روایت زوج جوان از سفرشان به سرزمین وحی + فیلم

زوج جوانی که در نخستین ماه زندگی مشترک توفیق یافتند مهمان سرزمین وحی شوند، لحظه‌به‌لحظه‌ی حضور در فضای ملکوتی مسجدالنبی(ص) را لطفی آسمانی می‌دانند که به مسیر زندگی‌شان ، رنگی تازه بخشیده است.

افضل‌نژاد، زائر ایرانی که به همراه همسرش در دهه پایانی ماه مبارک رمضان به سرزمین وحی مشرف شده، حضور خود را در این سفر ، نعمتی بزرگ از سوی خداوند می‌داند. او از حال و هوای خاص این روزهای خود در مدینه و مکه می‌گوید: «خدا توفیق داده که در یکی از بهترین زمان‌های ممکن، یعنی دهه آخر ماه مبارک رمضان، در بهترین مکان ممکن روی کره زمین، مسجدالحرام و مسجدالنبی، حضور داشته باشم. واقعاً این سفر را یک سفر آسمانی و معنوی می‌دانم و امیدوارم ذخیره دنیا و آخرتمان باشد».

افضل‌نژاد با اشاره به اینکه این سفر را پاسخ دعای خود در شب‌های قدر سال گذشته می‌داند، ادامه می‌دهد: «سال گذشته در لیالی قدر در کربلا بودم، بدون اینکه از قبل برنامه‌ای برای سفر داشته باشم. همان‌جا از خدا خواستم چنین سفری نصیبم کند. باورم نمی‌شد که هنوز یک سال نگذشته، در شب‌های قدر بعدی در سرزمین وحی باشم. برایم بسیار ارزشمند است که چنین سفری در این زمان برایم رقم خورد».




حججی، همسر وی که تجربه نخستین حضورش در مدینه و مکه را پشت سر می‌گذارد، با چشمانی پر از شوق از این سفر معنوی سخن می‌گوید: «حدود یک ماه است که ازدواج کرده‌ایم و خدا را شاکریم که آغاز زندگی مشترک‌مان با چنین حال و هوای معنوی و ملکوتی گره خورده است. پیش از این به سرزمین وحی مشرف نشده بودم و این اولین تجربه‌ام است. خوشحالم که خدا مسیر شروع زندگی‌مان را این‌گونه زیبا برایمان رقم زد».

او ادامه می‌دهد: «واقعاً لحظه به لحظه این سفر برای ما رنگ و بوی عرفانی دارد. حس می‌کنم بعضی از این لحظات، زمینی نیست و انگار از آسمان می‌آید. شاید وقتی به زبان بیاورم، حالتی شعاری پیدا کند، اما ما این لحظات را با تمام وجود لمس می‌کنیم و برایمان اتفاق می‌افتد».

این زوج جوان، این سفر را فرصتی برای نزدیک‌تر شدن به خداوند و عهدی تازه برای بندگی می‌دانند. از نگاه آن‌ها، مهم‌ترین سوغاتی که می‌توان از چنین سفری با خود به همراه برد، خدمت به خلق، پرهیز از گناه، و استواری در مسیر بندگی خداوند است.

آن‌ها آرزو می‌کنند همه زوج‌های جوان بتوانند در آغاز زندگی‌شان چنین تجربه معنوی عمیق و متفاوتی را داشته باشند و زندگی‌شان با برکت حضور در این سرزمین مقدس همراه شود. به گفته‌شان، اگرچه این سفر پایان می‌یابد، اما شیرینی‌اش باید در زندگی جاری بماند؛ به‌گونه‌ای که آثار آن در رفتار، نیت و سبک زندگی همواره نمایان باشد.