کاروان کمال (۶)؛بازآفرینی خطبه پیامبر اکرم(ص) در غدیر خم

انگار اين قصه به علي(ع) ختم نمي شود. مگر مي شود رسول ا...(ص) كه اينچنين غم خوار امت است، تكليف آنان پس از علي(ع) را هم روشن نكند؟! مگر مي شود «رحمة للعالمين» غم تمام بشريت را تا روز قيامت نخورد؟! «مهران» گوش جان به خطابه پرشور و پرنور پيامبر(ص) سپرده بود تا هم خود راه بشناسد و هم براي اهل يمن سوغات شايسته‌اي ببرد:
- خطابه نبي(ص) سرشار بود از بيم و اميد، هشدار و نويد، غم و شادي. در خود فرو مي‌رفتم وقتي كه باز پرواز زودهنگام خود را به يادم مي آورد؛ بر خود مي لرزيدم وقتي كه نسبت به روي گرداندن از راه علي(ع) هشدار مي داد؛ و روحم جلا مي يافت وقتي كه باز از فضايل مولايم مي فرمود: «هاي مردم! اين آخرين بار است كه در چنين جمعي به پا مي خيزم، پس بشنويد و فرمان پروردگارتان را گردن نهيد كه خداوند عزّوجلّ صاحب اختيار و معبود شماست، و پس از او پيامبرش، همين نبي كه اكنون با شما سخن مي گويد. و پس از من علي(ع) به امر خداوند صاحب اختيار و امام شماست, و پس از او تا روزي كه خدا و رسولش را ملاقات كنيد، امامت در نسل من از فرزندان اوست.»
- فرزندان علي(ع)؟
- آري. مدح فرزندان علي(ع) را گذاشته ام به وقتش كه خود قصه مفصلي است. خلاصه بگويم برادران و خواهران! رسول ا...(ص) راه را تا قيامت برايمان، نه، براي همه بشريت، روشن كرده اند: «هيچ حلالي نيست مگر آنچه را كه خدا حلال كرده است و رسولش و اين امامان، و هيچ حرامي نيست مگر آنچه را كه خدا حرام كرده است و رسولش و همانان. خداوند عزّوجلّ حلال و حرام را به من شناسانده و من آنچه را كه خدا از حلال و حرامش به من آموخته است به علي(ع) سپرده ام.»
- من را كه مي شناسي مهران! از خواندن كلام خدا سير نمي شوم. رسول ا...(ص) از قرآن هم سخني به ميان آورد؟
- آنچه من از خطابه غديريه رسول خدا(ص) دريافتم، همه اوصاف علي(ع) بود و روزگار سياهي كه در انتظار بدخواهان اوست. اين كه اكنون مي گويم، تنها قطره اي از آن درياست: «هاي مردم! علي(ع) را برتر بدانيد. هيچ علمي نيست مگر آن كه خداوند آن را در من جمع كرده است، و هر علمي را كه من آموخته ام در «امام متقين» جمع كرده ام، و هيچ علمي نيست مگر آن كه آن را به علي(ع) آموخته ام، و او آن «امام مبين» است كه خدا در سوره ياسين از او ياد كرده است: وَ كُلَّ شَيءٍ أَحْصَيْناهُ في إِمامٍ مُبينٍ.»
- پس عاشق قرآن نمي تواند عاشق علي(ع) نباشد. از اين پس سوره ياسين را با رنگ و بوي علي(ع) خواهم خواند.
- ان شاءا... تمام قرآن را با رنگ و بوي علي(ع) خواهيم خواند كه بي او قرآن نيز هدايتگري اش را از بشر دريغ خواهد كرد. پيامبر(ص) باز ندا داد: «هاي مردم! از علي(ع) به سوي ديگري گمراه نشويد و از او روي برنگردانيد و از ولايتش سر باز نزنيد، كه اوست كه به حق هدايت و به آن عمل مي كند، و باطل را نابود و از آن نهي مي كند، و در كار خدا سرزنش ملامت كننده اي مانعش نمي شود. علي(ع) اولين كسي است كه به خدا و رسولش ايمان آورد و هيچ كس در ايمان به من بر او پيشي نگرفت. و كسي است كه با رسول ا...(ص) بود و به جز او كسي از مردان، همراه رسول خدا پروردگار را عبادت نمي كرد. اولين كسي است كه نماز گزارد و اولين كسي كه همراه با من خدا را عبادت كرد. به او از جانب خداوند امر كردم كه در بسترم بخوابد. او نيز چنين كرد و جانش را به پاي من ريخت.» - پس همه ما ايمان خود را وام دار جان فشاني علي(ع) هستيم.
- آري خواهرم! علي(ع) بر گردن تمام تاريخ منت دارد كه تنها صراط هدايت پس از پيامبر(ص)، از خانه او و فرزندان او مي گذرد.