آداب سخن و زبان در سفرهای زیارتی منتشر شد

کتاب آداب سخن و زبان در سفرهای زیارتی از سوی حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت برای استفاده عموم به ویژه زائران خانه دوست منتشر شد.

به گزارش سرويس انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، كتاب آداب سخن و زبان در سفر‌هاي زيارتي تأ‌ليف شكيبا سادات جوهري از سوي حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت در 85 صفحه، شمارگان 5000 نسخه در اندازه پالتويي به قيمت نهصد تومان به چاپ رسيده است.
كتاب آداب سخن و زبان در سفر‌هاي زيارتي در دو فصل تنظيم شده است؛ در فصل نخست به كار‌كردهاي مثبت زبان در سفرهاي زيارتي مي‌پردازد و عنوان مي‌كند سخن زيبا، آثارو بركات فراواني دارد كه اگر زائران، زبان خود را به زيباگويي عادت دهند، از زيبايي‌هاي زبان بهره مند مي‌شوند؛ هر چه زائر در دوستي با پروردگار ثابت قدم باشد و به محبوب حقيقي اميد بندد و دوستي خدا را در بندگي و پيروي از او بداند، خداوند نيز او را در زمره محبوبان خود قرار مي دهد. برخي از زيبايي‌هاي زبان كه در فصل اول كتاب به آن اشاره شده است شامل ذكر، راستگويي، استغفار، قرائت قرآن، شكرگزاري و دعا و راز و نياز با خدا مي باشد. فصل دوم اين كتاب به كاركرد‌هاي منفي زبان در سفرهاي زيارتي اشاره مي‌كند كه توجه به آفت‌ها و آسيب‌هاي زبان، بسيار مهم و ضروري است؛ بدزباني، از زشتي‌هاي مهم زبان و نشانه انحطاط اخلاقي است؛ اولياي دين، در سخنان خود به پيامدهاي رواني، اجتماعي و عقوبت اخروي اين صفت نكوهيده اشاره كرده‌اند؛ از زشتي‌هاي زبان مي‌توان به غيبت، تهمت، انكار و تكذيب و اهانت اشاره كرد در آموزه‌هاي اسلامي، اين اعمال ناپسند شمرده شده است؛ زائر بايد بداند كه سخنان نابجا افزون بر آسيب‌هاي فردي آسيب‌هاي اجتماعي فراواني نيز به دنبال دارد. در فصل دوم بعضي از زشتي‌هاي زبان را كه بررسي كرده است شامل عيب جويي، غيبت، دروغ، دشنام و نفرين، زخم زبان، چاپلوسي و تملقٍ، تهمت، خودستايي، سخن چيني، رازگشايي، اهانت و تحقير و بازگويي گناه مي‌باشد.
در بخشي از مقدمه كتاب مي‌خوانيم: «در زندگي انسان، زبان، مؤثرترين و آسان‌ترين ابزار براي ارتباط، ترجمان انديشه، بيان احساس‌هاي دروني، آموزش ميراث فكري و انتقال فرهنگ و تجربه از نسلي به نسل ديگر است. از اين رو اهميت و ارزشي بسيار دارد؛ از كاركردهاي زبان، زيبا سخن گفتن است كه در ميان ديگر زيبايي‌هاي جهان، جايگاهي ويژه دارد . اين اثر در جايي اشاره مي كند كه «زبان وسيله است و كاربرد هر وسيله و كارآيي آن، به نوع استفاده از آن بستگي دارد؛ مي‌تواند چون شمشير برنده‌اي عمل كند و سر گوينده‌اش را به باد دهد يا از افتادن نابينايي در چاه جلوگيري كند. امام علي ‌عليه السلام در اين باره مي‌فرمايد: «چه بسيار انساني كه زبان، او را نابود كرد». بر اين اساس بايد همواره مراقب اين شمشير تيز و برنده بود تا از پيامد‌هاي زيانبار آن در امان بمانيم و اين مراقبت در سفر‌هاي زيارتي خود را نمايان مي‌سازد.»
گفتني است، علاقه‌مندان براي دريافت فايل متني اين كتاب اينجا كليك كنند.