ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبه‌اش روزه است

اگرچه ماه مبارک رمضان با ويژگي‌هاي خاصش، به خودي خود از ماه‌هاي ديگر سال متمايز است، اما به نظر مي‌رسد علاوه بر روزه و روزه‌داري، سحرخيزي‌ها و افطاري، جلسات قرائت قرآن، رنگ عوض کردن کوچه و بازار، کاهش چشمگير جرم و جنايت و... که ما با اندک توجهي مي‌توانيم آنها را درک کنيم، ابعاد پنهان ديگري هم در اين ماه وجود دارد. طوري که پي بردن به باطن ماه رمضان به سادگي براي کسي ميسر نمي‌شود.
حضرت امام خميني (ره) كه به حق صاحب مکتب و مشرب خاص عرفاني است، در سخنراني‌هاي خود بر تهذيب نفس تاكيد دارند و بزرگترين تجربه ديني و تجهد عارفانه خود را نيز در ايام رمضان بكار مي‌برند. چرا كه رمضان در انديشه امام(ره) از آن جهت قابل پيگيري و تامل است که مي‌تواند راه را براي ساختن روح انسان بازنمايد و از مراتب عرفاني که امام را به کشف و شهود رساند، رمز گشايد.
رهبر كبير انقلاب در همين خصوص با اشاره به ارزش دعا در جلد سيزدهم صحيفه مي‌فرمايند؛
«در اين ماه مبارك خودتان را تعريف كنيد به قوتهاي روحاني. در يك حديثي است كه پيغمبر اكرم فرمودند كه ماه رمضان آمد، اقبال كرد، آمد. در ضمنش مي‌فرمايند كه دُعيتُم اِلي ضيافَةِ‌الله. فرق ضيافتهاي خدا با ضيافتهاي مردم اين است كه وقتي شما را يك اشخاصي دعوت بكنند به يك مهماني، وقتي برويد در آن مهماني به حسب فراخور حال، يك چيزهايي براي خوردن و يك چيزهايي براي تفريح و اين چيزهاست. ضيافت خدا در ماه رمضان يك شعبه‌اش روزه است، آن ضيافت خداست؛ يك شعبه‌اش روزه است و يك امر مهمش كه مائده غيبي و آسماني است قرآن است. شما دعوت شده‌ايد به مهماني خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستيد. مهماندار شما، شما را وادار كرده است به اينكه روزه بگيريد. اين راههايي كه به دنيا باز است و شهوات است، اينها را سدش كنيد تا مهيا بشويد براي ليلة القدر. ماه شعبان مقدمه است براي ماه مبارك رمضان كه مردم مهيا بشوند براي ورود در ماه مبارك رمضان و در «ضيافة‌الله». (صحيفه امام، ج 13،‍ ص 30‍، تير59)