نگاهی به سیر تاریخی وقف در بارگاه رضوی به قلم خسرو معتضد
500 سال وقف در آستان قدس رضوی
وقف و آثار وقف در اماکن متبرکه‌ی رضوی مربوط به حال حاضر نبوده و به همان دوران صفویه باز می‌گردد. در این دوره این منطقه را برای حفظ پول و ارز داخلی احداث کرده و گسترش دادند؛ چرا که ارز کشور در آن زمان به کشورها و ملل عثمانی و هندوستان می‌رفته و صرف ساخت بت‌ها یا برای مصارف دیگری هم‌چون جنگ علیه ایران استفاده می‌شده است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، وقف و آثار وقف در اماكن متبركه‌ي رضوي مربوط به حال حاضر نبوده و به همان دوران صفويه باز مي‌گردد. در اين دوره اين منطقه را براي حفظ پول و ارز داخلي احداث كرده و گسترش دادند؛ چرا كه ارز كشور در آن زمان به كشورها و ملل عثماني و هندوستان مي‌رفته و صرف ساخت بت‌ها يا براي مصارف ديگري هم‌چون جنگ عليه ايران استفاده مي‌شده است.
آستان قدس رضوي در آن زمان با توجه به گستره‌ي اطلاعاتي وسيع ايران در زمان صفويه، به صورت نخستين زيارت‌گاه شيعيان جهان درآمد كه با پشتوانه‌ي 500 ساله‌خود طي اين سال‌ها قطب جهان تشيع بوده است.
البته چگونگي بهره‌وري از موقوفات بسيار حائز اهميت است و تلاش آستان قدس رضوي نيز با استفاده از منابع وسيع موقوفاتي خود در ارائه‌ي تسهيلات زيارتي خصوصا در سي سال اخير، زمينه‌ي تغييرات در امكانات وسيع اين زيارت‌گاه ارزشمند را فراهم آورده است.
فعاليت‌هاي گسترده‌ي اين مجموعه با تمام مشكلاتي كه پيش از انقلاب اسلامي داشت، باز هم قابل احترام بوده چرا كه با ايجاد فضاي معنويت در مبارزه‌ي مردم خراسان به منظور پاس‌داري از اين منطقه در برابر ازبكان و اقوام وحشي و جلوگيري از نابودي اين بارگاه بسيار مؤثر بوده است.
امروزه اين مجموعه با نگاه وسيعي كه در خدمت‌رساني به زائران دارد در صدد جلب رضايت افراد فعاليت مي‌كند، مخاطباني اعم از زائران و هم‌چنين واقفان كه تأمين‌كننده منابع درآمدي مجموعه هستند و فعاليت‌هايي متناسب با نياز‌هاي روز دنيا از جمله تنظيم پاركينگ‌ها، ارائه‌ي خدمات زائربري و... كه بسيار ارزشمند هستند. برآوردن نياز زائران از نكات با ارزشي است كه باعث شده تا مشهد به شكل شبانه‌روز روشن بوده و مردم اين ديار در حال فعاليت متداوم باشند.
يكي از جلوه‌هاي شايسته‌ي مديريت منابع موقوفاتي از نظر من طرح اكرام رضوي است كه در ماه مبارك رمضان اجرا مي‌شود و حتي بُرد رسانه‌اي وسيعي داشته و با استقبال عظيمي مواجه است. نكته‌ي نهفته در اين حركت خداگونه، اطعام فقيران است كه در راستاي اهداف دين مبين اسلام بوده، بسيار سفارش شده، از اصول زندگي سياسي نيز محسوب مي‌شود و از پيامدهاي وسيعي در حوزه‌‌‌ي جرم‌هاي اجتماعي جلوگيري مي‌كند.