ربيع‌الاول نويد بخش اتحاد مسلمين
فرارسيدن ربيع الاول نويد روز نيكويي را مي‌دهد كه ايوان مداين و كاخ قيصر را لرزاند و كودكي پا به گيتي نهاد كه رحمته للعالمين بود، اما امروز امتش در چنان درگير و تشنجي دست به گريبانند كه جز وحدت راهي براي نجات و سعادت ندارند.
به گزارش گروه دين و انديشه پايگاه اطلاع رساني حج، ربيع‌الاول كه از راه مي‌رسد گويي رنج و الام اهل بيت رسول به پايان رسيده است و روز خوش ديگري در پيش است. ميلاد فرخنده پيامبر اكرم در ۱۷ ربيع‌الاول اين مساله را كامل مي‌كند و اعلان مي‌كند كه روز خوش براي مسلمين و تمام عوالم فرا رسيده است.
دريغا كه از اين مقوله وحدت انگيز طرفي نمي‌بنديم و به اين رسول نيكي‌ها و به اين مكارم اخلاق تاسي نمي‌كنيم. اگرچه در ظاهر همه دول اسلامي بر اين مساله تاكيد دارند ولي گويا اين مساله تبدل به لقلقه زبان شده است و آنچه در عمل مي‌نمايد، چيز ديگري است.
اگرچه اختلافات در عالم اسلام پس از رحلت رسول بزرگوار اسلام همانگونه كه وعده داده بود، آغاز شد اما امروز بايد با مدد تعاليم دين و ارتباطات گسترده اي كه پديد آمده است، در جهت مبارزه با دشمن مشترك گام برداشت و وحدت را تقويت كرد.
به راستي كه امام فرزانه انقلاب چه خوب هفته وحدت را نام‌گذاري كرد تا اين خرمن در حال آتش وحدت مسلمين باز هم گردهم آيد اما دريغ كه چنين نشد. اوضاع امروز جهان اسلام در كشورهاي مختلف از مصر گرفته تا افغانستان، آشفته و درهم است و همه در آتش قهر استعمار و استكبار حهاني در حال سوختن است.
هر روز بر دامنه مسائل اين كشورها افزوده مي‌شود و همه بر اين خيالند كه با دوستان خود همكاري دارند در حالي كه به تعبير رهبر معظم انقلاب اين دوستان با دستي چدني در حالي كه پوشش مخملين دارد، به استقبال آنها رفته و نتيجه اين دست دادن جز چيزي تباهي براي آنها نداشته و ندارد.
اتفاقات اخير كشورهاي اسلامي كه در پي انحراف روند بيداري اسلامي روي داده است، معناي بارز اين مساله است كه مسلمين به جاي اتحاد و گردهم آمدن در زير بيرق رسول الله و اسلام، در زير پرچم كساني سينه مي‌زنند كه هدفي جز نابودي اسلام و مسلمين ندارند.
عدم همكاري مسلمانان و كشورهاي اسلامي در مسائلي نظير فلسطين و عربي كردن مساله و نيز موضوع سوريه نشان داد كه هرگونه اهمالي در اين زمينه جز تسلط و نفوذ غرب و صهيونيست را در پي ندارد و باعث مي‌شود جامعه مسلمين با خسران و تباهي مواجه شود.
اگرچه در اين ميان نبايد نقش سران وابسته برخي كشورهاي متحجر عربي را فراموش كرد اما ناگفته پيداست كه نتيجه اين‌گونه عملكردها نه‌تنها به نفع مسلمانان نيست بلكه آنان را بيشتر در دام جديد غرب خواهد انداخت.
عدم حمايت از مبارزه با تروريسم و جريانات تكفيري در عراق و سوريه كه به تازگي دامنه و ابعاد جديد يافته است، امنيت و ثبات كل منطقه را به مخاطره خواهد انداخت و در نهايت مسلمين و اسلام متضرر اين گونه عملكردها خواهند شد.
امروز وقت آن است كه كشورهاي اسلامي بيدار شوند و با تاسي از تعاليم الهي و گردآمدن حول محور رسول الله بر آتش تمام اين فتنه‌ها، آب وحدت بپاشند و در راستاي توفيقات بيشتر مسلمان گام بردارند.