۲۸ صفر سالروز شهادت امام غريب؛
زيارت فرزندم حسن مايه‌ي استواري قدم‌ها در قيامت است
سلام بر امامي كه در كوچه هاي بني هاشم همراه مادرش غريب و تنها بود،در مدينه غريب بود و در خانه اش هم غريب بود.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني حج، در نيمه ماه رمضان سوم هجري، اولين فرزند علي (ع) و فاطمه (س) به دنيا آمد. پس از ولادت، نامگذاري از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا (ص) محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاري پروردگار ماند.
تا اينكه جبرئيل، امين وحي، فرود آمد و گفت: خدايت سلام مي‌رساند و مي‌گويد چون علي براي تو همانند هارون براي موسي است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون عليه السلام يعني شبّر قرار ده!
رسول خدا فرمود: زبان من عربي است و شبّر، عبري است.
جبرئيل گفت: شبّر در زبان عرب به معناي «حسن» است و به اين ترتيب، كودك، حسن نام گرفت. تنها كنيهٔ آن حضرت «ابو محمد» و مشهورترين القابش «سيد، سبط و تقي» است. چهره زيبا و خصائل اخلاقي او دقيقا مانند پدر بزرگ عزيزش رسول خدا (ص) بود درهفتيمن روز تولدش پيامبر (ص) گوسفندي خريد و براي سلامتي فرزند عزيزش قرباني كرد، كه بعد‌ها اين عمل بنام عقيقه سنت شده.
نام حسن واقعا برازنده ايشان بود. امام حسن (ع) در روزگاري سخت متولد شدند. تقريبا تمام جنگهاي صدر اسلام در اين هفت سال آغازين عمر شريف ايشان اتفاق افتاد. امام حسن (ع) از همان كودكي به يادگيري قرآن و سخنان حكيمانه و طريقه نبرد و وشجاعت و دينداري پرادختند؛ آنهم در محضر عاليترين اسطوره‌هاي دين و انسانيت. هفت سال بعد از ولايت ايشان پيامبر (ص) وفات يافت و مشكلات خلافت و خيانت عناصر منافق آغاز شد. بدون شك سخت‌ترين ايام عمر مبارك ايشان بين وفات حضرت رسول (ص) و شهادت مادرشان فاطمه زهرا (س) بوده است.
آري امام حسن (ع) در كنار پدر تمام اين روز گار پر ظلم را بعد از وفات پيامبر (ص) تحمل كرد. بعد از شهادت علي (ع) بالاخره مردم امام حسن (ع) را براي خلافت بر معاويه ترجيح دادند. امام كه مردم منافق زمانه اش را خوب مي‌شناخت ابتدا خلافت را قبول نمي‌كرد و بالاخره با اصرار مردم پذيرفت. البته مشروط به اينكه هر چه امام بگويد چه جنگ چه صلح همه بپذيرند.
امام حسن (ع) در ميان خودي‌ها حاضر در زمان خود نيز با زره بر تن به نماز مي‌ايستاد. بالاخره امام بعد از گذراندن مراحل زيادي در جهت آگهي مردم و هفت ماه خلافت بر مردمي منافق و نادان و بي ايمان مجبور به پذيرش صلح شد و معاويه به حكومت رسيد.
شاگردان و ياران امام
نام بيش از ۳۰ نفر از شاگردان و ياران آن حضرت در تاريخ ثبت شده است.
فرزندان امام
كمترين عددي كه درباره فرزندان حضرت نوشته‌اند ۷ نفر و بيشترين عدد ۲۳ نفر است. شيخ مفيد، فرزندان حضرت را ۱۵ نفر مي‌داند (هشت پسر و هفت دختر.)
از دختران حضرت ۴ نفر و از پسرانش نيز ۴ نفر صاحب فرزند شده اند. البته دو تن از پسران، فرزند پسر نياوردند و به همين جهت نسل تمامي سادات حسني به آن دو پسر ديگر كه فرزند پسر آورده اند يعني (زيد و حسن مثنّي) منتهي مي‌گردد. در سلسله سادات حسني، دانشمندان، سلاطين، محدّثان و انقلابيون متعددي وجود دارد.
ذكر امام در قرآن
ذكر امام حسن (ع) در قرآن: قرآن مجيد مشتمل است بر يادكردي از شخصيت‌ها، از خوبان يا از بدان، ليكن اين يادكرد گاهي همراه با ذكر نام است (همانند آنچه درباره موسي و فرعون ذكر شده است) و گاه فقط با توصيف، و بدون ذكر نام. (همانند آنچه درباره امام علي(ع) نازل شده است. ) درباره امام حسن (ع) نيز آياتي به صورت توصيف و بدون ذكر نام نازل شده است؛ همانند آيه تطهير، آيه ذوي القربي و آيه اولي الامر.
