چرا به زیارت ضریحی می‌رویم که هنوز به کربلا نرسیده است؟

در اين ميان عشق و ارادت مردم به اين ضريح را شاهد هستيم كه گواه آن وداع ۹ ساعته مردم شهر قم با ضريح جديد امام حسين(ع) است، در حالي كه ضريح مذكور قريب به ۵ سال در اين شهر مهمان بود، اما مردمي كه سراسر وجودشان مملو از عشق حسين(ع) است، با آه، فغان و اندوه آن را بدرقه كردند.
همچنين استقبال بي‌نظير مردم تهران از اين ضريح، خود نمونه‌اي ديگر از محبت مردم به حسين فاطمه را به تصوير كشيد، شايد اين سؤال در ذهن متبادر شود كه چرا با اينكه اين ضريح هنوز در مضجع منور اباعبدالله قرار نگرفته است، مردم براي تبرك جستن به آن گوي سبقت را از يكديگر مي‌ربايند؟
مركز مطالعات و پاسخگويي به شبهات حوزه علميه قم اين گونه به پرسش خبرگزاري فارس پاسخ مي‌دهد:
مؤمنين و ارادتمندان اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع) به اموري كه به هر نحوي منتسب به آن بزرگواران باشند، علاقه دارند و به آن محبت مي‌ورزند، در خصوص ضريح مطهر امام حسين(ع) دوستداران آن حضرت به عنوان بازديد از ضريح به مكان ساخت آن مي‌رفتند نه به عنوان زيارت.
اگر چه از باب اينكه منتسب به حضرت اباعبدالله(ع) است مانند عَلَم و … در ايام عاشورا تيمن و تبرك به آن هم اشكالي ندارد و يا اين كار از باب زيارت از راه دور و از مكان خاص و منتسب به آن حضرت به قصد زيارت او انجام مي‌شود، اساساً وقتي كسي عاشق ديگري شد هر چه رنگ و بوي او را بدهد دوست مي‌دارد و لازم نيست حتماً دست و پاي او يا لباس تنش باشد و اين حركات مردم اوج اين علاقه و عشق به امام را مي‌رساند.
چه آنكه خواندن زيارت و عرض ارادت داشتن از راه دور چنانچه در ميان شيعيان مرسوم است به ويژه بعد از نمازها چه آنكه پيامبر” اگر چه از باب اينكه منتسب به حضرت اباعبدالله(ع) است مانند عَلَم و … در ايام عاشورا تيمن و تبرك به آن هم اشكالي ندارد و يا اين كار از باب زيارت از راه دور و از مكان خاص و منتسب به آن حضرت به قصد زيارت او انجام مي‌شود، اساساً وقتي كسي عاشق ديگري شد هر چه رنگ و بوي او را بدهد دوست مي‌دارد و لازم نيست حتماً دست و پاي او يا لباس تنش باشد و اين حركات مردم اوج اين علاقه و عشق به امام را مي‌رساند. "
و ائمه طاهرين(ع) باب الله هستند و واسطه فيض الهي‌اند توسل به آن بزرگواران و ارتباط با آن‌ها تنها به زيارت مشاهد مشرفه‌شان محدود نمي‌شود، بلكه بر اساس تعليمات خود آن بزرگواران دوستان و شيعيان‌شان از هر جا و در هر زمان مي‌توانند ارتباط معنوي با آن‌ها برقرار كنند.
چنانچه شيخ جليل احمد ابن ابيطالب طبرسي در كتاب «احتجاج» روايت كرده كه از ناحيه مقدسه امام زمان(عج) به محمد حميري بيرون آمد كه در آن توقيع امام زمان(عج) فرموده است: هرگاه خواستيد توجه كنيد به وسيله ما به سوي خداوند تبارك و تعالي و به سوي ما، پس بگوييد چنان‌ كه خداي تعالي فرموده است: «سلام علي آل يس» تا آخر زيارت شريف آل يس، در اين زيارت هيچ گونه زمان و مكاني قيد نشده است و هرگاه بخواهيم و از هر جا كه بخواهيم مي توانيم امام زمان(عج) را با آن زيارت كنيم.
و نيز علقمة بن محمد خضرمي از امام باقر(ع) روايت مي‌كند و مي‌گويد: به امام باقر(ع) گفتم كه مرا دعايي تعليم بفرما كه آن را در اين روز بخوانم، در صورتي كه نتوانم مزار امام حسين(ع) را از نزديك زيارت كنم و بخوانم و به سلام به سوي او از شهرهاي دور و از خانه‌ام اشاره كنم؟
امام باقر(ع) فرمود: «هرگاه چنين باشد (يعني بخواهد از دور زيارت كند) به صحرا بيرون رود يا بر بام بلندي در خانه خود بالا رود و به سوي آن حضرت اشاره كند و زيارت عاشورا را بخواند، بعد از آن دو ركعت نماز بخواند و اين كار را در اوايل روز پيش از زوال آفتاب انجام دهد، پس بر حسين(ع) ندبه كند و بر او بگريد و كساني را كه در خانه‌اش هستند، امر كند … به گريستن بر آن حضرت …، در اين حالت خدا را در روز قيامت با ثواب ۲ هزار حج و ۲ هزار عمره و ۲ هزار جهاد ملاقات كند كه ثواب آن‌ها مثل ثواب كسي باشد كه حج و عمره و جهاد در خدمت رسول خدا(ص) و ائمه طاهرين(ع) كند»، اين حديت طولاني است و ما خلاصه آن را با كمي تقديم و تأخير ذكر كرديم.
از اين رو، وقتي اشخاص ضريح را مي‌بوسند و تبرك مي‌كنند، با گفتن «السلام عليك يا اباعبدالله»، دل‌هاي خود را روانه زيارت امام حسين(ع) مي‌كنند.
بنابراين مي‌توانيم پيامبر اكرم(ص) و ائمه طاهرين(ع) را از راه دور خصوصاً بعد از نماز زيارت كنيم و پاداش زيارت آن بزرگواران را ببريم.
براي آگاهي بيشتر از كيفيت زيارات و از رواياتي كه در اين زمينه وارد شده‌اند به كتب ادعيه و زيارات مانند «اقبال» سيد بن طاوس و «مصباح» كفعمي و خصوصاً به كتاب «مفاتيح الجنان» شيخ عباس قمي بخش زيارات از صفحه ۵۶۱ تا صفحه ۱۰۴۶ مراجعه شود.
پي‌نوشت‌ها: ۱- مفاتيح الجنان، شيخ عباس القمي، صفحه ۹۵۶، ناشر: مركز نشر فرهنگي رجاء. ۲- مفاتيح الجنان، شيخ عباس القمي، صفحه ۸۳۱ تا ۸۳۲٫