چشم اشکبار زائران بقیع رو به حرم پیامبر رحمت است

به گزارش خبرنگار اعزامي باشگاه خبري فارس «توانا» از مدينه منوره، درهاي قبرستان بقيع پس از نماز صبح و عصر به روي زائران گشوده مي‌شود تا عاشقان اهل بيت (ع) بتوانند براي مدت كوتاهي دل به معشوق خويش بسپارند و توسل كنند.
در آستانه ورود به قبرستان بقيع، آنچه بيش از هر چيزي به چشم مي‌آيد و نشاني بر مظلوميت اين مكان مقدس است، وجود نيروهاي زياد امنيتي با لباس نظامي و حالت آماده‌باش است كه در زير قسمت راهرو ورودي ايستاده‌اند و هر از گاهي سرك مي‌كشند تا مترصد فرصتي براي بيان ‌نظرات خود باشند.
با بالا رفتن از راهروي ورودي در سمت راست، انبوه جمعيت، چشم را خيره مي‌كند با پرسش از ديگران معلوم مي‌شود اينجا قبور متبرك 4 امام معصوم و به روايتي قبر حضرت فاطمه زهرا (س) است كه در تنهايي و غربت و بدون هيچ نشان و حتي شمعي سوخته، دل هر عاشقي را به سمت خود مي‌كشاند.
سمت چپ در ورودي قبرستان بقيع، جايي كه مزار ام‌البنين (س) مادر حضرت عباس (ع) و صفيه و عاكفه عمه‌هاي پيامبر (ص) است، جماعت ديگري دلشان را به خدا سپرد‌ه‌اند و با صاحبان مقرب اين مزارها به نجوا ايستاده‌اند.
جاي جاي قبرستان بقيع يكسره تا چشم كار مي‌كند، سنگ قبرهاي كوچكي پوشانده‌اند، بدون هيچ نام و نشاني و همه در پاي آن گنبد سبز و مهربان آرميده‌اند.
اما كبوتران، اين زائران هميشگي خفتگان بقيع، بر فراز اين پهنه غربت، بال مي‌گشايند و در هر بار كه به جوار حرم پيامبر (ص) مي‌روند، دل عاشق زائري را با خود به محضر رسول رحمت مي‌برند و موج پروازشان عاشقان را مجاب مي‌كند تا نذر خود را با خريد مقداري گندم و ارزن ادا كنند.
اما حاشيه قبرستان در اين ديد و بازديد نه چندان طولاني محل قرار كاروان زائران ايراني است؛ شيعيان و كاروان‌هاي ايراني در اطراف قبرستان بقيع مي‌ايستند و براي پيدا كردن ساير اعضاي كاروان تابلويي را بلند مي‌كنند كه بر آن نام شهر و مسئول كاروان ذكر شده است بلكه از اين حسن همجواري بهره‌ بيشتري ببرند.
روحانيان برخي كاروان‌هاي ايراني، راويان قبرستان بقيع نيز هستند كه براي زائران، گوشه‌اي از مظلوميت اهل بيت (ع) را روايت مي‌كنند و البته هر از چند گاهي توسط مأموران امنيتي مورد تذكر قرار مي‌گيرند. نه كتابي، نه ادعيه‌اي و نه نشاني از خفتگان بقيع و اينجا فقط بيان روحانيان كاروان است كه همنوا با دل سوخته زائران بقيع شبنم اشك شيفتگان را بر اين خاك مي‌نشاند.
اما عصرها وقتي آهسته آهسته چادر غربت شب را بر پهنه اين قبرستان بي زائر مي‌گسترد، زن‌ها زائران راه دور اين قبرها هستند كه از لابه‌لاي شبكه‌ حصارهاي اطراف قبرستان، كبوتر نگاه‌ها و‌ واگويه‌هايشان را روانه آسمان بلند بقيع مي‌كنند تا به آمين ساكنان شريف اين خاك به اجابت رسد.