نام‌گذاری فرزندان به نام خلفا از سوی وهابیت
کارشناس وهابی شبکه وهابی وصال حق مدعی شد علی(ع) چند تن از فرزندان خود را به نام های خلفا نام گذاری کرده است این نشان می دهد علی(ع) با خلفا هیچ مشکلی نداشته است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبري، محمد انصاری کارشناس وهابی شبکه وصال حق با طرح این موضوع که حضرت علی(ع) چند تن از فرزندان خود را به نام‌های خلفا نام‌گذاری کرده است، نتیجه گرفت که حضرت علی(ع) هیچ مشکلی با خلفا نداشته است.
در پاسخ باید گفت که وجه نام گذاری فرزندان حضرت علی(ع) به نام خلفا به خاطر علاقه به آنها نبوده است و دلایل دیگری دارد که در پایین به برخی از آنها اشاره می کنیم: ابوبکر کنیه فرزند علی(ع) بوده و انتخاب کنیه براي افراد در انحصار پدر فرزند نیست؛ بلکه خود شخص با توجه به وقایعي که در زندگی‌اش اتفاق مي‌افتاد کنیه‌اش را انتخاب مي‌کرد.
بنابر قولي، نام این فرزند را امیر مؤمنان(ع) ، عبد اللّه گذارد که در کربلا سنّش 25 سال بوده است.
ابو الفرج اصفهاني در«مقاتل الطالبیین، ج 1، ص 22» مي نویسد: قتل عبد الله بن علی بن أبی طالب، وهو ابن خمس وعشرین سنة ولا عقب له، عبد الله بن علی 25 ساله بود که در کربلا به شهادت رسید، بنابراین سال ولادت عبد الله در اوائل خلافت حضرت علی(ع) بوده که حضرت در آن دوره تندترین انتقادها را از خلفاي پیشین داشته است.
یکي از عادات عمر تغییر نام افراد بود و بر اساس اظهار مورخان شخص عمر این نام را بر او گذارد و به این نام نیز معروف شد.
همچنین بلاذري در«انساب الأشراف ج 1، ص 297» مي‌نویسد: و کان عمر بن الخطاب سمّي عمر بن علیّ بإسمه، عمر بن خطاب، فرزند علی را از نام خویش، «عمر» نام‌گذاري کرد.
در جای دیگر ذهبي در«سیر اعلام النبلاء ج 4، ص 134» مي‌نویسد: ومولده فی أیام عمر. فعمر سماه باسمه، در زمان عمر متولد شد و عمر، نام خودش را براي وي انتخاب کرد.
عمر بن خطاب، اسم افراد دیگري را نیز در تاریخ تغییر داده است که ما فقط به سه مورد اشاره مي‌کنیم:
عسقلانی شافعی، در«الإصابة فی تمییز الصحابة، ج 5، ص 29» آورده است: عبد الرحمن بن الحارث.... کان أبوه سماه إبراهیم فغیّر عمر اسمه، پدرش اسم او را ابراهیم گذاشته بود؛ ولي عمر آن را تغییر داد و عبد الرحمن گذاشت.
همچنین عسقلانی شافعی در«الإصابة فی تمییز الصحابة، ج 1، ص 186» نقل کرده: الأجدع بن مالک بن أمیة الهمدانی الوادعی... فسماه عمر عبد الرحمن، عمر بن الخطاب، اسم اجدع بن مالک را تغییر داد و عبد الرحمن گذاشت.
و نیز صحاری عوتبی، در«الأنساب، ج 1، ص 250» نوشته است: وکان إسم المعلي ثعلبة، فسماه عمر بن الخطاب المعلي، نام معلی، ثعلبه بود که عمر آن را تغییر داد و معلی گذاشت.
همچنین ابن حجر در کتاب«الاصابة ج4، ص587 ـ 597» باب«ذکر من اسمه عمر» بیست و یک نفر از صحابه را نام مي‌برد که اسمشان عمر بوده است.
