یادداشت - مردم مصر به سید حسن نصرالله اعتماد دارند

 به قلم  "سامي مبيد " تحليل گر سياسي سوري

پايگاه اطلاع رساني آسيا تايمز

 رابطه بين مقامات مصر با سيد حسن نصرالله دبير کل حزب الله هرگز گرم نبوده است ؛ اما اختلافات سياسي بين دو طرف هنگامي که مصر از دستگيري 49 نفر متهم به عضويت در حزب الله خبر داد به اوج خود رسيده است.

دادستان کل مصر اعلام کرده است حزب الله از طريق اين افراد در حال ديده باني کانال سوئز مرزهاي مصر با غزه و امکانات گردشگري در شبه جزيره سينا بوده و اطلاعات را به رهبري حزب الله در لبنان انتقال مي داده است.

دادستان کل مصر همچنين اعلام کرد اين گروه در حال ايجاد ارتباط با عناصر جنايتکار بوده است تا گذرنامه هايي را به منظور تسهيل برنامه جاسوسي وسيع در خاک مصر تسهيل کنند.

در اتهام عمومي مطرح شده اين نيز مطرح بود که حزب الله با حمايت ايران تشيع را در مصر رواج مي داده است تا جمعيت سني مذهب اين کشور را تغييرمذهب دهد .

نصرالله در سخنراني نسبتا آارامي در روز جمعه هرگونه اقدام در جهت شيعه سازي را تکذيب و تاييد کرد که سامي شهاب رهبر گروه دستگير شده در مصر عضو حزب الله بوده است.

نصرالله در همين حال توضيح داد که وي به هيچ وجه در صدد حمله اي در مصر نبوده بلکه او بيشتر در تلاش بوده است کمک هايي را به حماس در نوار غزه منتقل کند و با انها هماهنگ شود در اين ميان يک مساله سوال برانگيز است و ان اينست که شهاب و همکارانش 19 نوامبر 2008 يعني بيش از يک ماه قبل از جنگ اسرائيل در غزه دستگير شده بودند ؛ اما مصر اين مساله را در هشتم اوريل يعني پنج ماه بعد اعلام کرد.

اگر مصر مدارک ملموسي عليه اين گروه لبناني داشت چرا اين مدارک را در همان زمان يا طي جنگ اسرائيل در غزه يعني هنگامي که روابط بين مصر با ايران ، حماس و حزب الله به پايين ترين حد خود رسيده بود منتشر نکرد بعد از همه اينها در نخستين مراحل جنگ نصرالله به انتقاد شديد از مصر پرداخت ، اما از مردم مصر نخواست عليه دولت خود شورش کنند او دولت مصر را متهم کرد از امريکا دستور مي گيرد و از ان خواست گذرگاه رفح بين مصر و نوار غزه را بازگشايي کند.

اين واقعيت که تزيپي ليوني وزير خارجه وقت اسرائيل تنها چند ساعت قبل از اغاز حمله به غزه در مصر بود موجب اسان تر شدن مسائل براي دولت مصر نشد بلکه موجب شد به نظر ايد انها از اين جنگ قبل از اغاز ان خبر داشتند.

سخنان حزب الله احساسات مقامات مصر را برانگيخت به طوري که قاهره از همه امکانات خود براي تلافي اتهامات نصرالله استفاده کرد.

در حالي که مصر در سکوت صبر مي کرد ديگر کشورهاي عربي به انتقاد از حزب الله و ايران پرداختند و در همان حال زمينه را براي خبري که مصر مي خواست هفته پيش اعلام کند هموار کردند مغرب ماه گذشته روابط ديپلماتيک خود را با تهران قطع کرد.

حسني مبارک رئيس جمهور مصر هنگام برگزاري گفتگوها بين حماس و فتح در قاهره به اجلاس سران عرب در دوحه حمله کرد تا از ائتلاف قطر با ايران سوريه حزب الله و حماس اعتراض کند.

مبارک نه تنها در اين اجلاس شرکت نکرد بلکه وزيري بسيار سطح پايين را به نمايندگي از خود به اين اجلاس فرستاد در ماه ژانويه سعود الفيصل وزير خارجه عربستان سعودي کشورهاي عربي را به اتحاد به منظور مقابله با چالش ايراني در جهان عرب دعوت کرد .

يکي از دلايل قابل تصور براي انتظار پنج ماهه مصر شايد ان باشد که مي خواست خيابان هاي مصر که از خشم سکوت دولت در قبال جنگ غزه در حال جوشش بود ارام شود مصري هاي کوچه و خيابان ، عرب هاي به شدت ملي گرا هستند که به پيمان صلح 1978 کشورشان با اسرائيل علاقه اي ندارند و در اين ميان نصرالله در خيابان هاي قاهره رهبري به شدت محبوب است.

 

نصرالله ياداور سال هاي طلايي ملي گرايي عربي در زمان جمال عبدالناصر است در هنگام جنگ جايي براي بي طرفي در ميان اعراب وجود ندارد .

