کفار حجاز و صد عن سبیل الله
بمناسبت سومین سالگرد جمعه خونین مکه کفار حجاز و صد عن سبیل الله یکی از مسائلی که نباید گذشت زمان، در آن تأثیر منفی بگذارد و آن را به حیطه فراموشی بسپارد، مسئله برائت از مشرکین و اذناب آنان و در رأس آنها عمال سر سپرده آل سعود و این خائنین به حرم امن
بمناسبت سومين سالگرد جمعه خونين مكه
كفار حجاز و صد عن سبيل الله
يكي از مسائلي كه نبايد گذشت زمان، در آن تأثير منفي بگذارد و آن را به حيطه فراموشي بسپارد، مسئله برائت از مشركين و اذناب آنان و در رأس آنها عمال سر سپرده آل سعود و اين خائنين به حرم امن الهي، لعنة الله و ملائكته و انبيائه عليهم، است، و تا اين گروه فاسد و مفسد بر سرزمين وحي و بر خانه امن خدا و كعبه‌اي كه«قياماً للناس» است، مسلط هستند و غاصبانه آن را تصرف كرده‌اند، نبايد مسئله برائت از اين اعداء الله فراموش شود و همانگونه كه امام راحلمان ـ قدس الله نفسه الزكيه ـ اعلام كردند: اگر ما از تمام دشمنان بگذريم، از اين خائنين نبايد گذشت و اغماضي داشته باشيم، چه اينكه بالاترين گناه را در طول تاريخ مرتكب شده‌اند زيرا:
اولا: خاندان ناپاك آل سعود، حرمت حريم الهي را محفظو نداشته و به آن بزرگترين اهانت كرده‌اند، و بي‌گمان كسي كه به خانه خدا اهانت كند، از اسلام خارج است.
در روايت است كه امام صادق(ع) در حالي كه به كعبه معظمه اشاره مي‌كرد، فرمود:
«ما خلق الله تبارك و تعالي بقعة في الأرض احب اليه منها و لا اكرم علي الله عزوجل منها، لها حرم الله الا شهر الحرم في كتابه يوم خلق السموات و الأرض».
(من لا يحضره الفقيه ـ ج 2 ـ ص 157)
خداي تبارك وتعالي هيچ قطعه‌اي را در زمين محبوبتر و گرامي‌تر نزد خود از كعبه خلق نكرده است. و به خاطر كعبه خداوند چهار ماه حرام را در كتاب خود روزي كه آسمانها و زمين آفريد، حرام نمود.
و روايت‌ها و احاديث معصومين(ع) در حرمت كعبه و احترام مسجد الحرام و مسجد النبي«ص» بسيار آمده است كه اينك مجال ذكر آنها نيست و بر احدي مخفي نمي‌باشد كه اهانت به مسجد الحرام و خانه خدا، نابخشودني است خصوصا اگر در كنار آن خون بي‌گناهان و زائران ريخته شود.
ثانيا: آل سعود احمق براي بدست آوردن رضايت آمريكا و براي جلوگيري از تظاهرات برائت از مشركين ـ كه يك ركن اساسي در اعمال انسان مؤمن است ـ و بقول حضرت امام قدس الله سره بايد اين مهم‌ترين و بزرگترين حركت سياسي پيامبر(ص) زنده بماند و تكرار شود اينكه حج مقبول را حجي مي‌دانند كه در آن اعلام برائت از كفار و مشركين و خصوصا آمريكاي جنايتكار بشود، اين تظاهرات بحق و ضروري را با بدترين شيوه‌اي به خاك و خون كشيدند و خاطره عاشورا را زنده كردند.
