حاجی نوشت؛
حج عزیز، وقتی به ظاهر تمام می‌شود تازه در دل آدم شروع می‌شود

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، یکی از حجاج سال گذشته سرزمین وحی در متنی نوشت:
"یا غایة آمال العارفین"
سلام، پدرم از اوایل دهه شصت مدیر کاروان حج بود و تقریباً همه بزرگ‌ترهای فامیل، با ایشان به حج مشرف می‌شدند.

مادرم هم، وقتی که من را باردار بود یعنی سال ۶۴ به حج مشرف شد.

بعد از آن هم پدرم، بازرس بعثه مقام معظم رهبری شد و خلاصه ذکر خیر حج، همیشه با عظمت در خانه‌مان بود و ما هرسال، شوق و ذوق این را داشتیم که بابا کی از مکه بر می‌گردد.

آخر سر هم سال ۸۴ وقتی تازه اولین فرزندم به دنیا آمده بود، پدر برای مأموریت عازم سرزمین وحی شد و این بار با همان لباس احرام از دار دنیا رفت و داغ استقبال از بابا برای همیشه به دلمان ماند...
نمی‌دانم، ولی حتماً همین‌ها باعث شده بود که از بچگی‌ام یکی از بزرگ ترین آرزوهایم این باشد که به حج مشرّف شوم، آن هم در جوانی...
خانه هرکس هم که مهمان بودم بعد از جمع کردن سفره، از صمیم قلبم دعا می‌کردم ان‌شاءالله در جوانی حج تمتع مشرف شوید.
خدا را هزاران بار شکر که همسرم هم این شوق را در دل داشت و خلاصه حسابی پیگیر بود.
الحمدلله پارسال یعنی حج ۱۴٠۳، سفر به کوی دوست نصیبمان شد.
قبل از رفتن، نگران حسرت جان‌گداز امسالم بودم.
اما به نظرم حج عزیز، وقتی به ظاهر تمام می‌شود، تازه در دل آدم شروع می‌شود.
در دلم قربان لحظه‌لحظه هایش می‌روم.
همسرم هم دوباره خدا برایش ساخت و امسال به عنوان خدمه مشرف شد و من در هنگام بار و بنه بستنش، هر روز روضه‌ای برای خودم می‌خواندم و... .