کتاب«شمس‌الوحی تبریزی»، سیره علمی علامه طباطبایی، تألیف آیت‌الله جوادی آملی به چاپ دوم رسید
کتاب«شمس‌الوحی تبریزی»، سیره علمی علامه طباطبایی(ره)، مجموعه بیانات علامه و سخنان آیت‌الله عبدالله جوادی آملی درباره استاد و مرادشان علامه طباطبایی(ره) است
کتاب«شمس‌الوحي تبريزي»، سيره علمي علامه طباطبايي(ره)، مجموعه بيانات علامه و سخنان آيت‌الله عبدالله جوادي آملي درباره استاد و مرادشان علامه طباطبايي(ره) است.
آنچه در اين کتاب آمده گرچه ناظر به بخش‌هاي مختلف و ابعاد گوناگون وجودي آن استاد بزرگ است؛ اما رويکرد عمده و اساسي آن مباحث تفسيري و شرح وحي الهي است و با الهام از عنوان«شمس الحق تبريزي»، از سوي استاد«شمس الوحي تبريزي» نام گرفت.
اين کتاب در سه بخش علامه و قرآن کريم، علامه و علوم عقلي، و علامه و عرفان شکل يافت که هر يک از بخش‌هاي ياد شده داراي فصول متعددي است که عهده‌دار تبيين زواياي وجودي آن رحيل و آن قدوه کم بديل است.
حيات قرآني علامه(سيره علمي و عملي)، تفسير و علوم قرآني شامل مهارت‌هاي تفسيري علامه، رتبه تفسيري علامه، تفسير قرآن به قرآن، تفسيرو تأويل، تفسير الميزان، عناوين بخش اول را تشكيل مي‌دهند.
در گزيده‌اي از مطالب اين بخش با عنوان بهره‌گيري از علوم ديگر در تفسير آمده است:«ايشان با تبحر کم‌نظيري که در تفکر عقلي داشتند، هر آيه مورد بحث را طوري تفسير مي‌کردند که اگر در ميان مبادي بيّن يا مبيّن عقلي، دليل يا تأييدي وجود داشت، از آن در خصوص معارف عقلي (و نه احکام تعبدي) به عنوان استدلال يا استمداد بهره‌برداري شود و اگر بحث‌هاي عقلي در آن باره ساکت بود، طوري آيه معنون را معنا مي‌کردند که با هيچ دليل قطعي عقلي مخالف نباشد.»
فصل‌هاي بخش دوم ويژگي‌هاي فکري، مشي فلسفي، ابتکارات عقلي و فلسفي و تلاش‌هاي علمي علامه، عنوان گرفته است.
در بخشي از مطلبي با نام«قوانين توحيدي و قوانين شرک‌آلود» مي‌خوانيم:«انساني که در هستي‌شناسي خود موحد است و خداوند را در اصل هستي، وجوب وجود و در خلقت و ربوبيت جهان، بي‌شريک مي‌داند، در عبوديت نيز جز به آستان او سر نمي‌سايد و قوانين معتبر نزد او قوانيني نيست که بر اساس رضايت غريزه و پاي‌بندي به شهوت يا بت‌هاي مختلف تنظيم شده باشد؛ بلکه قوانيني خداپسندانه است؛ پس عقايد، اخلاق و رفتار موحد و مشرک، متناسب با هستي‌شناسي خاص هر يک از آنها است.»
آخرين بخش با عناويني چون حيات عرفاني و اخلاقي علامه، عرفان نظري، عرفان عملي، شخصيت جامع وي را در بحث عرفان آشکار مي‌كند.
در گزيده‌اي از اين بخش، در مطلبي با عنوان زهد آمده است:«زهد بدين معنا نيست که انسان دنيا را براي آن دنيا ترک کند؛ مثلاً لباس فاخر نپوشد و غذاي مطبوع نخورد و بر مرکب خوب سوار نشود تا نزد مردم، زاهد به حساب آيد و محبوب شود؛ بلکه زاهد کسي است که غير خدا را واگذارد و خدا را ترجيح دهد؛ نه اين که متاع اندک دنيا را بدهد تا متاع بيشتر آخرت را دريافت کند، يا مادي را بدهد و به خيال خود، به معنوي برسد؛ روزه بگيرد و انفاق کند تا بهشت برين را به کف آورد. بهترين زهد آن است که فقط براي خدا از ماديات و بهشت و حور و... بگذرد؛ نه به طمع دنيا و نه به طمع نعمت‌هاي آخرت. اگر زاهدي از خداوند حور بخواهد، قصور دارد.»
گفتني است، کتاب«شمس الوحي تبريزي»، تأليف آيت‌الله جوادي آملي، به همت مرکز نشر اسرا در 408 صفحه تدوين و با شمارگان3000 نسخه منتشر شد. اين اثر ارزشمند در سال 1386وارد بازار نشر شد.