راهکار ماندگاری زیارت امام حسن(ع)
حجتالاسلام وزیری با بیان چند روایت از صبر درسآموز امام حسن مجتبی(ع)، گفت: اگر میخواهیم زیارتمان در مدینه ماندگار شود باید با معرفت به کشورمان برگردیم و عزم را بر عملیاتی کردن این درسها در میادین مختلف بگذاریم.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی حج، شب گذشته (25 اسفند) نخستین شب بعد از بعد از انقلاب اسلامی بود که در هتلهای زائران ایرانی در جوار بقیع جشن میلاد امام حسن مجتبی(ع) در پانزدهم ماه رمضان برگزار شد. از جمله هتل ثلاثه نقاط الرضا میزبان مراسمی از سوی بعثه مقام معظم رهبری در مدینه بود.
در ابتدای این مراسم حجتالاسلام میثم حمیدی نیک، قاری و مبلغ قرآن کریم به تلاوت قرآن و شرح مختصری از آیات قرائتشده پرداخت. در ادامه حجتالاسلام سیدمحمود وزیری، سخنران بعثه در مدینه در سخنانی به تبیین چرایی انتخاب امامان شیعه برای پیشوایی دین پرداخت.
وی بیان کرد: خدای متعال به اینکه چرا امیرمؤمنان (ع) و امام حسن(ع) پیشوا و امام شدند در این آیه اشاره کرده است: «وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ؛ و برخی از آنان را چون [در برابر مشکلات، سختیها و حادثههای تلخ و شیرین] صبر کردند و همواره به آیات ما یقین داشتند، پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت میکردند» (سجده/ 24).
سخنران بعثه در مدینه در تفسیر این آیه تصریح کرد: اولا «یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا» یعنی اگر دنبال هدایت هستید، پشت سر اینها قرار بگیرید. «یَهْدُونَ» فعل مضارع است، یعنی اینها امامانی هستند که به امر الهی همچنان ما را به سمت خداوند هدایت میکنند. ثانیاً تعبیر «لَمَّا صَبَرُوا» میفرماید اینها به دلیل اهل پایداری و پایمردی بودن امام شدند. شما کسی را سراغ دارید که مصیبتهایش از پیامبر(ص) و آل او (ع) بیشتر باشد. در همین شهر کاری به سر علی آمد که لب چاه مینشست و با آن درددل میکرد. در این شهر نهتنها چراغ خانه علی را خاموش کردند، بلکه این چراغ را به آتش کشیدند.
وی افزود: امام حسن(ع) در مسجد نشسته بودند، کسی از شام آمد و شروع کرد به امام اهانت کردن. عده ای از یاران برخاستند، ولی امام مانع شدند. همه سکوت کردند و وقتی صحبتهای این مرد شامی تمام شد، امام گفت که اگر صادق هستی خدا مرا بیامرزد، اگر دروغ میگویی خداوند از تو بگذرد. امام او را برای غذا به منزل برد. روایت مفصلی است. رسید به جایی که در هنگام ترک کردن خانه، امام تمام 4 هزار درهمی را که در منزل داشتند جمع کرده و به او دادند و گفتند که اگر کم است، از تو عذر میخواهم. افتاد پشت پای امام (ع) و توبه کرد و برگشت به کشور سوریه و ناشر تشیع در دیار شام شد.
حجتالاسلام وزیری با اشاره به روایت درسآموز از رفتار امام حسن(ع) بیان کرد: امام با عده ای اصحابش طواف میکرد که شنید یکی از اصحابش با کسی بحث کرد. بعد از طواف وقتی از دلیل صدا پرسیدند، گفت: کسی از من تقاضای کمک کرد و گفتم که طواف با امام زمان را رها نمی کنم تا مشکل تو را حل کنم. امام سه نوبت به او فرمود وای بر تو. آیا نمی دانی گره گشایی از کار مسلمان از ده طواف خانه خدا بیشتر است. چرا طواف با من را رها نکردی.
سخنران بعثه در مدینه با اشاره به تعبیر «وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ» گفت: امام اهل یقین بود و با تمام وجود باور داشت یکی از فلسفههای زیارت تقویت ایمان و باور است. امروز نسل جدید نیازمند تزریق این باور است. لازمه این کار تقویت باور خودمان است. اینها درس و یادگار ماندگار امام حسن مجتبی(ع) است. اگر میخواهید که زیارت مدینه ماندگار و خاطره شود باید با معرفت از سیره امام حسن(ع) به کشورمان برگردیم و تصمیم بگیریم در این گرداب طوفانزده دنیای کنونی از پشت سر امامان جدا نشویم. در دعای ماه شعبان خواندید اگر کسی از آنان جلو بزند یا عقب بیفتد، از دست رفته است. باید در طوفانهای زندگی دوشادوش امامان صبر کنیم.
در ادامه این جلسه، فیضالله زاده، روحانی بعثه در مدینه به مدح و ستایشگری امام حسن(ع) پرداخت و زائران با تکان دادن گل و همنوایی با اشعار کرامت امام مجتبی(ع) بر حس و حال معنوی این مراسم افزودند. اگرچه کمی آن طرفتر از این شور و چراغانی، بقیع همانند شبهای دیگر بدون شمع و چراغ بود، اما نور ولایت امام حسن(ع) تمام قلوب عاشقانش را روشن کرده بود.