حجت‌الاسلام قرنی:نهضت امام حسین ابتدایی بود نه انفعالی

حجت‌الاسلام والمسلمین قرنی با تاکید براینکه هنوز که هنوز است در بسیاری از تحلیل ها نهضت امام حسین یک نهضت انفعالی نسبت به در خواست یزید برای بیعت و یا نامه کوفیان مطرح می‌شود، گفت: اینگونه نیست که فکر کنیم اگر یزید در خواست بیعت نمی کرد، امام حسین هم اقدامی نمی کردند بلکه حرکت و نهضت آن حضرت بلافاصله بعد از مرگ معاویه آغاز شد.

به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج از عتبات عاليات، خطيب بعثه مقام معظم رهبري در جمع زايران حسيني حرم سيدالشهدا صبح روز ۲۲ ارديبهشت ماه با اشاره به قضيه شنيدن خبر مرگ معاويه در تاريخ، اظهار داشت: وقتي امام حسين عليه السلام در مسجد النبي خبر مرگ او را شنيدند آيه استرجاع-انالله و انا اليه راجعون- را قرائت كردند كه اين آيه براي هنگامي است كه به فرموده قرآن مصيبتي برانسان عارض مي‌شود.
وي با طرح اين پرسش كه خبر مرگ معاويه آيا مصيبتي برامام حسين بود؟، تصريح كرد: صد البته كه مرگ معاويه به هيچ وجه مصيبت برامام نيست پس چرا آيه استرجاع را قرائت كردند؟! كه خود آن حضرت بلافاصله توضيح دادند كه كه علي الاسلام السلام يعني با مرگ معاويه و آغاز حكومت جانشيني كه او براي خودش يعني يزيد بن معاويه عليه و علي ابيه الهاويه بايد فاتحه صد در صد اسلام را خواند.
حجت‌الاسلام والمسلمين قرني با بيان اينكه چنين جمله اي از سيدالشهدا نشان مي‌دهد كه ايشان كه با خبر مرگ معاويه چنين مي‌فرمايند در مقابل او ساكت نخواهند نشست و به مبارزه مي‌پردازند، گفت: عده اي امام را نصيحت مشفقانه مي‌كردند كه چرا خودت و خانواده پيغمبر را به خطر مي‌اندازيد، بي تفاوت باشيد ولي در مرام امام حسين، جان عزيز است ولي اسلام از آن عزيز‌تر است و همينطور خانواده محترم و دوست داشتني است ولي اگر اسلام درخطر باشد آنها را هم بايد فدا كرد به همين دليل با خانواده از مدينه به مكه سفر كرد.
خطيب بعثه مقام معظم رهبري با اشاره به حركت امام حسين به مكه در همين ماه رجب به قصد عمره رجبيه اظهار داشت: يزيد وقتي فهميد كه اباعبدالله اهل تطميع و تهديد نيست و در برابر حكومت وي سكوت نمي‌كند، بهترين راه راه را شهادت آن حضرت تصور كرد به همين دليل سعي كرد از فرصت شلوغي مسير مدينه به مكه در ماه رجب استفاده كرده آن حضرت را به بهانه اي به بيراهه بكشاند و جان آن حضرت و قافله آن حضرت را بگيرد.
وي ادامه داد: چون يزيد مي‌دانست كه كشتن امام حسين براي او گران تمام مي‌شود با اين حربه سعي داشت كشته شدن آن حضرت و اصحاب را به گردن راهزنان بياندازد و خود شال عزا بر سر كرده هزينه اين اقدام خود را به حداقل برساند ولي امام با هوشياري به فرستادگان منافق سيرت و دوستان جاهل كه بيراهه را براي رسيدن به مكه پيشنهاد دادند فرمود كه من جز از طريق اعظم به سمت مكه نخواهم رفت و با اين اقدام امام نقشه‌هاي او ناكام ماند.