امام محمدباقر(ع): اگر حجّت خدا لحظه‌ای از روی زمین برداشته شود، زمین اهل خود را می‌بلعد

قال الاْمامُ ابوجَعْفَر محمّد بنِ علیّ باقرُ العلومِ صَلواتُ اللّه وَ سَلامُهُ عَلَیْه: لَوْ أنَّ الاْمامَ رُفِعَ مِنَ الا رْضِ ساعَةً، لَماجَتْ بِاءهْلِها کَما یَمُوجُ الْبَحْرُ بِاءهْلِهِ. امام محمد باقر(ع) فرمودند: اگر امام و حجّت خدا لحظه‌ای از روی

قال الاْمامُ ابوجَعْفَر محمّد بنِ عليّ باقرُ العلومِ صَلواتُ اللّه وَ سَلامُهُ عَلَيْه: لَوْ أنَّ الاْمامَ رُفِعَ مِنَ الا رْضِ ساعَةً، لَماجَتْ بِاءهْلِها كَما يَمُوجُ الْبَحْرُ بِاءهْلِهِ.
امام محمد باقر(ع) فرمودند: اگر امام و حجّت خدا لحظه‌اي از روي زمين و از بين افراد جامعه برداشته شود، زمين اهل خود را در خود مي‌بلعد و فرو مي‌برد همان طوري كه دريا چيزهاي خود را در خود متلاطم و آشفته مي‌سازد.
اصول كافي: ج 1، ص 179، ح 12.


| شناسه مطلب: 60634




حديث