از طرفی نام‌گذاري به عثمان، نه به جهت همنامي با خلیفه سوم و یا علاقه به او است؛ بلکه همانگونه که امام(ع) فرموده، به خاطر علاقه به عثمان بن مظعون این نام را انتخاب کرده است.
شاهد این مطلب این است که اصفهانی در«مقاتل الطالبیین، ج 1، ص23» نقل کرده: إنّما سمّیته بإسم أخی عثمان بن مظعون، فرزندم را به نام برادرم عثمان بن مظعون نامیدم.
ابن حجر عسقلاني نیز در«الإصابة فی تمییز الصحابة ج 4، ص 447 ـ 463» بیست و شش نفر از صحابه را ذکر مي‌کند که نامشان عثمان بوده است، آیا مي‌شود گفت: همه این نام گذاری‌ها چه پیش و چه پس از خلیفه سوم به خاطر او بوده است.
باید یادآور شد که هیچ اسمي غیر از نام‌هاي خداوند باري تعالی انحصاري نیست که مختص یک نفر باشد؛ بلکه گاهي یک اسم براي افراد زیادي انتخاب مي‌شد که با همان نام هم شناخته مي‌شدند و هیچ محدودیتي در این زمینه در بین اقوام و ملل وجود نداشته است.
بنابراین، نام‌هایي از قبیل ابوبکر و عمر و عثمان از نام‌هاي مرسومي بوده است که بسیاري از مردم زمان پیامبر و یاران واصحاب آن حضرت، و نیز یاران و دوستان و اصحاب امامان شیعه به همین نامها معروف و مشهور بوده‌اند، مانند: ابوبکر عیاش و ابوبکر بن محمد که از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بودند.
عمر بن معمر از اصحاب امام باقر(ع) و عمر بن سلمة از اصحاب امام صادق(ع) بودند.
عثمان بن زیاد از اصحاب امام باقر(ع) و عثمان نوا از اصحاب امام صادق(ع) بودند.
همچنین شکي نیست که شیعیان از یزید بن معاویه و اعمال زشت او تنفر شدیدي داشته و دارند؛ ولي در عین حال مي‌بینیم که در بین شیعیان و اصحاب ائمه(ع) کساني بوده‌اند که نام شان یزید بوده است.
با توجه به گفته های اردبیلی غروی، در«جامع الرواة وإزاحة الاشتباهات عن الطرق والاسناد، ج 1 ص 402» داریم: یزید بن حاتم از اصحاب امام سجاد(ع) ، یزید کناسي از اصحاب امام باقر(ع) و یزید مولي حکم از اصحاب امام صادق(ع) بودند.
حتي یکي از اصحاب امام صادق(ع) ، نامش شمر بن یزید بوده است.
آیا این نام گذاری‌ها مي‌تواند دلیل بر محبوبیت یزید بن معاویه نزد ائمّه و شیعیان آنان باشد؟
نام‌گذاري فرزندان روي علاقه پدر و مادر به افراد و شخصیت‌ها صورت نمي‌گرفت و گرنه باید همه مسلمانان، نام فرزندان خود را به نام رسول اکرم(ص) نام‌گذاري مي‌کردند.
اگر نام‌گذاري به خاطر ابراز محبت به شخصیت‌ها بود، چرا خلیفه دوم به سراسر ممالک اسلامي بخشنامه کرد که کسي حق ندارد فرزندش را به نام رسول خدا(ص) نام‌گذاري کند؟
در این رابطه ابن بطال در«شرح صحیح بخاری اش، ج 9، ص 344» و ابن حجر در«فتح الباری شرح صحیح البخاری، ج 10، ص 572» مي‌نویسد: عمر به اهل کوفه نوشت کسی به اسم نبی نام‌گذاری نکند.
همچنین عیني در«عمدة القاري شرح صحیح البخاری، ج 15، ص 39» به این مطلب اشاره می کند.
