پاسخ به شبهه ای درباره افضلیت امام حسین(ع)
بحث تفضیل امام حسین(ع) نسبت به سایر ائمه(ع) و حتی پیامبر(ص)، یکی از شبهات است و در مقام پاسخ گویی چون این مسئله از طرف اهل سنت و مخالف تشیع مطرح شده، باید از منابع مشترک پاسخ آن را داد.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني حج، حجت الاسلام والمسلمين محمد هادي يوسفي غروي، پيش از ظهر امروز در نشست تخصصي بررسي شبهات عاشورا در پژوهشكده باقرالعلوم(ع) قم با اشاره به اهميت سند شناسي و ريشه يابي شبهات، گفت: در مرحله اول بايد شبهات را به خوبي مطالعه كرد و با بررسي دقيق محل شبهه، به يافتن دلايل طرح آن نيز توجه كرد.
وي افزود: بحث افضليت امام حسين(ع) نسبت به ساير ائمه(ع) و پيامبر(ص)، يكي از اين شبهات است در مقام پاسخ گويي چون اين مسئله از طرف اهل سنت و مخالف تشيع مطرح شده، بايد از منابع مشترك پاسخ آن را داد.
استاد حوزه علميه قم با ذكر اين مطلب كه در خصوص اين افضيلت دو نوع اخبار به دست ما رسيده است، اظهاركرد: در اين زمينه برخي از قول ائمه(ع)، اين مطلب را به جز براي پيامبر(ص)، در رابطه با برتري بر پيامبران اولوالعزم قايل هستند ودر برخي اخبار نيز اين مطلب از قول حضرات رد شده است.
حجت الاسلام والمسلمين يوسفي غروي با اشاره به تحقيقات شيخ مفيد در اين زمينه، ادامه داد: ايشان با تاييد رسيدن اين دو گروه از اخبار و با توجه به حجيت سخن معصوم، گفته است هردو شكل خبر به من رسيده است، ولي هيچ كدام را بر ديگري ترجيح ندادم.
وي يادآور شد: در بحثهاي علمي بايد حق گفته شود و عدولي از حق و حقيقت نشود و امتيازات بي نظير براي امام حسين(ع) به واسطه خون شريفشان در كربلا وقتي باعث رجحان ايشان بر ديگر ائمه ما قبل از خود و پيامبر(ص) است كه ملازمي داشته باشد.
اين محقق و پژوهشگر حوزوي ادامه داد: يكي از مشكلات ما اين است كه وقتي به مظلوميت اهل بيت(ع) ميرسيم به طور كلي موقعيت و شرايط و واقعيتهاي آن روز را فراموش ميكنيم؛ به همين دليل برخي مطالب غير واقع را به قول مشهور بيان ميكنيم و وقتي كه شبههاي واقع ميشود، چنين مشكلاتي پيش ميآيد؛ پس بايد تحليل درستي از زمان اهل بيت(ع) داشته باشيم.
وي تصريح كرد: نكته ديگر آن كه وقتي كه شيعيان ري به رغم كشتار فجيع بني عباس، به زيارت كربلا رفتند و اين رويداد را به امام هادي(ع) گزارش دادند، حضرت ناراحت شدند و گفتند "به جاي زيارت امام حسين(ع) كه منجر به كشته شدن شما ميشود، اگر به زيارت عبدالعظيم حسني برويد، ثواب زيارت امام حسين(ع) را ميبريد" اين روايت مشهور به همين دليل تاريخي بيان شده است، نه اين كه جناب عبدالعظيم حسني هم پايه امام حسين(ع) مقام داشته باشد.
حجت الاسلام والمسلمين يوسفي غروي با ذكر اين مطلب كه خطبه البيان كه مورد استناد برخي از شبهه افكنان و پاسخ گويان به شبهه است، اصلا وجود خارجي صحيح ندارد، ابراز داشت: در همين زمينه بايد به اين نكته دقت كرد كه برخي شبهات و قولها به قدري شهرت دارند كه به قول مشهور مبدل شدهاند، ولي مدرك مشهوري براي اثبات آن وجود ندارد؛ مثل اين قول مشهور كه معاويه در شام كاري كرد كه همه مردم باور كردند امام علي(ع) نماز نميخوانده است!. اين قول در هيچ كتاب تاريخي و روايي اهل سنت و شيعه وجود ندارد، غير از يك كتاب در زمان امام رضا(ع) به نام "وعي صفين" كه در آن عنوان شده يكي از ياران معاويه به تصور اين كه امام نماز نميخواند، با ايشان ميجنگيد كه در حين جنگ متوجه اشتباه خود شد و توبه كرد.
وي در پاسخ به اين سوال كه اهل سنت ساخت بارگاه بر روزي قبور را مكروه مي دانند، ولي ما توجهي به اين مسئله نداريم؟، گفت: اهل سنت به دليل اين كه تكيه بسياري به سنت دارند، مكروهات را نيز بدون تفكر حرام كردهاند؛ ولي شيعه اين كراهت را با مباحث ديگر سبك و سنگين ميكند و در يك كار علمي و فقهي دقيق حكم به ساخت بنا براي بزرگان ميدهد و به همين دليل است كه اين بقاع اين همه عاشق را در دل خود جاي ميدهند و مأمني براي مردم هستند؛ ظاهرا اولين كسي كه اين كار را منع كرد خود احمد بن حنبل واز ترس عشق و ارادت مردم به امام حسين(ع) بود.
استاد حوزه علميه قم با ذكر اين مطلب كه قبر احمدبن حنبل كه امام وهابيت و فرقهاش مذهب رسمي عربستان است در عراق داراي بناست و هنوز دست وهابيت به آن جا نرسيده كه بتوانند آن را ويران كنند، يادآور شد: نكته جالب آن كه عباسيان در بقيع اقدام به ساختن بقعهاي براي عباس كردند كه در ساختمان سازي براي ائمه(ع) بقيع، در همان بقعه مكاني ساختند و علماي اهل سنت هيچ اعتراضي به اين مسئله نكردند.
حجت الاسلام والمسلمين يوسفي غروي خاطرنشان كرد: جعفر متوكل عباسي مقلد احمدبن حنبل بود و او را از بغداد به سامرا خواند و در اين ده سال دو بار حرم امام حسين(ع) ويران شد؛ شايد يكي از ترسهاي آنان از اين بقعه، سيل مشتاقان زيارت ايشان بود؛ پس از آن هارون نيز براي قبر پدرش و امام رضا(ع) بقعه اي ساخت كه نسبت به اين امر نيز اعتراضي نشد؛ ولي ابن تيميه و بعدها محمد بن عبدالوهاب اين اختلاف را در دين و مسلمانان ايجاد كردند وباعث كشتار اين چنيني در جهان اسلام شدند.