پاسخ قرآن به تخریب کنندگان بقاع متبرکه
قرآن کریم میفرماید: اگر خداوند بعضی از مردم را به وسیله بعضی دیگر دفع نکند، صومعهها و دیرها و معابد یهود و نصاری و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده میشود، ویران میگردد و خداوند کسانی را که یاری او کنند [و از آیینش دفاع نمایند] یاری میکند.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، قرآن كريم ميفرمايد: «وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْكَرُ فيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثيراً وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزيزٌ”؛ (۱) »و اگر خداوند بعضي از مردم را به وسيله بعضي ديگر دفع نكند، صومعهها و ديرها و معابد يهود و نصاري و مساجدي كه نام خدا در آن بسيار برده ميشود، ويران ميگردد و خداوند كساني را كه ياري او كنند [و از آيينش دفاع نمايند] ياري ميكند. خداوند قوي و شكست ناپذير است. ”
و اين نكته را نيز اين نابخردان بدانند كه اراده الهي بر اين قرار گرفته است كه نام اهل بيت عليهم السلام را زنده كند و خانههاي آنها و حرمهايشان را محبوب مسلمانان و شهره جهان سازد؛ چرا كه قرآن كريم ميفرمايد: «في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الآْصالِ”؛ (۲) » [اين چراغ پرفروغ] در خانه هايي قرار دارد كه خداوند اذن فرموده كه آنها رفعت يابند؛ خانه هايي كه نام خدا در آنها برده ميشود و صبح و شام در آنها تسبيح او ميگويند. ”
آري رفعت و بلند مرتبگي امامان عليهم السلام و محبوبيت آنها در ميان قلبها امري است الهي و آسماني.
اربلي در كشف الغمة نقل كرده است كه مستنصر خليفه عباسي، سالي جهت زيارت قبور اجداد خود [و تفريح] به سامرا رفت. ابتدا به زيارت عسكريين (ع) مشرف گرديد و سپس به مقبره خلفاء عباسي رفت. ديد آنجا خراب گرديده است و پرندگان و حيوانات قبور خلفاء را آلوده كرده اند.
از اين مسئله متأثر شد. يكي از همراهان گفت: قدرت و ثروت در دست توست و خليفه مسلمين تو هستي، دستور ده كه قبور پدرانت را مرتب كنند! همچنان كه قبور اين علويين را مشاهده ميكني كه داراي صحن و بارگاه و فرش و چراغ و خدمه و زوار ميباشند. مُستنصر گفت: اين امري است الهي و به زور نميتوان مردم را واداشت كه به زيارت قبور پدران من بيايند و اگر هم اجبار كنم، پذيرفته نيست. (۳)
منبع:
۱) حج / ۴۰٫
۲) نور / ۳۶٫
۳) تاريخچه عسكريّين عليهما السلام، سيد مصلح الدين مهدوي، فردوس اصفهاني، ۱۳۸۱ ق، ص ۳۶٫