مخالف وهابيان از خدا بي‌خبر با تظاهرات برائت از مشركين، مخالف صريح با متن قرآن كريم است كه در روز حج اكبر اعلام برائت از مشركين نموده است: «و اذان من الله و رسوله الي الناس يوم الحج الاكبر ان الله بريءٌ من المشركين و رسوله» و در اينجا«ناس» بطور مطلق آمده است و هرگز منحصر به زمان و عصر خاصي نمي‌شود، بلكه براي تمام ادوار و ازمنه، جريان دارد. و چه جائي بهتر و مناسب‌تر از خانه خدا كه«خانه مردم» است و خداوند آن را براي«ناس» وضع كرده است، كه در آنجا فرياد كوبنده برائت از مشركان وملحدان استكبار جهاني و در رأس آنان آمريكاي جنايتكار طنين‌انداز شود. تازه اعلان برائت كه سبب خشم استكبار و مزدوران سر سپرده‌اش مي‌باشد، اولين گام در مبارزه است، و از سوي ديگر فرياد برائت از دشمنان ملل مستضعف و محروم، فرياد همبستگي با آن محرومين است؛ اين فرياد برائت، انعكاس فرياد ملت مظلوم لبنان و فلسطين و افغانستان و ساير محرومين آفريقا و آسيا است. اين فرياد همه ستمديدگاني است كه تحمل حضور سلطه طلبانه آمريكا را از دست داده‌اند و نمي‌خواهند براي هميشه، صداي خشم و نفرتشان خاموش و افسرده در گلوها باقي بماند.
فرياد برائت يعني اعلام تنفر از تمام بت‌ها و طاغوتهاي جهانخوار و اعلام پيوستن و عشق ورزيدن به تنها معبود و تنها پروردگار، ذات اقدس ذوالجلال.
بنابراين، تا وقتي كه سلطه‌گران و ظالمان در دنيا حكومت مي‌كنند و تا وقتي كه كعبه معظمه گرفتار دست نااهلان و غاصبان مشرك از آل سعود است، بايد فرياد برائت زنده بماند، هر چند خائنان نخواهند و اين فرياد منحصر به زمان و مكاني خاصي نيست هر چند زمان حج اكبر و كنار خانه خدا، اولي‌تر از زمان و مكانهاي ديگر است.
در هر صورت، مخالفت وهابيان آل سعود با تظاهرات«برائت از مشركين»، خود گناهي نابخشودني و بزرگ است، چه رسد به اينكه در كنار خانه خدا، مرتكب چنان جنايت هولناكي بشوند كه روي يزيديان و حجاج بن يوسف‌ها را سفيد كنند.
جنايتي كه دو سال پيش مرتكب شدند هرگز نبايد فراموش شود. سخن امام در اين زمينه نيز بايد همچنان در گوش‌ها طنين‌انداز باشد كه فرمود:
«ما باز خواب هستيم و دنيا هم خواب است كه چه شد! در مسئله حجاز، مسئله بزرگترين مقامات قدس اسلامي و دنيائي شكسته شد... شكستن كعبه، مسئله‌اي نيست كه بشود از آن، همين‌طور گذشت. اگر ما از مسئله قدس بگذريم، اگر از صدام بگذريم، از همه كساني كه به ما بدي كردند بگذريم، نمي‌توانيم از مسئله حجاز بگذريم. مسئله حجاز يك باب ديگري است غير از مسئله چيزهاي ديگر. آنچه لازم است، زده نگهداشتن اين روز است؛ آن روزي كه خيانت شد به اسلام...
بايد با همه قوائي كه داريم، مسلمين با همه قوائي كه دارند بايد با اين مسئله محاربه كنند، هر طوري كه خودشان صلاح مي‌دانند. اين ننگ را نبايد ما بگور ببريم كه ما بوديم، ديديم و در حضور ما بزرگترين جنايت واقع شد و حالا هم آنها از ما طلبكار هستند».
