تفرقه درجهان اسلام؛سود و زیان از آن چه کسی است؟
خاورمیانه امروز شرایط پرتنش مذهبی را طی می‌کند. درگیری های رو به تزاید مذهبی که قطعا با هربه و هدایت غرب و‌آمریکا صورت می گیرد، شرایط نامطلوبی را در منطقه ایجاد کرده و امت اسلام را به تفرقه و جدایی کشانده است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، از زمان سقوط امپراطوري عثماني بعد از جنگ جهاني اول و تغيير نقشه جغرافياي سياسي خاورميانه و ايجاد كشورهاي به اصطلاح نارس در منطقه و با ايجاد نطفه ناميمون و نامبارك رژيم صهيونيستي در خاورميانه، فضاي منطقه به سمت و سوي تنش پيش رفت. البته نه اينكه پيش از اين اختلافات دامن ملت اسلام را نگرفته بود، اما در اين دوران اين اختلافات تشديد شد و زمينه استعماري ديگر و از نوعي جديد در منطقه ايجاد گرديد.
پايه گذاري وهابيت در قرن ۱۷ ميلادي توسط انگلستان بر اين مساله دامن زد و اين اختلافات را تشديد و به كينه توزي بدل كرد.
زمينه‌هاي اختلافاتي كه بسيار بين شيعه و سني كم رنق بود، به ناگاه گسترده‌تر شد و تخريب اماكن مذهبي شيعيان و قتل آنان به عنوان يك راهبرد مد نظر قرار گرفت. تيغ و نوك پيكان اين حمله نيز ايران و عراق بود كه تا به امروز ادامه دارد.
حمله امريكا به عراق و از بين رفتن يكي از پايگا‌هاي حكومتي را در بر داشت كه اين مساله به مذاق عده اي تندرو خوش نيامد و شرايط بحراني را براي عراق خلق كرد.
كشتار گسترده شيعيان، آنهم با صدور تروريسم و تروريست از سوي كشورهاي عرب متحجر منطقه، شرايط را بغرنج‌تر كرد و امروز نيز شاهديم كه به طور روزانه اين فرايند در عراق عليه شيعيان بي‌دفاع ادامه دارد.
از سوي ديگرسوريه نيز در آتش اين جنگ خانمان برانداز و فرقه اي مي‌سوزد و بيش از ۳ سال است كه ديگر تواني براي اين كشور بي‌دفاع باقي نمانده و كشتار مردم و آوارگي آنان تنها نتيجه اين جنگ و درگيري بوده و تاكنون عايدي جز براي غرب و همپيمانانش نداشته است.
عامل دين كه مي‌توانست و مي‌تواند عامل قدرت جهان اسلام باشد، تبديل به عاملي براي نزاع و تخاصم شده است.
محور وحدت مسلمانان، تبديل به عامل تفرقه شده كه بي شك تنها عايدي آن متوجه دشمنان اسلام و مسلمين است.
گسترش اين روند نه تنها مي‌تواند شرايط را در منطقه بحراني كند، بلكه بر امنيت و ادامه كار برخي حكومت‌هاي متحجر نيز تاثيرگذار خواهد بود. دامنه دار شدن آتش اين نفاق و كينه قطعا امنيت تمام كشورهاي منطقه و به ويژه كشورهايي كه بر اين آتش هيزم مي‌افزايند را خواهد گرفت.
انتشار اسناد حمايت عربستان از القاعده عراق، گواه اين مدعاست كه برخي قدرت طلبان منطقه‌اي، افزايش قدرت و توان خود را در كشتار مردم بي‌دفاع مي‌كنند كه در نوك اين حمله و پيكار شيعيان قرار دارند.
قطر نيز با حمايت عربستان آتش تهيه كشتار مردم وسريه را فراهم مي‌كند و برخي گروههاي سلفي نيز در ديگر كشورهاي عربي بر اين كشتار و برادر كشي دامن زده و در اين راه گام برمي دارند.
اين كشورها غافل از آنند كه روزي كساني بر انان مسلط خواهند شد كه بين شيعه و سني فرقي نمي‌نهند و همه را به يك چشم ديده و خواهند كشت.
كشورهاي عرب منطقه بايد هرچه زودتر سياست‌هاي غلط خود در مورد اديان و فرق اسلامي را تغيير دهند و پاي در راهي نهند كه اسلام و قران كريم تاكيد كرده است: واعتصمو بحبل الله جميعا و لا تفرقوا.