کاروان دانشجویی مدینه در مسیر خانه خدا

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، خورشید به‌آرامی پشت افق مدینه پنهان می‌شد و رنگ‌های طلایی و ارغوانی، آسمان این شهر مقدس را به تابلویی الهی بدل کرده بودند. مسجد شجره، با نورهای آرام‌بخش و فضای سرشار از معنویت، میزبان نخستین کاروان دانشجویی بود که با احرام‌های سفید و دل‌هایی سرشار از عشق، آماده سفری شدند که تا پایان عمر در یادشان خواهد ماند.

این جوانان، با روحی سبک و نگاهی پرامید، در صحن مسجد گرد آمده بودند. زمزمه‌های «لبیک اللهم لبیک» از گوشه‌وکنار به گوش می‌رسید؛ نوایی که با هر تکرار، شوق وصال را در دل‌ها شعله‌ورتر می‌کرد. اشک‌هایی که بر گونه‌ها جاری بود، حکایت از دلدادگی خالصانه‌ای داشت که تنها در این لحظات ناب تجربه می‌شود.

یکی از دانشجویان، در حالی که صدایش از بغضی شیرین می‌لرزید، گفت: «حس می‌کنم از خودم رها شده‌ام. این لباس سفید، مرا به یاد پاکی و معصومیت می‌اندازد. در این لحظات، همه دغدغه‌ها و تعلقات دنیا از دلم بیرون رفته است. انگار فقط من و خدا باقی مانده‌ایم.»

دانشجوی دیگری که دستانش را به نشانه دعا بالا آورده بود و به آسمان می‌نگریست، با حالتی سرشار از اشتیاق گفت: «در این سفر، دعای فرج امام زمان(عج) از قلبم جدا نمی‌شود. آرزو دارم این سرزمین مقدس، شاهد ظهور حضرت باشد. هیچ لحظه‌ای زیباتر از این نیست که در خانه خدا برای آمدن منجی دعا کنی.»

 صدای لبیک دانشجویان ، مسجد شجره را در بر گرفت. این صداهای ملکوتی، گویی نسیمی از بهشت بود که حال و هوای معنوی خاصی به فضا بخشیده بود. چهره‌های جوان، در میان احرام‌های سفید، با نگاهی پرامید و اشتیاقی وصف‌ناشدنی، آماده پروازی معنوی بودند که نه تنها جسم شان، بلکه روح و جانشان را نیز به خانه دوست می‌برد.

این لحظات ناب، برای بسیاری از دانشجویان، فصلی تازه از زندگی‌شان را رقم زد؛ فصلی که در آن، بندگی خدا معنایی عمیق‌تر یافت و امید به ظهور منجی، در دل‌هایشان روشن‌تر شد. این سفر، نه فقط یک زیارت، که سفری الهی بود؛ سفری که خاطرات و معنویت آن، تا همیشه در قلب‌ها و خاطره‌ها ماندگار خواهد بود.

پیام پیام /