راستي، اين چه مسئله‌اي بود كه امام با آن همه صبر و تحمل در تمام مصيبت‌ها و فاجعه‌ها و حادثه‌ها، تحمل خود را از دست داد و او را بي‌تحمل كرد؟
آيا گذشت زمان مي‌تواند، اين جنايت سهمگين را بي‌رنگ كند؟
آيا ملتي كه در آن جمعه سياه، پدران و مادران و برادران و خواهران خود را با آن وضع فجيع و توسط پليدترين و شقي‌ترين افراد روي زمين، از دست داد، مي‌توان چشم‌پوشي و اغماض كند و تمام آن جنايت‌ها را ناديده بگيرد و از همه بالاتر زير پا گذاشتن حرمت و قداست خانه خدا را ناديده بگيرد؟
ما كه نمي‌توانيم عملا خانه خدا را از دست اين نااهلان و خائنان آزاد كنيم، لااقل بايد با فرياد برائت از اينها و با قلم و بيان، مطبوعات و راديو و ساير رسانه‌هاي گروهي، به دنيا بفهمانيم كه در آن روز چه گذشت و چطور مقدس‌ترين مقامات الهي شكسته شد و چگونه فرزندان خلف ابوسفيان اين روسياهان تاريخ، به جان مؤمنين افتادند و با لب تشنه آنان را در آن هواي سوزان، با استفاده از وسائل مختلف و ابراز گوناگون قتل، بي‌رحمانه قتل عام كردند و وقاحت را به جائي رساندن كه حتي مجروحين را در بيمارستانها مورد تهاجم قرار داده و به سوي آمبولانس حامل مجروحين و شهدا، نيز تيراندازي كردند.
ما اگر نتوانيم با سلاحهاي آتشين، انتقام خون زائران خانه خدا را از خون آشامان آل سعود بگيريم، لااقل بايد همواره با پيامها و مصاحبه‌هاي آتشين، پرده از روي چهره كريه اين جنايتكاران تاريخ برداريم و كوس رسوائي فراموش ناشدني آمريكا جنايتكار و عمال خبيث آن را در عالم به صدار درآوريم.
ثالثا: آل سعود، پس از ارتكاب اين جنايت وحشيانه بجاي عذرخواهي ـ هر چند مقبول نخواهد بود ـ طلبكار نيز شدند، و اين نهايت بي‌شرمي است. و طلبكاري خود را تا آنجا ادامه دادند كه دو سال بعد و امسال نيز، صد عن سبيل الله كرده و از رفتن حجاج ايراني به حج بيت الله، امتناع ورزيدند.
در قرآن(سوره حج ـ آيه 25) مي‌خوانيم«ان الذين كفروا و يصدون عن سبيل الله و المجسد الحرام الذي جعلناه للناس سواء العاكف فيه و الباد و من يرد فيه بالحاد بظلم نذقه من عذاب اليم» ـ آنان كه به خدا كفر ورزيده و از راه خدا و مسجد الحرامي كه آن را براي مردم قرار داديم و براي شهري‌ها و باديه‌نشين‌ها يكسان قرار داديم، مردم را منع مي‌كنند و همانا هر كس در آنجا اراده الحاد و ظلم به مردم كند، او را عذابي دردناك مي‌چشانيم.
جالب است: كه قرآن براي كسي كه اراده صد عن سبيل الله كند، چنين عذاب دردناكي را مقرر مي‌فرمايد، چه رسد به اينكه واقعا، مردم را از آنجا و از ورود به مسجد منع كند و امسال سومين سالي است كه مؤمنين را اجازه رفتن به حج نمي‌دهند. و نه تنها از ايران، كه به تمام كساني كه علاقمند به انقلاب اسلامي هستند و طرفدار خط ولايت فقيه مي‌باشند، چه در لبنان و تركيه و فلسطين و چه در كويت و بحرين و ساير كشورها اجازه ورود به حج را نمي‌دهند. و اين چه شرم‌آور است كه سازمانهاي اسلامي و سران كشورهاي اسلامي شاهد اين«صد عن سبيل الله» علني باشند و خم به ابرو نياورند!
امام خميني رضوان الله عليه در تاريخ 29/4/67 فرمودند:
«آل سعود براي پرده‌پوشي جنايات هولناك سال گذشته خود، و همچنين توجيه صد عن سبيل الله و منع حجاج ايراني از ورود به حج، زائران را زير بمباران شديد تبليغات خود قرار خواهد داد و آخوندهاي درباري و مفتي‌هاي خود فروخته لعنة الله عليهم ـ در كشورهاي اسلامي خصوصا حجاز، توسط رسانه‌ها و مطبوعات، دست به نمايش‌ها و سخنراني‌ها زده و عرصه را بر تفكر و تحقيق زائران درباه فهم و درك فلسفه واقعي حج و نيز پي بردن به ماجراي از پيش طراحي شده شيطان بزرگ در قتل ميهمانان خدا، تنگ خواهد نمود و مسلم در چنين شرايطي، رسالت زائران بسيار سنگين است!!».
