یادداشت - عربستان در فردای انتخابات عراق، کودتا یا حمایت بیشتر از تروریسم

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

عربستان سعودي به انتخابات عراق به مانند نقطه عطفي مي نگرد که تعيين کننده آينده اين کشور در منطقه است، در صورت پيروزي عوامل آن در انتخابات، سياست از هم گسيختن حاکميت عراق و در صورت شکست به انجام کودتا روي خواهد آورد.   

انتخابات پارلماني عراق را به جد مهمترين انتخابات اين کشور از زمان سقوط صدام مي دانند که در آينده اين کشور بسيار تاثيرگذار است. اين اهميت نه به دليل اينکه عراق در آستانه يک انتخاب واقعي است به اين معني که سرنوشت کلان آن را مردم اين کشور تعيين کنند بلکه به معني اين است که روش تعامل برخي از همسايگان اين کشور را تعيين خواهد کرد.

کاندوليزا رايس، وزير خارجه سابق آمريکا معتقد بود که بايد در خاورميانه روش دمکراتيزه کردن را ادامه داد اگرچه نتايج آن ناخوشايند باشد زيرا در بلندمدت به سود ايالات متحده خواهد بود. نقطه محور تحليل رايس بر اين مساله استوار بود که با دامن زدن به مباحث قومي، انتخابات به وسيله اي براي گروکشي هاي قبيله اي تبديل شده و باعث کمک به هدف بلندمدت آمريکا در خاورميانه که همان تجزيه کشورهاي منطقه است، مي شود.

دمکراسي در عراق به معني حاکميت شيعيان که داراي اکثريت هستند مي باشد و پذيرش آنها عادي ترين واکنش از سوي ايالات متحده بود، اما مشکلي به وجود آمده و باعث ترديد آمريکايي ها در درستي پيش بيني هايشان شده است که نتيجه آن استفاده از عربستان به عنوان مهره اي آماده به خدمت در منطقه و هم اکنون در عراق براي برهم زدن قاعده بازي است. مشي شيعيان در عدم همراهي با آمريکا و هزينه زا بودن تعامل با آنها براي کاخ سفيد باعث اين تغيير روش شده است. هنگامي که ابراهيم جعفري، نخست وزير سابق عراق، خلاف خواست آمريکايي ها عمل کرد رايس به صراحت گفت که اين کشور عراق را آزاد کرده و حق دخالت در اوضاع داخلي عراق را براي خود محفوظ مي داند. با فشار مستقيم آمريکا وي از نخست وزيري کنار رفت و نوري مالکي جايگزين وي شد.

در حقيقت، شيعيان به جاي اينکه به صورت عاملي براي واگرايي در عراق عمل کنند به چسبي براي باقي ماندن يکپارچه ماندن اين کشور عمل کرده اند. به دليل عدم تمکين شيعيان به خواست اشغالگران و عدم همراهي کردها در اين ماجرا که به عدم توانايي کافي آنها براي هدايت خواست آمريکا و عدم همراهي با بعثي ها به دليل جنايات بي شمار آنها در دوران صدام، ايالات متحده سياست خود را در اين کشور تغيير داد.

عربستان وظيفه ايفاي نقش از هم پاشيدن نظام سياسي عراق را بر عهده گرفته است. اين کشور نه تنها در عراق اين نقش را ايفا مي کند بلکه در تمام خاورميانه به بازيگري که در خدمت منافع آمريکا و اسرائيل حرکت مي مي کند، تبديل شده است. اما چرا عراق تا اين اندازه براي عربستان مهم است؟

رژيم سعودي بارها به روشني نشان داده است که خواهان حاکم شدن جو تنش و تفرقه، حتي به شکل نبرد نظامي در خاورميانه است. آنها طرفدار جدي جنگ هشت ساله عراق عليه ايران بودند و صدام را بسيار ياري رساندند. پس از سقوط صدام اولويت آنها حمله آمريکا به ايران و از بين رفتن قدرت برتر منطقه در شرايطي بود که موازنه قدرت منطقه اي به سود ايران برهم خورده بود تا با فروپشي ايران تعادل ديگري حاکم شود که در آن قدرت برتر عربستان باشد.

