کدام دعاها نافرجام می‌مانند؟
دلیل اصلی روآوردن به دعا و راز و نیاز با معبود توانا همانا نیازهای مادی و معنوی انسان است. از آن جایی که آگاهی ما و توانایی‌های ما بسیار کمتر از نیازهاست، لذا نیاز به دعا و خواستن از توانای بی منتها امری ضروری است.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، انسان در مسير زندگي خود همواره با دعا و نيايش مأنوس بوده است. نياز بشر به دعا آنچنان گسترده است كه اختصاص به مؤمنان نداشته و در طول تاريخ، كافران نيز به دعا و نيايش رو آورده‌اند.
در باب دعا در كلام معصومين(ع) بسيار سخن گفته شده و آن بزرگواران توصيه موكدي بر اين امر داشته‌اند به طوري كه رسول خدا(ص)در حديثي دعا را سلاح مومن و ستون دين و نور آسمانها و زمين معرفي مي‌كنند1".
امام سجاد(ع) نيز درباره فايده و اهميت دعا مي‌فرمايند: "دعا، بلاي نازل شده و نازل نشده را دفع مي‌كند2".
پيامبر اسلام(ص) همچنين در حديثي فرمودند: "دعا، مغز (و عصاره) عبادت است و هيچ كس با دعا كردن هلاك نميشود3".
اما دعا نيزهمچون ساير عبادات آداب و شرايط ويژه دارد كه در صورت انجام و رعايت آنها، نتيجه بهتر و مطلوب‌تري به دست مي‌آيد. يكي از مسائلي كه در اين باره مطرح مي‌شود اين است كه چرا برخي دعاها به نتيجه نمي‌رسد و فرجامي ندارد. سواي اين كه خداوند متعال كه قادر مطلق است و صلاح ما را بهتر از خودمان مي‌داند و گاهي محقق نشدن خواسته‌هايمان به صلاح ماست در كنار آن يكسري شرايط براي به نتيجه رسيدن دعا ذكر شده است.
پيامبر خدا(ص) در اين باره كه كدام دعاها نافرجام است و نتيجه ندارد، مي‌فرمايند: "هر دعايي كه با تمجيد (خدا) آغاز نشود نافرجام است4".
امام صادق(ع) نيز فرمودند: "دعا پيوسته در حجاب است، تا آن گاه كه بر محمّد و بر خاندان محمّد صلوات فرستاده شود5".
امام باقر(ع) در حديثي گناه را عامل به نتيجه نرسيدن دعاي افراد معرفي مي‌كنند و مي‌فرمايند: "«انسان گاهي حاجتي دارد و از خدا طلب مي‌كند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبي وا مي‌گذارد، ولي بنده در اين مدت مرتكب گناه مي‌شود؛ خداوند به مأمور اجابت دعا امر مي‌كند: خواسته‌اش را اجابت نكن و او را از اين لطف محروم نما كه خشم ما را بر انگيخت و شايسته بي اعتنايي است6".
منابع احاديث:
1- بحارالانوار: 4/1644 ، 300/93
2- الكافي: 2 / 469 / 5 منتخب ميزان الحكمة: 194
3- بحارالانوار: 4/1644 ، 300/93
4- بحارالأنوار: 93 / 317 / 21 منتخب ميزان الحكمة: 198
5- الكافي: 2 / 491 / 1 منتخب ميزان الحكمة: 198
6- اصول كافي، ج 2، ص 208.