از جمله رويدادهاي مهم در زمان اين امام بزرگوار:
از دست دادن جدّش، پيامبر اسلام (ص)، در سال يازدهم هجري.
از دست دادن مادر خود، فاطمه زهرا (س)، در سال يازدهم هجري.
آبرساني به خليفه سوم، عثمان بن عفّان (كه در محاصره انقلابيون مسلمان قرار داشت).
از دست دادن پدرش، حضرت علي (ع)، در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجري.
بيعت مردم با امام حسن (ع) در مسجد كوفه، پس از شهادت اميرالمؤمنين، علي (ع).
تصديِ خلافت اسلامي، در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجري.
خيانت برخي از فرماندهان سپاه امام حسن (ع) و پيوستن به سپاه معاويه.
پذيرش صلح تحميلي با معاويه و واگذاري خلافت اسلامي به وي در جمادي الاوّل (يا ربيع الأول) سال ۴۱ هجري.
تعهد معاويه بر مفاد صلحنامه امام حسن (ع) و نقض آن، پس از سيطره كامل بر شهرهاي اسلامي.
بازگشت امام حسن (ع) و خاندان اميرالمؤمنين (ع) از كوفه به مدينه مشرفه.
دسيسه معاويه در بيعت گرفتن از مردم براي ولايت عهديِ فرزندش، يزيد و واهمه او از امام حسن (ع).
ثواب عزاداري و گريه بر امام حسن (ع)
رسول خدا (ص) سال‌ها پيش از شهادت امام حسن فرموده بود: «هر كس بر حسن گريه كند، چشمش روزي كه ديده‌ها كور مي‌شوند (روزقيامت)، كور نمي‌شود و هركس در مصيبت او اندوهگين شود، روزي كه همه دلها اندوهگين است، غم و اندوهي ندارد. زيارت حسن مايهٔ استواري قدم‌ها در قيامت است. »
شهادت امام
تلاش موفق امام حسن براي به‌كرسي نشاندن اهداف صلح باعث شد كه معاويه طرح قتل حضرت را پيگيري نمايد تا بتواند به خواسته ديرين خود يعني تبديل خلافت اسلامي به سلطنت موروثي، جامهٔ عمل بپوشاند. به اين ترتيب سمي مهلك تهيه كرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند. حضرت پس از مدتي درد و رنج، در روز ۲۸ ماه صفر سال ۵۰ هجري به لقاء الله شتافت. برادرش امام حسين (ع)، جنازهٔ او را پس از تغسيل و نماز براي دفن به سوي مسجد و روضه پيامبر برد ولي سرانجام بر اثر ممانعت بني‌اميه در بقيع به خاك سپرد.
چند حديث گهربار از امام حسن مجتبي (ع):
از حضرت امام حسن (ع) پرسيده شد كه بردباري يعني چه؟ فرمودند: بردباري عبارت از فرو بردن خشم و اختيار خودداشتن است. (تحف العقول، ص ۲۲۷)
چنان براي دنيايت تلاش كن كه گوياهميشه زنده اي، و چنان براي آخرتت تلاش كن كه گوئي فردامرگت فرا مي‌رسد.
دانشت را به مردم بياموز، و خود نيزدانش ديگران را فراگير.
كسي كه در دلش جز خوشنودي خداخطورنكند، چون دعاكن دمن ضامنم كه دعايش مستجاب گردد. (از هر معصوم چهل حديث، ص ۱۱۸)
كسي كه عقل ندارد ادب ندارد، و كسي كه همت ندارد جوانمردي ندارد و كسي كه حيا ندارد دين ندارد. (از هر معصوم چهل حديث، ص ۱۱۵)
ضمنا مي‌توانيد براي مطالعه بيشتر از زندگي امام حسن (ع) به كتابهاي زير مراجعه كنيد:
زندگاني حسن بن علي (ع)، باقر شريف قريشي،
زندگاني امام حسن مجتبي (ع)، عماد زداه
سخنان امام حسن مجتبي (ع)، سيد حسن شيرازي
حقايق پنهان (زندگي سياسي امام حسن مجتبي «عليه السلام»، جعفر سبحاني
اولين گل زهرا ( س) علي ثقفي، دكتر قائمي، بوستان شهادت، نشر شاهد، سخنان امام خيمني (ره)، ابواب معرفت از بيانات امام خميني (ره)، نهج‌البلاغه، شناخت اسلام و دكتر بهشتي.