افزايش قدرت بازدارنده ايران مانع تحقق اهداف آمريکا شد و اين کشور خود را در بازي بي سرانجام نبرد با ايران درگير نساخت. اين رويدادها که پيش چشم سعودي ها در جريان بود باعث وحشت اين کشور شد زيرا تنها يک معني داشت، عراق وجود ندارد و ايران قويتر از گذشته شده است. از آن هنگام نقش آفريني سعودي ها در عراق به شکل حمايت بسيار گسترده از تروريست ها آغاز شد که نتيجه آن کشتار صدها هزار نفر از مردم بي گناه عراق بوده است.

آنها با همکاري آمريکايي ها به دنبال بازگرداندن بعثي ها به قدرت هستند. اين تنها يک معني دارد و آن بازگشت به دوران صدام است. در حقيقت آمريکا در حالي طرح هاي خود براي شبه قاره را انجام مي دهد که در خاورميانه کار را به سرانجام نرسانده است و اين به معني وضعيتي است که در آن بازگشتي وجود ندارد. اگر آمريکايي ها در حالي که در پشت سر آسوده خاطر نيستند به پيشروي ادامه دهند با خطري زيست مي کنند که هر لحظه ممکن است تمام رشته هاي نامطمئن آنها را پنبه نمايد.

اتحاد کردها و شيعيان عليه بازگشت بعثي ها باعث رو آوردن سعودي و آمريکا به سمت چهره هاي بدنامي مانند اياد علاوي شده است که در اين ماجرا با بعثي ها هم داستان شده. حمايت گسترده مالي عربستان حامي برقرار ماندن اين اتحاد است. علاوي نقش يک شخص سکولار را بازي مي کند تا بتواند راي طبقه خاصي از جامعه عراق را جمع آوري کند و حزب بعث نماينده سني ها است.

طبيعتا دو حالت براي انتخابات عراق متصور است، نخست، پيروزي عوامل سعودي و دوم، شکست آنها. در حالت اول عربستان عراق را به محلي براي فتنه انگيزي عليه جمهوري اسلامي و جنبش هاي مردمي منطقه تبديل خواهد کرد و کشتارها در اين کشور شدت خواهد يافت. در حالت دوم بايد منتظر وقوع کودتاي نظامي عوامل عربستان(بعثي ها) که در ارتش قدرت دارند بود زيرا ادامه کار براي سعودي ناشناخته و پرخطر است. آنها از آمريکا درخواست کرده اند که در صورت پيروزي احزاب مردمي در عراق برنامه خروج از اين کشور را متوقف کند تا بتواند در انجام کودتا کمک نمايد و يا در صورت عدم توان کودتا بتواند مانع از تثبيت حاکميت در اين کشور شود.

احتمال پيروزي در انتخابات براي طرفداران سعودي بسيار اندک و در واقع محال است و احتمال انجام کودتا نيز بهتر از آن نيست زيرا پيشمرگ هاي اقليم کدستان نيز به اندازه بعثي ها توان نظامي دارند و امکان هرگونه همکاري بين آنها و بعثي ها نيز به دليل روابط مسموم ناشي از عملکرد حزب بعث در دوران صدام منتفي است.

در چنين شرايطي سعودي راه گسترش کشتارها را در پيش خواهد گرفت. عربستان از مرزهاي غزه تا لبنان، از اردن تا سوريه، عراق، افغانستان و پاکستان عامل منطقه اي آمريکا براي حمايت از گروه هاي ترورويستي است که از هم گسيختن حکومت هاي منطقه را هدف گرفته اند. اين کشور براي اينکه از طرح خاورميانه بزرگ آمريکا مستثني شود خود به عامل اجراي آن تبديل شده است. البته آمريکا عربستان را مستثني نمي کند.

بنابراين، انتخابات پارلماني عراق به دليل تاثيرگذاري بر اوضاع همسايگان اين کشور مانند عربستان که تضعيف حاکميت اين کشور را مي خواهند تعيين کننده است. اگرچه نتيجه انتخابات و نه گفتن به عوامل سعودي باعث گسترش فعاليت تروريست ها خواهد شد اما در بلندمدت ثبات بيشتر به دليل اعمال خواست مردم اين کشور را در پي خواهد داشت.

عطا بهرامي – خبرگزاري جمهوري اسلامي