازی: از کتاب‌های گمشده درباره تاریخ محلی مکه، نوشته عبدالرحمن بن ابی‌حاتم رازی (م.327ق.) از این کتاب اثری در دست نیست و منابع کتاب‌شناسی و تاریخ محلی از آن یاد نکرده‌اند. تنها سخاوی (م.902ق.) در فهرست مفصلش با عنوان &laqu
اخبار مكه رازي: از كتابهاي گمشده درباره تاريخ محلي مكه، نوشته عبدالرحمن بن ابيحاتم رازي (م.327ق.)
از اين كتاب اثري در دست نيست و منابع كتابشناسي و تاريخ محلي از آن ياد نكردهاند. تنها سخاوي (م.902ق.) در فهرست مفصلش با عنوان «التواريخ المحليه»[1] كتابي با نام «مكه» به عبدالرحمن بن ابيحاتم نسبت داده است. او فقيه، متكلم، مفسر، رجالشناس و محدث شافعي بوده و در ري زاده شده و كتابهاي مشهور الجرح و التعديل و تفسير القرآن العظيم[2] از آنِ او هستند.[3] سنيدي در معجم ما الّف عن مكه عنوان «اخبار مكه» را بر اين اثر نهاده است.[4]
ابن ابيحاتم به سال 240ق. در ري زاده شد و تحصيلات خود را نزد پدرش ابوحاتم رازي از دانشوران بزرگ آن روزگار[5] آغاز و به سرزمينهاي گوناگون اسلامي سفر كرد و نزد استاداني پرشمار دانش آموخت.[6] منابع با القاب حافظ، ناقد، شيخ الاسلام و ثقه، از او به بزرگي ياد كردهاند.[7] شهرت او بيشتر در رجالشناسي است و كتاب الجرح و التعديل او از منابع مهم اين شاخه دانشي است. وفات او را به سال 327ق. دانستهاند.[8]
منابع
الاعلان بالتوبيخ: شمس الدين السخاوي (م.902ق.)، به كوشش فرانس روزنتال، بيروت، دار الكتب العلميه؛ تذكرة الحفّاظ: الذهبي (م.748ق.)، بيروت، دار احياء التراث العربي؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامي: زير نظر بجنوردي، تهران، مركز دائرة المعارف بزرگ، 1372ش؛ سير اعلام النبلاء: الذهبي (م.748ق.)، به كوشش گروهي از محققان، بيروت، الرساله، 1413ق؛ طبقات الحفاظ: السيوطي (م.911ق.)، بيروت، دار الكتب العلميه، 1983م؛ لسان الميزان: ابن حجر العسقلاني (م.852ق.)، بيروت، اعلمي، 1390ق؛ معجم ما الف عن مكه: عبدالعزيز سنيدي، رياض، مكتبة الملك فهد، 1420ق.
ابراهيم احمديان
[1]. الاعلان بالتوبيخ، ص245-289.
[2]. نك: تذكرة الحفاظ، ج3، ص830؛ لسان الميزان، ج3،
ص432.
ص432.
[3]. الاعلان بالتوبيخ، ص281.
[4]. موسوعة مكة المكرمه، ج2، ص217؛ معجم ما الف عن مكه، ص58.
[5]. سير اعلام النبلاء، ج13، ص246.
[6]. دائرة المعارف بزرگ اسلامي، ج2، ص338، 637؛ نك: تذكرة الحفاظ، ج3، ص829.
[7]. طبقات الحفاظ، ص346-347.
[8]. تذكرة الحفاظ، ج3، ص831.