آيا وقت آن نرسيده است، ما كه بر حقيم و براي دفاع از حق، چنين ظلمي بر ما روا داشته‌اند، در اين ايام حج، با تبليغات صادقانه خود، تبليغات دروغين و سراپا افترا و تهمت دشمنان خدا و دين را خنثي ساخته، آنها را در تمام دنيا رسوا سازيم؟
مگر خداوند در آن آيه شريفه نفرموده است كه مسجد الحرام براي تمام مردم وضع شده و همه چه شهرنشين‌ها و چه باديه‌نشين‌ها در آن يكسانند و نبايد مانع ورود هيچ مسلماني به آنجا شد؟ مگر اين آيه صراحت ندارد در كفر كساني كه مانع از ورود مسلمانان به سرزمين امن خودشان مي‌شوند، پس چرا مهر سكوت بر لبان مسلمانان ساير كشورها زده شده است و چرا فرياد اعتراض از كشورهاي مسلمان‌نشين بلند نمي‌شود؟.
اصلا خانه‌هاي مكه نبايد در و پيكر داشته باشد، بلكه بايد خانه‌هائي عمومي و در اختيار حاجيان و زائران خانه خدا قرار بگيرد. امام صادق(ع) در تفسير آيه«... سواء العاكف فيه و الباد» مي‌فرمايد: لم يكن ينبغي ان يصنع علي دور مكة ابواب، لأن للحجاج أن ينزلوا معهم في دورهم في ساحة الدار حتي يقضوا مناسكهم. و ان اول من جعل لدور مكة ابوابا معاوية».
(علل الشرايع ـ ج 2 ـ ص 396)
سزاوار نبوده استكه براي خانه‌هاي مكه در بگذارند، زيرا براي زائران خانه اين اجازه داده شده است كه با آنها در منازلشان وارد شوند و سكوت كنند تا وقتي كه مناسك و اعمال حج به پايان رسد. و همانا اولين كسي كه در براي خانه‌هاي مكه ساخت، معاويه بود.
حضرت امير(ع) از رسول اكرم(ص) نقل مي‌كند كه حضرت نهي فرمودند اهل مكه را كه منازلشان را اجاره دهند و يا درها را بر روي زائران قفل كنند.
اگر حضرت رسول«ص» نهي فرموده‌اند كه اهل مكه درب منزل خود را بر روي حاجيان قفل كنند يا منزل را كرايه بدهند، آيا به اين جنايتكاران كه درب ورودي مكه را بر زائران مخلص و خالص خداوند بسته‌اند و سه سال است صد عن سبيل الله نموده‌اند، چه خواهد فرموده؟
بي‌گمان حضرت رسول«ص» و تمام انبياء و اولياء و ائمه و معصومين سلام الله عليهم اجمعين، از اين زمره خبيثه و از اين خائنين و ملحدين بي‌زار و متنفرند و قطعا لعنت ابدي معصومان و اولياء و شهدا و صالحان و انبيا و ملائكه و تمام مسلمانان، نثار آن ان شده و مي‌شود. ما هم براي اينكه در زمره برائت كنندگان از مشركين نوشته شويم، بر اين وهابيان ملحد، لعن و نفرين مي‌فرستيم.
سالروز جمعه خونين ملكه را كه يادآور شهادت بي‌رحمانه بيش از چهارصد زائر مظلوم خانه خدا ـ در كنار خانه خدا ـ است گرامي داشته، به ساحت اقدس ولي الله الاعظم سلام الله عليه، و مقام معظم رهبري و ملت سرفراز ايران و خانواده‌هاي معظم شهداي آن فاجعه فراموش ناشدني، خالصانه تسليت عرض مي‌كنيم و از خداي بزرگ استمداد مي‌طلبيم كه خود انتقام خون آن شهيدان و هزاران شهيد ديگي از امت بزرگ اسلامي كه توسط اين خاندان كثيف به شهادت رسيده‌اند را از آنان بگيرد و شهداي عزيز و مظلوم ما را با شهداي كربلا محشور فرمايد.