«آسیب‌های عزاداری» در قم بررسی شد
نشست علمی بررسی «آسیب های عزاداری»، توسط طلاب غیرایرانی جامعة المصطفی، به همت معاونت پژوهش و انجمن علمی پژوهشی فقه تربیتی مجتمع آموزش عالی فقه(حجتیه) در سالن شهید مطهری این مجتمع، برگزار شد.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، حجت الاسلام حبيب الله شريفي، در اين نشست علمي، با اشاره به شبهات روز در مورد عاشورا، گفت: ، زماني كه ايام محرم فرا مي‌رسد، زمزمه هايي در رسانه‌هاي ارتباط جمعي و رسانه هاي مجازي شنيده مي شود كه چه نيازي به عزاداري شهيدان چندين قرن قبل است، چرا بايد شيعيان اين گونه عزاداري كنند.
وي افزود: عزاداري اهل بيت(عليهم السلام)، مصداق بارز زنده نگه داشتن شعائر الهي است كه مورد توجه سيره اهل بيت(عليهم السلام) و شخصيت هاي به نام شيعه در اين قرون بوده است.
اين استاد حوزه، بابيان اينكه بنيان‌گذار عزاداري و نخستين عزادار از ميان معصومين(عليهم السلام)، نبي مكرم اسلام(ص) بودند، بيان كرد: اين الگويي است كه ما از قرآن و پيامبر(ص) آموختيم كه در عصر غيبت نيز مورد توجه مراجع عظام تقليد بود كه امام خميني(ره)، در قرن حاضر توانستند اين سنت حسنه را احيا كنند.
در ادامه، حجت الاسلام سيد آقاحسن حسيني با بيان اين كه صبر و شكيبايي در ماتم، سوگ و مصيبت، معني لغوي عزا است، ابراز نمود: واژه عزاداري، تركيب دو كلمه عزا و دار است كه در اصطلاح عرفي، براي ايام خاص سوگواري به كار برده مي‌شود.
اين كارشناس فقه، با اشاره به واژه هاي متداول در عزاداري، اظهار كرد: صبر و دلداري دادن به بازماندگان تسلي است و بيان غم به زبان شعر نيز نوحه نام دارد. ماتم نيز به گروهي كه غم و ماتم خود را نشان مي‌دهند، اطلاق مي شود.
وي بابيان اين كه مرثيه، به بيان عزايي گفته مي شود كه همراه گريه و ندبه باشد، اضافه كرد: عزاداري در مجالس اهل‌بيت(عليهم السلام)، مشتمل بر سخنراني‌هايي در موضوعات مربوط به حوادث تاريخي، عزاداري با لباس سياه و حركت دستجات سينه زني و نوحه خواني همراه با گريه و زاري است.
حجت الاسلام حسيني، با اشاره به آسيب‌هاي عزاداري، تأكيد كرد: بيشترين آسيب متوجه سخنرانان، مداحان و مسئولان هيئات مذهبي است كه به عنوان متوليان عزاداري اهل بيت(عليهم السلام) شناخته مي شوند، اين امر در برخي از موارد با عدم تبيين مناسب اهداف واقعه عاشورا و وقايع تاريخي آن و افسانه سازي همراه مي گردد.
وي عنوان نمود: بيان عاطفي صرف و نگاه تك بعدي به مصيبت‌ها، عدم نبود معرفت در اشعار و نوحه‌ها، نگاه جبرآلود به حماسه عاشورا، بررسي نكردن سند در منابع تاريخي عاشورا، نقل بدون تحليل وقايع عاشورا، نقل حماسه عاشورا بدون كاربردي‌سازي آن در ميان اجتماع كنوني هر كشوري، سنت‌هاي جاهلي در ميان اقشار و جوامع گوناگون در اقامه عزا، از ديگر آسيب هاي عزاداري و اقامه مصيبت سيدالشهدا(ع) به شمار مي رود.
در پايان، حجت الاسلام دورانعلي محسني نيز در سخناني گفت: هر پديده اجتماعي با مرور زمان در خطر انحرافات و دگرگوني ها مي افتد كه عزاداري اهل بيت(عليهم السلام)، به عنوان مصداق بارز تاريخي- اجتماعي شيعه، بيشتر در معرض اين خطر قرار دارد.
اين استاد حوزه، با اشاره به جريان هاي غربي مخالف شيعه، اظهار كرد: دكتر مايكل بران مي گويد در تحقيق ميداني كه در باره اديان الهي انجام داديم، تنها اسلام را جريان ساز و پويا يافتيم و در ميان مذاهب آن، مذهب شيعه را تأثيرگذارتر ديديم و نهاد مراجع تقليد را در ميان اين مذهب نيز سرنوشت ساز يافتيم كه چگونه با يك فتواي ديني، بسيج همگاني در ميان پيروان اين مذهب به وجود مي آيد.
وي اضافه كرد: به اذعان اين محقق آمريكايي، تنها راه افتراق و اختلاف در ميان مذهب شيعه، جنگ داخلي است؛ «دكتر مايكل بران» مي افزايد كه از ميان مراسم هاي ديني شيعيان نيز مراسم عاشورا و عزاداري امام حسين(ع) تأثيرگذارتر از ديگر مراسم هاي ديني يافتيم و به اين نتيجه رسيديم كه بايد اين مراسم را به عنوان نوعي خرافه‌گرايي براي جهانيان معرفي كنيم تا از گرويدن بيشتر آنها به مذهب شيعه، جلوگيري شود.
حجت الاسلام محسني مبلغان را يكي از استوانه‌هاي اقامه عزا در تاريخ شيعه دانست و اذعان نمود: بهترين شيوه براي تبلغ ديني، در آميختن تبليغ سنتي كه نمونه بارز آن منبر است، با تبليغ نوين و استفاده از ابزارهاي به روز است.