گریه شیعیان از منظر وهابیت
شبکه وصال حق با پخش کلیپ‌هایی، تضرع و زاری شیعیان به درگاه الهی را حاکی از معصیت آنان خواند.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبري،محمد انصاري مدير شبكه وصال حق با پخش كليپ‌هايي از سخنراني بزرگان دين در مورد تضرع و گريه به درگاه الهي، آن را حاكي از معصيت زياد شيعيان دانست و گفت: ما در آيات و روايت دليلي بر گريه و تضرع نداريم.
اين كارشناس در حالي اين ادعا را مي‌كند كه آيات و روايات زيادي در مورد گريه و تضرع وارد شده است.
از ديدگاه قرآن گريه نه تنها امري پسنديده بلكه مطلوب است، از اين رو خداوند مشركان و كافران را براي ترك گريه و متأثرشدن از آيات الهي و حقايق قيامت سرزنش مي‌كند و مؤمنان را به تضرع و ابتهال و گريستن به ويژه در شبانگاهان و راز و نيايش با پروردگار تشويق و ترغيب مي‌كند.
گريه به شوق خداوند و ترس از عذاب و قيامت، از نشانه‌هاي ايمان است،شاهد اين مطلب اين است كه خداوند در«آيه 58 سوره مريم» گريه در حال سجود را امري جايز و مطلوب مي‌داند و همچنين در اين آيه گريه پيامبران همراه با تواضع و فروتني در برابر خداوند هنگام شنيدن آيات الهي را گزارش كرده و نه تنها آن را منافي با جايگاه پيامبري نمي‌داند، بلكه از ويژگي‌هاي خشيت و ايمان قوي پيامبران مي‌داند.
خداوند درآياتي نظير«2، 7، 34، 41، 49، 53، 54، 56، 58و 85سوره مباركه مريم» از گريه حضرت عيسي(ع) در پيشگاه خداوند هنگام تلاوت آيات، گريه حضرت موسي(ع) در همان هنگام، گريه حضرت زكريا، حضرت اسحاق، حضرت اسماعيل، حضرت ادريس، حضرت ابراهيم، حضرت هارون، حضرت يحيي وحضرت يعقوب در هنگام تلاوت آيات الهي براي ايشان خبر مي‌دهد كه نه‌تنها بيانگر عدم منافات با برگزيدگي و نبوت ايشان از سوي خداوند، بلكه سازگار با مقام خشيت ايشان است.
از نظر خداوند در آيات « 106 تا 109سوره مباركه اسراء» گريه عالمان و اهل دانش و معرفت هنگام تلاوت قرآن بر آنان وهمچنين در آيات«82 و 83سوره مباركه مائده» و نيز گريه كشيشان مسيحي حق طلب هنگام تلاوت قرآن بر آنان به عنوان يك فضيلت مطرح است، بنابراين گريه با خاستگاه و زمينه هايي از اين دست نه تنها امري پسنديده بلكه مطلوب بوده و بدان تشويق و ترغيب شده است، زيرا كساني كه با شنيدن آيات قرآني به گريه مي‌افتند خود را در مقام انابه و تضرع مي‌يابند و ادراك و فهم حقايق هستي، آنان را دگرگون مي‌كند.
خداوند در آيه«84 سوره يوسف» گريستن در فقدان عزيزان را جايز مي‌شمارد، چنان‌كه عمل حضرت يعقوب(ع) خود شاهدي بر اين حكم جواز است.
همچنين با توجه به آيه«58سوره مباركه مريم» گريستن در هنگام تلاوت يا شنيدن آيات قرآني و نيز گريه در هنگام سجده مجاز دانسته شده است.
در روايات اسلامي نيز براي گريه و اشك ارزش خاصي بيان شده و روايات بسياري درباره گريستن و ثواب و پاداش آن وارد شده است.
به‌عنوان نمونه روايتي از امام صادق(ع)در«الامالي شيخ مفيد، ص175، روايت 5» نقل شده كه فرمود:«من دمعت عيناه فينا دمعه لدم سفك منا، او حق لنا نقصناه او عرض انتهك لنا او لاحد من شيعتنا بواه الله تعالي بها في الجنه حقباً؛ كسي كه قطره اشكي درباره ما بريزد، به‌خاطر خوني كه از ما ريخته شده و يا حقي كه از ما غصب شده است و يا آبرويي كه از ما هتك شده است، خداوند در قبال اين اشك ساليان دراز او را در بهشت جاي مي‌دهد»
حديثي ديگر در«اصول كافي، ج2، كتاب الدعاء، باب البكاء» از امام صادق(ع) آمده است:«نزديك‌ترين حالت بنده نسبت به پروردگار عزوجل، حالتي است كه او در سجده با گريه است.
دوباره در«اصول كافي، ج2»امام باقر(ع) مي‌فرمايد: هيچ قطره اي نيست كه نزد خداي عزوجل محبوب تر باشد از قطره اشك در ظلمت شب كه از خوف خدا باشد و غير از جانب او منظوري نباشد.
همچنين در دعاي مأثور مفاتيح الجنان آمده است: «وأعوذ بك من قلب لايخشع و من عين لاتدمع؛ پناه مي‌برم به تو از قلبي كه خاشع و چشمي كه اشك بار نباشد»
و دردعاي ابوحمزه ثمالي نيز آمده است: «واعني بالبكاء علي نفسي؛ و مرا به گريه به حال خود ياري كن».
و به‌عنوان حسن ختام در كتاب«مرآه العقول، ج21، ص65» امام صادق(ع) مي‌فرمايد: اگر اشك چشمي نداشتي براي گريستن، حالت تباكي و حزن و اندوه داشته باش.