سبز مثل رمضان، مثل آیات خدا

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج به نقل از خبرگزاری قدس، ماه رمضان كه مي شود فعاليتهاي هنري نيز تحت تأثير قرار مي گيرد. اين بار 15 بانوي جوان دانشجو بين 20 تا 25 سال كه همگي در رشته گرافيك تحصيل مي كنند نمايشگاهي از اسماء و آيات الهي را در نگارخانه كمال الدين بهزاد برگزار كرده اند. نمايشگاهي كه در خود 100 تابلو را جاي داده و هر روزه به دليل زيبايي كارها و قرار گرفتن نگارخانه بهزاد در محلي پر رفت و آمد، پذيراي تعداد زيادي از علاقه مندان براي بازديد است.
با گذري و نظري به كارها اولين چيزي كه به نظر مي آيد، استفاده از رنگهاي شاد و گرم براي به تصوير كشيدن اسماء الهي و آيات قرآن مبين است. البته واضح است كه اين آثار آن چنان كه بايد از پختگي و حرفه اي بودن به دليل تازه كار بودن هنرمندان آن برخوردار نيست، اما به هر حال سر جمع كردن 100 اثراز تاريخ 14 تا 19 شهريوردر نگارخانه اي كه به دليل كمبود جا به صورت كاملاً چفت هم چيدمان شده اند و نيز انگيزه زياد اين بانوان جوان براي گراميداشت ايام مبارك رمضان درآثارشان درخور تحسين است. هر چند نگارخانه بهزاد از جمله نگارخانه هاي بزرگ تهران است، اما در هر حال ابعاد كوچك و بزرگ و تعداد قابل توجه آثار باعث كمبود جا شده است.
خانمها شعشعه، ذبيحي، قوام، ترابي، روحاني، پيرويسي، اسعدي فر، صالحي، دهقان، هنرور، عباسي، فلاحتي، درويش، زراعت پيشه و دوراني 15 هنرجويي هستند كه آثاري را با تكنيكهاي مدادرنگي، اكولين، اكرليك، چاپ، كلاژ، معرق و گواش به صورت دستي يا رايانه اي به اين نمايشگاه عرضه كرده اند.
مهرناز هنرور كه خود يكي از هنرمندان اين نمايشگاه است، به نمايندگي از ديگر هنرجويان براي پاسخگو بودن به مخاطبان و بازديدكنندگان از اول تا آخرين روز نمايشگاه در محل نگارخانه حضور داشته است. او خود 9 تابلو در اين نمايشگاه ارائه كرده و مي گويد: براي برگزاري اين نمايشگاه دو ماه تمام وقت صرف كرديم. البته استاد رزاقي از استادان دانشكده مان خيلي به ما انگيزه داده و همراه ما بودند، اما در هر حال جمع آوري و نمايش آثار در نگارخانه همانطور كه مي دانيد دردسرهاي خاص خودش را دارد. خيلي زحمت كشيديم تا نمايشگاه داير شد.
وي مي افزايد: همه بچه ها تقريباً در يك سطح از تحصيل هستيم، البته به قول معروف همه بچه هاي گروه، نمايشگاه اولي هستيم و براي نخستين بار است كه حضور در يك نمايشگاه گروهي را تجربه مي كنيم.
سرپرست اين گروه هنري- دانشجويي، استقبال از نمايشگاه را خوب توصيف كرده و ادامه مي دهد: خود من اين حد استقبال از نمايشگاه را تصور نمي كردم، شايد اگر مي دانستيم چنين استقبالي مي شود، منويي هم از قيمت تابلوها براي فروش تهيه مي كرديم و در نمايشگاه قرار مي داديم.
هنرور در خصوص همزماني اين نمايشگاه با نمايشگاه اسماء الحسني در موزه هنرهاي معاصر و خانه هنرمندان مي گويد: قصد ما اين نبود كه كاري موازي انجام دهيم، بلكه مي خواستيم به مناسبت ماه مبارك رمضان كاري كرده باشيم. اگر نام نمايشگاه را اسماء الحسني گذاشتيم به خاطر اين بود كه تمامي كارها حول و حوش نام خدا و آيات قرآن بود و نامي ديگر غير از اين زيبنده نمايشگاه نيافتيم.
در بين بازديد كنندگان نمايشگاه، از خانمي كه خود دانشجوي گرافيك است، در مورد چند و چون آثار مي پرسم، او مي گويد: تمام كارها را نديده ام، اما آنچه تاكنون ديده ام، خوب بوده و بايد به دوستان خسته نباشيد گفت.
خانم ديگري كه با فرزندانش براي بازديد از نمايشگاه آمده است، خود را 40 ساله و داراي تحصيلات هنري معرفي مي كند و مي گويد: آثار اگرچه از پختگي لازم برخوردار نيستند، اما به هر حال با توجه به سن هنرمندان آن و اينكه هنوز دانشجوي رشته گرافيك هستند قابل قبول هستند.
وي به ارائه بيش از حد كارهاي ماشيني و رايانه اي كه اين روزها آفت نمايشگاههاي گرافيك شده اشاره مي كند و مي گويد: هر جا مي رويم حتي در نمايشگاه جهاني اسماء الحسني هم با تعداد زيادي آثار رايانه اي مواجه مي شويم كه نه تنها آن دلچسبي كارهاي دستي را ندارند، بلكه از لطافت لازم كارهاي دستي هم به دور هستند و انگار داد مي زنند كه تصنعي ساخته و پرداخته شده اند.
وي گرافيك را هنري امروزي مي داند، اما ابراز اميدواري مي كند كه هنرمندان به شيوه قدما از تأثير و نفس قدسي كار دستي غافل نباشند، به خصوص اينكه كار براي رمضان و اسماء الهي باشد.