سیری در حال و هوای این روزهای حجاج در مکه و مدینه؛
شعارها هم همچون قبله و لباس یکی است
این روزها در مکه و مدینه حجاج ایرانی به واسطه موشک باران سرزمین های اشغالی ارج و قربی بیشتر پیدا کرده اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، حجت الاسلام شیخ احمد نجمی از فعالان رسانه ای که در سرزمین وحی حضور دارد در یادداشتی به توصیف حال و هوای حجاج سایر کشورها در مواجه با حاجیان ایرانی پس از نبرد میان ایران و رژیم صهیونیستی پرداخت:
هر زائر ایرانی که وارد سرزمین وحی می‌شود، در روز نخست متعجب از واکنش‌های زائران سایر کشورها است. واکنشی که در نهایت احترام و ابراز علاقه است.
«اووو ایرانی»! این عبارت، عکس‌العمل زائرانی است که از ما ایرانی‌ها به عربی یا انگلیسی شکسته‌بسته می‌پرسند «کجایی هستی» یا پس از دیدن نام ایران بر روی لباس‌ها متوجه ملیت ما می‌شوند.
سال‌هاست که زائران کشورهای مختلف از شرق آسیا همچون اندونزی و مالزی گرفته تا آفریقا و کشورهای دور، با دیدن هر ایرانی به او اشاراتی می‌کنند که نشان دهنده ارادت و علاقه است. با مشت گره‌کرده، علامت پیروزی یا لایک و چشمان شعف‌زده سعی می‌کنند علاقه و محبت خود را نشان دهند. این همه بخاطر جایگاه عزت مندانه جمهوری اسلامی ایران در مقابل قدرت‌های استکباری جهانی بویژه امریکا و اسرائیل است.
اما از سال گذشته و همزمان با عملیات وعده صادق جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم صهیونی، ابراز علاقه‌ها به ایرانی‌ها در مکه و مدینه حال و هوای دیگر پیدا کرده است. گویا در پس این ابراز علاقه و لبخندها و دوستی‌ها، خشمی نهفته است. خشم از سران کشورهایی که در زمان امتحان بزرگ فاجعه‌ی غزه، نتوانستند در سمت درست تاریخ و حقیقت بایستند.
این روزها هم که جنگ مستقیم رژیم صهیونیستی با جمهوری اسلامی ایران آغاز شده است، ایرانی‌ها در مکه و مدینه غریب نیستند. اگرچه دل‌ها همه برای ایران می‌تپد و قلب‌ها برای ایران شور و حال دیگری دارد اما برادارن و خواهران زیادی از کشورهای مختلف، در مسجدالنبی و مسجدالحرام گرداگرد زائران ایرانی به آنها قوت قلب می‌دهند. مشت‌های خود را گره می‌کنند و سعی می‌کنند سهم کوچکی در عزت‌مندی اسلام در مقابل جبهه‌ی کفر داشته باشند.
شاید حضور در این سرزمین تنها فرصتی برای این مردمان آزاده است تا به وظیفه‌ای انسانی خود عمل کنند. فرداروزی که به سرزمین‌شان برگردند معلوم نیست فضای حاکم بر کشورشان اجازه‌ی چنین واکنش‌هایی را به آنها بدهد.
این روزها که در مسجدالحرام و گرادگرد خانه‌ی کعبه طواف می‌کنیم، از زن و مرد و پیرو جوان ایرانی دعای نصرت رزمندگان اسلام و نابودی رژیم صهیونیستی را بارها و بارها می‌شنویم. گاهی گروهی پس از ندای الله‌اکبر، الموت لاسرائیل سرمی‌دهند و اطرافیان هم با هرزبانی که دارند همراهی می‌کنند.
این روزها فقط قبله و لباس یکی نیست. شعارها و دل‌ها هم یکی است.
