نگاهی به روزه داری در آمریکا؛دلخوشیمان این است که مهمان خداییم

بيش از يازده روز از ضيافت الهي گذشته است و چه بسيارند كه در اين هرم آفتاب و گرماي روز افزون تابستان، لب بر خوراكي و نوشيدني بسته اند و تلاش مي كنند تا به فرامين الهي گوش جان بسپارند.
جالب اين است كه با وجود گذشت بيش از يازده روز از ماه مبارك، هم چنان پيام ها و هشدارهاي متفاوتي در قالب پيامك ها و مقالات بين مردم رد و بدل مي شود و انگار همه خود را موظف مي دانند تا تنور ايمان و تقوا را داغ نگاه دارند تا مبادا در اين شرايط سخت، سستي غالب و اهداف فراموش شود.
تفكر در امور و احوال مهم ترين توصيه اي است كه براي اين روزها صادر شده است. امام على (ع) در خطبه خويش در اولين روز از ماه رمضان فرمود: اى روزه‏دار! در كار خود بينديش، كه تو در اين ماه، ميهمان پروردگار خويش هستى! بنگر كه در شب و روزت چگونه‏اى و چگونه اعضاى خود را از نافرمانى پروردگارت نگه مى‏دارى!
آري بايد مراقب بود و دقت كرد كه در اين شرايط سخت روزه داري هم به لحاظ گرما و طولاني بودن روز و هم به لحاظ فراواني آلودگي هاي روحي و رواني در پايان ماه مبارك رمضان، عوايدي بالاتر و برتر از تحمل تشنگي و گرسنگي به دست آيد.
بايد به ياد داشته باشيم اين فرمايش حضرت امير را كه همه مسلمانان را خطاب مي كنند: بنگر! مبادا در شب، خواب باشى و در روز، غافل. پس، اين ماه بگذرد و [بار] گناهت بر دوشت مانده باشد و آنگاه كه روزه‏داران پاداش‏هاى خود را مى‏گيرند، از زيانكاران باشى و آنگاه كه آنان از كرامت مولايشان نصيب مى‏برند، از محرومان باشى و آنگاه كه آنان از سعادت همسايگى با پروردگارشان برخوردار مى‏گردند، تو از رانده‏شدگان باشى!
شايد براي ما كه در يك بستر فرهنگي و عمومي وارد ماه مبارك رمضان مي شويم، رسانه ها و شبكه هاي اجتماعي پيرامونمان درباره ماه رمضان و انجام طاعات و عبادات برنامه پخش مي كنند.
ماذنه هاي مساجد اذان و نيايش پخش مي كنند و انسان ها با ديدن هم تقبل الله مي گويند، روزه داري چندان سخت نيايد اما در همين زمان، هستند افرادي كه در خارج از كشور و در بلادي كه بويي از رمضان نبرده اند، زندگي مي كنند و همپاي مسلمانان و مومنان كشورمان به عباداتي شايد خالصانه تر مي پردازند.
براي نمونه ايرانياني كه چندين سال است ولو به اقتضاي كاري به كشورهايي نظير آمريكا رفته اند، شرايطي دارند كه شايد در مخيله هيچ يك از ما نگذرد.
"الف.د" كه اصرار داشت نامش فاش نشود، سه سالي است كه در آمريكا به سر مي برد. از او پرسيدم حال و هواي رمضان در آن كشور و براي او و خانواده اش چگونه است؟ پاسخ داد:
در سه سال گذشته، سه ماه رمضان بسيار متفاوت و فراموش ناشدني را تجربه كرده ام، دوري از خانواده، دوستان و از فضاي معنوي ايران عزيز در اين ايام ، اما دل خوشيم به اين كه ماه مهماني خداست و ما بر سر سفره خداوند كريم مهمانيم.
وي ، ادامه مي دهد: اما در اين سال ها كه من در اين جا بودم با توجه به شرايطي كه در عرصه بين المللي به ويژه با آمريكا داشتيم و تنهايي استثنايي كه من و خانواده ام احساس مي كرديم، اين بخش از دعاي كميل " الهي و ربي من لي غيرك" عجيب معنايش بر عميق روح و باورمان حك شد.
جملات وي چون پتكي بر روحم فرود مي آمد و شرمساري ام را در مقايسه با عملكرد خود و آن چه او و خانواده اش سپري مي كنند و شايد مناديان اسلام شيعي در بلاد كفر باشند، افزون مي كرد.
او مي گويد: شايد نه در مكه مكرمه، نه در مدينه منوره، نه در كربلاي معلي، نه در حرم امام رضا (ع) و يا حتي جمكران كه علاقه عجيبي به آن دارم، نتوانست تا اين اندازه مرا به درك معناي حقيقي و عيني " پروردگارا و اي خدا من به غير از تو كسي را ندارم"، برساند.
از حال و هواي افطار و سحرشان پرسيدم، گفت: در اين جا نه از ربناي معروف هنگام افطار خبري است، نه از دعاي افتتاح ماه مبارك رمضان و نه از دعاي سحر. اصلا خبري از حال و هواي رمضان خودمان نيست، دو سال گذشته از طريق شبكه هاي اينترنتي، شبكه هاي صداو سيما را مي ديديم، اما چند وقتي است به علت تحريم ها، ديگر حتي شبكه هاي صداو سيما از طريق اينترنت را هم نمي توانيم ببينم.
او به خنده مي گويد: خوشبختانه شانس آورديم حاج خانم ما قاري قرآن است و با مداحي آشنايي دارد از اين طريق افطاري و سحري هاي ماه مبارك را سپري مي كنيم.
براي لحظاتي بر بال خيال خود سوار مي شوم و خود را در آن كشور مي بينم، براستي تحمل آن شرايط سخت تر است يا تحمل گرما و روزه داري چند ساعتي از شبانه روز؟
عبادت و پرهيز از گناه در محيطي كه همه چيز براي ارتكاب آن فراهم است و مجازاتي و قوانيني هم براي آن وضع نشده است به تقواي واقعي نزديك تر است يا تقوا در كشوري كه همه قوانين و عرف آن انسان را از ارتكاب معاصي به خصوص در ماه مبارك رمضان نهي مي كنند و براي آن مجازات وضع كرده اند؟
و آيا در اين ايام مهم، به كارهاي خود هم فكر مي كنيم و آن را در ترازوي سنجش كه در تفاسير ائمه معصومين(ع) ناميده شده اند، قرار مي دهيم؟
آيا مي توانيم ادعا كنيم كه حضرت بقيه الله الاعظم(عج) از ما راضي است و مصداق ادعيه شامگاهان و سحرگاهان مبني بر خدايا ما را از ياران آن حضرت قرار ده، هستيم يا خير؟
سخن حضرت آيت الله العظمي "محمد تقي بهجت"(ره) محك خوبي در اين باره است و به خوبي مي نماياند، كه به كدام قبله ايستاده ايم و نسبتمان با چراغ راهنماي بشريت چگونه است؟
يشان مي فرمايند: اگر به قطعيات و يقينيات دين عمل كنيم، در وقت خواب و به هنگام محاسبه پي مي بريم كه از كدام يك از كارهايي كه كرده ايم قطعا حضرت امام زمان(عج) از ما راضي است و از چه كارهايمان قطعا ناراضي است.
وقت آن است كه به خود آييم و معناي واقعي خدايا غير از تو مرا ياري گري نيست را با عمق وجودي خويش دريابيم.