نام یکي از صحابه «عمر بن ابوسلمة قرشی» است که پسر خوانده رسول اکرم(ص) از امّ‌سلمه بوده است، از کجا معلوم این نام‌گذاري به خاطر علاقه حضرت امیر(ع) به این پسر خوانده پیامبر گرامي(ص) نبوده است؟
بنا به نقل شیخ مفید در«الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 20، باب ذکر ولد الحسن بن علی علیهما» نام یکي از فرزندان امام مجتبي(ع) عمرو بوده است، آیا مي شود گفت: که این نام‌گذاري به خاطر همنامي با اسم عمرو بن عبدود و یا عمرو بن هشام(ابوجهل) بوده است؟
با توجه به آن چه که نیشابوری، در«صحیح مسلم ج 3، ص 1378، ح 1757،کِتَاب الْجِهَادِ وَالسِّیَرِ، بَاب حُکْمِ الْفَیْء» ِاز قول عمر بن خطاب آورده است، نظر حضرت امیر(ع) نسبت به ابوبکر و عمر این بود که آنان دروغگو، گنهکار، فریبکار و خائن بوده‌اند، وي خطاب به علی(ع) و عباس مي‌گوید:
پس از وفات رسول خدا(ص) ابوبکر گفت: من جانشین رسول خدا هستم، شما دو نفر عباس و علی آمدید و تو اي عباس میراث برادر زاده‌ات را درخواست کردي و تو اي علی میراث فاطمه دختر پیامبر را.
ابوبکر گفت: رسول خدا فرموده است: ما چیزي به ارث نمي‌گذاریم، آن‌چه مي‌ماند صدقه است و شما او را دروغگو، گناهکار، حیله‌گر و خیانت‌کار معرفي کردید پس از مرگ ابوبکر، من جانشین پیامبر و ابوبکر شدم و باز شما دو نفر مرا خائن، دروغگو حیله گر و گناهکار خواندید.
و در روایتي که در«صحیح بخاري ج 4، ص 1549، ح3998، کتاب المغازی، باب غزوة خیبر» وجود دارد، امیر مؤمنان(ع) ، ابوبکر را «استبدادگر» مي‌داند: وَلَکِنَّکَ اسْتَبْدَدْتَ عَلَیْنَا بِالْأَمْرِ وَکُنَّا نَرَي لِقَرَابَتِنَا من رسول اللَّهِ صلي الله علیه وسلم نَصِیبًا، تو به زور بر ما مسلط شدی، و ما بخاطر نزدیک بودن به رسول اکرم(ص) خود را سزاوارتر به خلافت مي‌دیدیم.
و در روایت دیگري از«صحیح البخاری ج 4، ص 1549، ح3998، کتاب المغازی، باب غزوة خیبر» خود شیخین نقل کرده‌اند که امیر مؤمنان(ع) حتي دوست نداشت، چهره عمر را ببیند.
آیا با توجه به این موضع گیري‌هاي تند امیر مؤمنان(ع) در برابر خلفا، مي‌شود ادعا کرد که حضرت به خاطر علاقه به خلفاء اسم فرزندان خود را همنام آنان قرار داده است؟
اهل سنت ادعا مي‌کنند که این نام‌گذاري ها همگي به خاطر روابط خوب امام علی(ع) با خلفا بوده است. اگر چنین است، چرا خلفا نام حسن وحسین را که فرزندان رسول خدا(ص) نیز بوده اند، براي فرزندان خویش انتخاب نکرده‌اند؟ آیا دوستي مي‌تواند یک طرفه باشد؟
در پایان نتیجه می گیریم نام‌گذاري فرزندان امیر مؤمنان(ع) به نام‌های خلفا، خدمتی به حسن روابط میان خلفا و امیرمؤمنان نمی کند و از آن نمی‌توان برای انکار شهادت حضرت زهرا(ص) استفاده کرد.