یک بحرینی:همه با هم مقابل ظلم ایستاده‌ایم

به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج به عتبات عاليات، خطابش مي كردند ابو احمد،هر چند كه جوان بود.چنان با سوز و گداز مرثيه مي خواند كه دل را آتش مي زد.
گمان نمي كردم بحريني باشد اما وقتي پرسيدم:"انت عراقي؟" و جواب شنيدم:"انا بحريني!...
سلام عليكم" علت و رمز و راز سوز صدايش را فهميدم.اين را صادقانه مي گويم كه من دل ندارم اين جا به تماشاي بحريني ها بنشينم،حتي ديگر از آن لحظه هايي كه در فوتبال وقت كشي مي كنند ناراحت نيستم،بحريني ها را كه مي بينم نمي دانم چرا به ياد مهاجران جنگ تحميلي خودمان مي افتم وقتي صدام بعثي عروسك خيمه شب بازي استكبار با ديوانگي اش آنان را آواره كرد،شايد نقطه اشتراك در وجود عروسك گردان هاي خبيث است.
من خبرنگارم،و رسالت يك خبرنگار انعكاس زواياي پيدا و پنهان جامعه است،اين را يادآور شدم كه بگويم قبل از اين كه بدانم ابو احمد اهل بحرين است در لابه لاي مرثيه اي كه مي خواند يك جمله اش بدجور تمام وجود را مي شكست،اصلا من متاثر از همين يك عبارت او ميخكوب شدم و به هواي انعكاس يك گزارش با اين تيتر ايستادم به ثبت و ضبط لحظات:"انا مجنون حسين" "انا مظلوم حسين"...مي خواستم براي مطلبم همين عبارت را تيتر بزنم،اما بعد كه مليتش را فهميدم ديدم تيتر مستتر است در همين دو عبارت.
ابتداي بين الحرمين رو به حرم سيدالشهدا ايستاده بود و مرثيه مي خواند و لابه لاي مداحي اش انگار حضرت علمدار را هم واسطه مي گرفت و التماس مي كرد.
جمع شان پنج شش نفره بود اما به سياق اين روزهاي كربلا و عزاداري بحريني ها در مدت چند دقيقه دسته اي چند ده نفري درست شد از ساير عاشقان كربلا فارغ از اين كه چه كسي بداند كنار دستي اش از كدام كشور است،وجه اشتراك همه همنوايي با مرثيه خواني ابو احمد بود.
عرض ارادتش كه تمام شد خيلي ها آمدند كنارش و تشكر كردند،اطرافش كه خلوت شد همكلامش شدم و فهميدم بحريني است،بسيار با ادب و احترام سخن گفت،هموطني كمك كرد تا گپ كوتاهي با او داشته باشم:
*از بحرين چه خبر؟
- پناه بر خدا.
*مردم چه مي كنند؟
- مردم به اميد خدا مبارزه مي كنند به اميد غلبه بر شيطان
*انشاالله پيروزي نزديك است؟
-انشاالله
*خيلي خوب مرثيه مي خواندي
-تشكر.به ياد مردم مظلوم كشورم بودم
*براي مردم كشورت دعا كردي؟
-من دعا كردم،همه مردمي كه اين روزها از بحرين به كربلا آمده اند به ياد مظلومين هستند،همه ما با هم مقابل ظلم ايستاده ايم
*از حضورت در كربلا چه احساسي به كشورت مي بري؟
-همان احساسي را كه با خودم آوردم..يعني..وقتي به كربلا مي آمدم مي دانستم درس كربلا را مي دانستم
*كدام درس كربلا را؟
-اين كه ظلم عاقبت نابود مي شود