زمزمه های زمزم
زمزمه های زمزم
مگر نه اينكه جد تو – عبدالمطلب – زمزم را دوباره حفر كرد؟ اي فرزند زمزم! اي فرزند اسماعيل(ع)!
زمزم آشتيگاه روح است با ملكوت و بازجستگاه گمشده‌هاي جان. زمزم ميعادگاه جان‌هاي تشنه است و تفريح گاه دل‌هاي خسته و رسته؛ زمزم تجلي گاه حماسه‌هاي پرشكوه عطش است در برابر زلالي مرحمت پروردگار.زمزم، روح شست و شوي دل است از زنگارها و پليدي‌‌هاي نفس طغيان گر. زمزم مناجات خانه جوشان ناشكيبان وصال است، آن هنگام كه آتش فراق از دل و جانشان شعله مي‌كشد.زمزم، آبي است بر آتش دلواپسي‌ها و بي‌كسي‌ها . زمزم سرآغازي است براي فرات كه قرن‌ها بعد در حماسه فرزندان كارون ادامه مي‌يابد. زمزم، زمزمه نيست! فرياد است!