مدینه؛ سرزمینی برای جستجوی معنای زندگی + فیلم

زهره نصیری، دکتری روانشناسی تربیتی است که برای زیارت پیامبر(ص) و انجام عمره مفرده عازم سرزمین وحی شده است. وی معتقد است که این سرزمین مقدس مکانی برای بازگشت و یافتن معنای زندگی است. معنایی که نقشی اساسی در انسجام فردی و اجتماعی انسان دارد؛ به بیان دیگر، عقبه تاریخی این اماکن مقدس روایت‌هایی دارند که می‌توانند راهی برای کشف گمشده‌های درونی انسان بگشاید.

خانم دکتر نصیری در گفت‌وگویی با پایگاه خبری حج ، با بیان اینکه همه انسان‌ها برای تأثیرگذاری بر دیگران ، باید ابتدا روی ویژگی های شخصیتی خودشان کار کنند، گفت : افراد باید ابتدا اثر خودشان را بر خود بیابند و خود را معنا کنند تا بتوانند بر دیگران تأثیر بگذارند ، و تا زمانی که فرد خود را معنا نکرده باشد، نمی‌تواند ادعای تأثیرگذاری بر دیگران داشته باشد.

وی سرزمین وحی را مکانی برای بازگشت و یافتن معنای بشریت دانست و بیان کرد: در این مکان می‌توان قدم‌های انسان‌های برجسته را مشاهده و مسیر زندگی بشری را درک کرد . این سرزمین از گذشته تا به امروز و حتی آینده انسانی نقش مهمی داشته است. تاریخ انسان از مکه و مدینه آغاز شده و تا کربلا و دیگر مناطق ادامه دارد.

این دانش‌آموخته روانشناسی تربیتی با بیان اینکه هر یک از روایت‌های تاریخی می‌تواند راهی برای کشف گمشده‌های درونی ما باشد، گفت: مدینه منوره مکانی است که فرد می‌تواند خود را بازتعریف کند و معنای خود را بیابد. امیدوارم همه بتوانند این فرصت را داشته باشند تا مدینه منوره را تجربه کرده و در آن معنای حقیقی خود را درک کنند.

وی همچنین با اشاره به اهمیت و نقش معنا در روانشناسی نوین گفت: نیاز به معنا یکی از اصول اساسی انسجام فردی و اجتماعی است. اگر فرد بتواند معنای خود را بیابد، می‌تواند تعامل بهتری با دیگران داشته باشد و جهانی معنادار برای خود بسازد. امیدوارم همه بتوانند در این مسیر گام‌های کوچک اما مؤثری بردارند و جستجو در این سفر معنوی را از یافتن خودشان آغاز کنند.

این کارشناس حوزه کودک و نوجوان، بر اهمیت شکل‌گیری معنا در دوران کودکی تأکید کرد و گفت: سیناپس‌های مغزی در این دوران شکل می‌گیرند و کودک در حدود سه سالگی برای اولین بار خود را معنا می‌کند.

وی افزود: والدین در این دوره نقش مهمی دارند و می‌توانند معنایی عمیق و معنوی برای کودک ایجاد کنند.

خانم دکتر نصیری ادامه داد : اما در ۱۲ سالگی، نوجوان وارد مرحله‌ای جدید می‌شود که به «رستاخیز نوجوانی» معروف است. در این دوره، تمام معانی شکل‌گرفته ممکن است فرو بریزد.

این متخصص روانشناسی تربیتی تصریح کرد: در این دوران، والدین، جامعه و همسالان باید نقش خود را به درستی ایفا کنند تا نوجوان بتواند معنای جدیدی برای خود بیابد. این فرآیند نیازمند شناخت زبان نوجوانان و تعامل صحیح با آن‌هاست. اگر این ارتباط به درستی برقرار شود، نورون‌های (سلول‌های عصبی)  از بین رفته دوباره ساخته شده و مسیر یادگیری در نوجوان ، سرعت بیشتری خواهد گرفت.

وی بازسازی دوران نوجوانی را مشابه استفاده از یک آسانسور معنوی دانست و گفت: در این مرحله باید به نوجوان مسیر را نشان داد و او را هدایت کرد. این کار نیازمند رویکردهای کارشناسی‌شده در حوزه‌های مختلف است. گرچه این فرآیند ساده نیست، اما در صورت تحقق، تأثیر بسزایی بر رشد معنوی نوجوانان خواهد داشت.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که همه بتوانند معنای حقیقی خود را بیابند و از طریق این درک، تعامل مؤثرتری با دنیای اطراف خود برقرار کنند.