مردم رهبران خود را در دو حالت سياه يا سفيد مي بينند يا با مقاومت و يا با اسرائيل مصر به علت عوامل مختلف نتوانست بي طرف بماند قاهره بحران را از دو جهت مشاهده کرد يکي اين بود که اگر حماس در جنگ پيروز شود و سلطه خود را بر غزه مشروعيت بخشد مرزهاي مصر ديگر متعلق به فلسطيني ها نخواهد بود ، بلکه به ايران تعلق خواهد داشت.

روابط مصر با جمهوري اسلامي از سال 1979 اغلب پرتنش بوده است مبارک نتوانست تصور يک مرز مصري ايراني را تحمل کند و بنابراين موضعي محکم و خطرناک عليه حماس اتخاذ کرد که او را در ميان مردم خودش مستاصل کرد.

مساله مورد ملاحظه ديگر حماس رابطه قوي حماس با اخوان المسلمين مصر بود که در صحنه مصر قوي است و تلاش مي کند رژيم مبارک را چه از طريق انتخابات و چه از طريق گلوله سرنگون کند.

حماس خود ذاتا زاده اخوان المسلمين است و پيروزي حماس در غزه موجب بروز احساسات در سطوح اسلامي مصر شد و ثبات رژيم مصر را تهديد کرد.

اگر بيم مصر از ايران به معناي موضعي سياسي بوده است که در خيابان هاي مصر به وجود امده است بگذاريد همين طور باشد ، اين بهايي بود که مبارک براي حفاظت از رژيم خود که از سال 1981 قدرت را در دست داشته است ، تمايل داشت پرداخت کند.

نمايندگان مجلس مصر نزديک به مبارک روز يکشنبه خواستار صدور حکم بازداشت براي نصرالله شدند و روزنامه هاي رسمي و نيمه رسمي مصر هم به تبليغات شديدي عليه رهبر حزب الله پرداختند انها نصرالله را متهم کردند که الت دست ايران شده است رسانه هاي حزب الله در مقابل ادعا کردند که قاهره از امريکا و اسرائيل دستور مي گيرد.

مردم کوچه و خيابان مصر در کناري ايستادند و به نظاره پرداختند در حالي که نمي دانستند کدام را باور کنند انها براي نصرالله و تعهدش در قبال فلسطيني ها احترام خاصي قائل هستند در حالي که بسياري از انها به رئيس جمهور پير خود به علت روابطش با غرب اعتماد ندارند اما در همين حال از مطرح کردن انتقادات خود به شدت مي ترسند.

مردم مصر هنوز وقتي که به فلسطين مي رسد به شدت احساساتي مي شوند در خيابان هاي مصر در طول جنگ غزه مردم بيشتر نسبت به جنگ 2006 لبنان بيشتر به اعتراض و واکنش مي پرداختند.

يکي از علل اين مساله انست که در سال 2006 بسياري از مصري ها درباره عقلانيت جنگ با اسرائيل آن هم با ربودن دو سرباز اسرائيلي از جنوب لبنان ترديد داشتند جنگي که طي ان امريکا از طريق اسرائيل با ايران مي جنگيد و ايران هم از طريق حزب الله با امريکا مي جنگيد ، اما مسائل در جنگ غزه در سال 2009 متفاوت بود هيچ چيزمردم عادي عرب را بيش از همبستگي با فلسطيني ها متحد نمي کند به رغم همه سختي ها در عراق لبنان و سودان مساله فلسطين هنوز نخستين ارمان عربي در نظر گرفته مي شود.

کوچک ترين تاثير صحنه هاي جنگ در غزه ان بود که مصري ها را به مبارزه با اسرائيل به صورت مستقيم مانند نصرالله و حماس و به صورت غيرمستقيم مانند ايران و سوريه نزديک تر کرد اين مساله همچنين فاصله بين مردم عادي مصر را با دولت طرفدار غربشان بيشتر کرد.

در همين حال مصر درباره اسلام سني کشور متعصب است ترس عمومي در اين کشور عليه نفوذ ايران به علت ويژگي شيعه ان وجود دارد.

بسياري انچه را در رسانه ها مي خوانند مي شنوند يا مي بينند باور مي کنند رسانه هاي مستقل رسمي و نيمه رسمي مصر سالها عليه تبليغات شيعه گري ايران هشدار داده اند.

تاريخ روابط دو جانبه مصر و ايران از هنگامي که انقلاب اسلامي ، محمد رضا پهلوي شاه مخلوع ايران ، متحد جدي مصر را در سال 1979 سرنگون کرد ، تاريخي طوفاني بوده است.

رهبران جديد ايران هرگز مصر را براي دادن پناهندگي به محمدرضا نبخشيدند و با نامگذاري خياباني در تهران به نام قاتل انور سادات در سال 1981 در اين باره تلافي کردند.

اکنون درگيري بين جذبه نصرالله و موضع او درباره فلسطين از يک سو و رسانه هاي مصر از سوي ديگر جريان دارد رسانه هايي که تلاش مي کنند ، نصرالله را به خرابکاري و تلاش براي سرنگون کردن دولت مصر متهم کنند ،مردم مصر که مردمي احساسي و وطن پرست هستند ظاهرا به نصرالله باور دارند اما از بيم مجازات يا دستگيري پشت سر دولت خود حرکت مي کنند و مي گويند نصرالله بي گناه است و حقيقت را مي گويد ؛ اما ما نمي توانيم در مقابل دولت خود بايستيم.