پنج سرّ وقوف در عرفات در کلام آیت‌الله جوادی آملی
همه اعمال دینی، سرّی دارد و نه تنها عبادات بلکه معاملات نیز خالی از اسرار نیست چون مسئله «یعلمهم الکتاب و الحکمه و یزکیهم» در سراسر معارف الهی ظهور کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج ، آیت‌الله جوادی آملی در بیان اسرار وقوف در عرفات می‌گوید: تعلیم کتاب و حکمت هم به عقاید و اعمال و اخلاق عبادی برمی گردد و هم به مسائل تجاری، اقتصادی، سیاسی و نظامی. یزکیهم برای بیان باطن اعمالی است که انسان با آن اعمال، خدای خود را عبادت می کند یا به دستور خدا، امتناع می کند. بنابراین، هر عملی سرّی دارد که توجه به آن، مایه تزکیه روح خواهد شد.
اسرار عرفات
اسرار عرفات فراوان است که دست کم پنج سرش در روایت منقول از حضرت سجاد(ع) آمده است:
1.وقوف در عرفات برای آن است که انسان به معارف و علوم الهی واقف شده و از اسرار الهی، نظام ربانی، نظام آفرینش حق و کیفیت پرورش ذات اقدس اله، با خبر شود.
بداند که خداوند به همه نیازهای او واقف است و برای رفع همه نیازمندی های او تواناست. خود را به خدا بسپارد و احساس کند که فقط بنده او و محتاج اوست و نه کسی دیگر و فقط او را اطاعت کند. طاعت او، سرمایه و وسیله هر بی نیازی است.
2.باید در آنجا عارف شود و بداند که ذات اقدس اله، به صحیفه قلب و رمز و راز او آگاه است، یعنی آیه کریمه ان تجهر بالقول فانه یعلم السّر و اخفی را در سرزمین عرفات به خوبی درک کند. در آیه آمده است که شما هر حرفی را که می زنید و هرکاری که می کنید و هر سرّی که در درونتان دارید، خدا مستحضر است.
اگر انسان بداند که قلبش در مشهد و محضر حق است، همانطور که گناه زبان، دست و پا ندارد، گناه خیالی و فکری هم نمی کند. همانطور که حرف یاوه بر لب ندارد، آرزوهای یاوه نیز در دل ندارد. همانطور که به کسی بد نمی گوید، بدِ کسی را نیز در دل نمی طلبد و همانطور که بدنش را تطهیر کرد، قلبش را نیز از خاطرات آلوده، تنزیه می کند.
3.شایسته است کسی که در روز نهم در عرفات بسر می برد از جبل الرحمه آن کوه رحمت بالا رود و دعایی را که گفته اند سالار شهیدان، حسین بن علی(ع) در قسمت چپ آن کوه و رو به کعبه خواند، بخواند. بالای کوه رحمت رفتن، انسان را عارف و مزین به این سرّ می کند که خداوند علاوه بر رحمت عامش به همه انسان ها، یک رحمت خاص هم به مومنین دارد. وقتی بالای کوه رحمت رفت و به این سرّ آشنا شد، در رفتار و گفتار و نوشتارش، آن را پیاده می کند.
4.منطقه‌ای است به نام نَمِره در عرفات که امام سجاد(ع) فرمود: وقتی به این منطقه از عرفات رسیدید راز و رمزش این است که بگویید: خدایا! من به چیزی امر نمی کنم مگر این که قبلا خود موتمر باشم و از چیزی نهی نمی کنم مگر این که خود قبلا منزجر باشم.
بیان این سرّ این است که هر انسان مسلمانی، عهده دار امر به معروف و نهی از منکر است. در امر به معروف و نهی از منکر، لازم نیست که انسان، درون پاک داشته یا عادل باشد زیرا عدالت از شرایط امر به معروف و نهی از منکر نیست بلکه علم و آگاهی، احتمال تاثیر و ... جز شرایط است ولی در سرزمین عرفه، راز و رمز امر به معروف، به عدالت برمی گردد یعنی انسانی که آمر است باید قبلا موتمر باشد یعنی بگوید: خدایا! چنان توفیقی به من عطا کند که اگر به دیگران امر به معروف می کنم، قبلا خودم به آن عمل کرده باشم و هرچه را نهی می کنم، خودم قبلا منزجر شده باشم.
5.منطقه‌ای وسیع با علامت های خاص، به عنوان نَمِرات در عرفات هست که امام سجاد درباره آن فرمودند: وقتی روز نهم وارد سرزمین عرفات شدید و به این منطقه وسیع رسیدید باید آگاه باشید که این سرزمین، سرزمین شهادت، معرفت و عرفان است. او می داند چه کسانی بر این سرزمین پا می نهند، با چه انگیزه ای آمده اند و با چه انگیزه ای برمی گردند. گذشته از این که خداوند و ملائکه شاهدند. رب السموات والارض. این سرزمین وسیع و این منطقه را نیز شاهد اعمال شما قرار داد و اینها می دانند شما چه می کنید. یعنی زمینی که زیر پای زائران بیت خداست، کاملا مستحضر است که حاجی با چه نیتی آمده و با چه نیتی برمی گرد و به آن شهادت می دهد.
