سفرنامه عمره یک خبرنگار (12) – "ابیار علی " معجزه ای جاری در قرن ها + تصویر

امیر المومین حضرت علی (ع) هنگام حضور در مدینه منوره چاه های بسیاری را حفر کردند و نخلستان های بسیاری را کاشته و یا آباد نمودند. از جمله چاه هایی که امیر المومنین (ع) با دستان مبارک خود اقدام به حفر آن کردند ، "ابیار علی " در شمال غربی مدینه منوره است .

" ابیار " اسم جمع "بئر " یعنی چاه است . امير المومين حضرت علي (ع) هنگام حضور در مدينه منوره چاههاي بسياري را حفر كردند و نخلستانهاي بسياري را كاشته و يا آباد نمودند. از جمله چاه هايي كه امير المومنين (ع) با دستان مبارك خود اقدام به حفر آن كردند ، "ابيار علي " در شمال غربي مدينه منوره است . به بركت همين چاهها اين منطقه سرسبز ، و بخش بزرگي از سبزي و صيفي جات مدينه از آن تامين مي شود كه با پسوند "ابيار علي " در مدينه بفروش مي رسد ، و جالب اينجاست كه توليدات اين منطقه تقريبا اختصاصي آن است . به اين معني كه امكان كاشت و برداشت آن در مناطق ديگر يا وجود ندارد و يا اگر هم ممكن باشد محصول آن كيفيتي را كه مصحولات منطقه ابيار علي دارد ،‌ندارند . اين چاهها دردل زمين بسيار سخت منطقه كه به نظر مي رسد بيشتر رسي باشد و با وسايل آن روزگار حفر شده است واين فقط يك معجزه است كه بعد از قرنها از حفر آنها ، چاهها هنوز هم پر آب هستند و بخش بزرگي از نيازهاي مدينه النبي (ص) به آب هم از آن چاهها تامين مي شود.

درگذشته و در كنار چاهها تعدادي شير آب وجود داشت كه امكان مي داد زائران بتوانند با آن آب ، روح و جاني صفا دهند . وهابيون كه با همه ي مظاهر اسلامي مخالفت مي كنند ،‌ بااين امر نيز به مقابله پرداختند و ضمن مسدود كردن دسترسي عموم به چاهها و آب آن ، دور محوطه اي كه چاهها در آن قرار دارند را ‌ديوار كشيدند . وهابيون براي تقليل جايگاه اين چاهها در باورها و نقش مولي علي (ع) در مديريت امور جامعه و از جمله فراهم آوري زمينه هاي زندگي مردم ،‌ تا جايي كه مي توانسته اند برروي در و ديوار چهارديواري يي كه چاهها را با آن محصور كرده اند ، تابلوهايي به زبانهاي مختلف و از جمله فارسي نصب كرده اند كه تعلق چاهها به سازمان آب مدينه ! را نشان مي دهد .

چاهها در منطقه اي قرار دارد كه مسجد شجره ميقات معروف مدينه النبي (ص) نيزدر آن منطقه واقع شده است .

بار قبل كه به ديدن منطقه آمده بودم با گروهي از دانش جويان دانشگاههاي كشور بود . آن بار دانشجويان مثل اين بار حرف شنوي نكردند و آن چنان مشتاقانه از اتوبوس بيرون ريختند كه حاج آقاي مدني مدينه شناس راهنماي آن بار ما ، كاري از دستش برنيامد و عملا تسليم شرايطي شد كه دانشجويان با ابراز احساسات بي نهايت نسبت به مولا امير (ع) با ريختن آب چاهها به سر و روي خود و تبرك جستن نشان مي دادند. آن بار دانشجويان براي آنكه مامور نگهباني از چاهها اجازه ورود به محوطه را بدهد ،‌كلي به او انعام دادند . حاج آقا مدني كه جايش اين بار كاملا خالي بود ، آن بار روضه مانندي خواند و از بي وفايي ها و نامردمي هايي گفت كه در آن سالها بر مولا (ع)‌ رفت و مولا بغض خود را در درون همين چاهها خالي مي كرد . دانشجويان با شنيدن اين روضه بسيار گريستند.

برروي چاهها اينك موتورآب نصب شده است و محوطه وسيع آنرا ديوار كشي و درخت كاري كرده اند . آب روستاهاي منطقه از آبيار علي (ع)‌ تامين مي شود و به علاوه گاهي كه نياز به آب بيبشتر براي جايي باشد ، با تانكر آنرا حمل مي كنند.

در محوطه سبزي كاري شده است و به علاوه درخت " كنار" كه در خوزستان ايران بسيار مي رود و نيز گياه دارويي "صدر " فراوان درآن به چشم مي آيد . حاج آقاي گلزاده توضيح مي دهد كه سلفي ها هربار كه زائران بخصوص ايراني به زيارت مي آيند ، با مامور نگهباني چاهها بيشتر بدرفتاري مي كنند و برمحدوديت ها نيز مي افزايند .او لذا به توضيحاتش در همان حالي كه اتوبوس در حركت است ، ادامه مي دهد و ما با عبور از مقابل زندان مدينه و با فاصله اي نه چندان زياد از مسجد شجره ،‌راهي منطقه "حمرا الاسد "‌ مي شويم كه محل يكي از غزوات مهم درصدر اسلام بود.