شیوه‌ مبارزاتی جوادالائمه با مخالفان مکتب تشیع

به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري، مدير حوزه هاي علميه در همايش سيره و زمانه امام جواد(ع) كه در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي برگزار شد با اشاره به حلول ماه رجب و مناسبت هاي اين ماه و و ولادت امام جواد(ع)، عنوان كرد: انجمن تاريخ پژوهان حوزه بعد از همايش مربوط به امام كاظم(ع) توفيق به اقدام به برپايي همايش سيره و زمانه امام جواد داشته اند كه بايد تبريك و خدا قوت گفت و انشاءالله در فضاي جامعه اقدامات ديگري از اين قبيل ديده شده و شاهد تأثير گذاري كارها باشيم.
وي با اشاره به سيره سياسي و فرهنگي امام جواد(ع)، ابراز داشت: يكي از باورهاي شيعه براي امامان معصوم(ع) هم عصمت علمي و هم عصمت عملي قائل است؛ همانگونه كه تقوا، ورع و پرهيز از زشتي ها ائمه ما سرآمد بودند و در جايي لغزشي از امامي نقل نشده است در بعد علمي هم در رابطه با معزلات و مشكلات جامعه اسلامي در جبهه مقدم براي پاسخ گويي بودند كه اين دو ويژگي در اداوار تاريخ مورداعتراف دوست و دشمن بوده است.
آيت الله حسيني بوشهري ادامه داد:چه در دنياي اسلام و چه دنياي كفر دانشمندان اسلامي و غير اسلامي در برابر علم و دانش اهل بيت(ع) سر تواضع و تسليم فرود آورده اند؛ كه اين بزرگي در عصر صادقين(ع) ديده ايم و در اوج علي بن موسي الرضا(ع) بود و با نهايت توطئه اي كه دشمنان كردند نتواستند به اهداف خود برسند؛ دويست سال به همين منوال گذشت و شيعه، امامان خود را در اوج عصمت علمي و عملي مي دانست.
وي با بيان اين كه بعد از دويست سال شيعه كمي در جهت فهم عصمت علمي امامان خود ترديد ايجاد كرد، اظهار داشت: شيعه بعد از شهادت امام هشتم(ع) يكباره با صحنه‌اي تجربه نشده مقابل شد و رهبري شيعه به دست آقازاده نوجوان در سن هشت سالگي افتاد و طبعا وضعيتي غير قابل پيش بيني پيش آمد و كساني كه قائل بودند امام بايد پاسخگوي همه مسائل باشد دچار ترديد شدند چرا كه گفتند ما امروز با امامي مواجه شده ايم كه نمي تواند تضمين كننده عصمت علمي باشد.
مدير حوزه هاي علميه خاطرنشان كرد: در دوران امامت امام جواد(ع) سه جبهه در برابر امام سربرافراشتند؛ نخست معاندين و كينه توزان اهل بيت(ع) بودند و دوم مخالفين مكتب شيعه و سوم خود شيعه بود كه در ميان آن ها مجموعه اي از شبهه و ترديد و سكوت و اعلام موضع آشكار شد و مشكل اساسي همين جا بود و در اين ميان وضعيت شيعه بغرنج شد و مكاتب در راه مانده سربلند كرده و عرصه را صحنه تاخت و تاز خود ديدند و تصور كردند با ايجاد تفرقه بين شيعه مي توانند پايه هاي اعتقادي خودشان را محكم كنند و رهبري اين حركت توسط حسين بن قياما واسطي شكل گرفت.
وي با بيان اين كه گروهي از بزرگان شيعه مثل يونس بن عبدالرحمان در اين دوران گرفتار شدند، تصريح كرد: يونس بن عبدالرحمان كسي بود كه در تعبيرات او را امين در مسائل ديني و دنيايي مي دانستند؛ نقل شده است بعد از شهادت امام رضا(ع) او با ريّان بن سلط در جلسه اي در منزل يكي از ياران امام رضا(ع) نشسته بوند و در رساي حضرت گريه مي كردند كه به يكباره يونس گفت گريه ها را رها كنيد و پيشواي بعد از امام رضا(ع) را تا بزرگ شدن آقا زاده ايشان انتخاب كنيد كه ريّان بن سلط گلوي او گرفت و فشرد و گفت: آيا تو در ميان ما هستي و كفر مي‌ورزي اگر امامت يك منصب الهي است طفل يك روزه با پيرمرد فرقي ندارد.
مدير حوزه هاي علميه افزود: در برابر يونس، شخصيت هايي مثل علي بن جعفر(ع) هم بودند كه روايت‌هاي زيادي به نقل از او داريم؛ ايشان در مرعا و منظر دست اين كودك را كه نوه برادر او است مي بوسد و وقتي با اعتراض اصحاب مواجه مي شود مي گويد: وقتي خداوند اين كودك را بر من پيرمرد برتري داده است و من نيز بايد او را بزرگ بشمارم.
وي با اشاره به شخصيت بزرگ علمي امام جواد(ع)، ابراز كرد: حضرت امام جواد(ع) در همان سن كودكي سؤالات سخت را پاسخ مي دهد به گونه اي كه چشم ها را متحير خود مي كند و بعد از اين بود كه دنيا فهميد شيعه بزرگ است و افراد بزرگي همچون ابن ابي عمير در خدمت حضرت بوده و از وجود ايشان استفاده كردند.
آيت الله حسيني بوشهري به مشكلات زمان امام جواد(ع) اشاره كرد و خاطرنشان ساخت: ظلم و ستم دستگاه عباسي بسيار زياد بود و علاوه بر ظلم دستگاه حكومت، مكاتب فكري زيادي همچون فتحي، واقفي، اسماعيليه، معتزله و صوفيه رشد كرد و همچنين شورش هاي علويون همچون محمد بن ديباج عرصه را بر امام جواد(ع) تنگ كرد و قدرت نظامي و اقتصادي شيعه مشكل پيدا كرد و وضعيت عباسيان به گونه اي بود كه امپراتوري بزرگ اسلامي را تشكيل داده بودند و انتقال علوم عقلي از يونان به مناطق اسلامي هم توسط دشمنان مي خواست تا مردم از سرمايه علمي جديد استفاده كرده و از معارف اهل بيت(ع) چشم بپوشند.
وي با اشاره به اقدامات مؤثر امام جواد(ع) براي برون رفت از فضاي پرشبهه و خفقان آن زمان، يادآور شد: نخست اقدام براي تثبيت جايگاه امامت بود كه بايد ترميم مي شد، همين خاطر امام جواد(ع) ارتباط با اصحاب را برقرار كرد و آنها سخنان امام جواد(ع) براي يكديگر نقل مي كردند و فهميدند كه دست شيعه پر است و هچنينچون سازماندهي شيعه به هم خورده بود و با دسيسه هاي عباسي ها و كارشكني هاي شيعيان مثل دو لبه يك قيچي سازمان تشيع را به هم زنده بود، حضرت شبكه وكلا را تأسيس كرد و آن چه كه امروز در مرجعيت ما وجود دارد ادامه همان مسير امام جواد(ع) است.
عضو جامعه مدرسين حوزه علميه افزود: كار دوم حضرت، مبارزه از تجزيه و تفرقه شيعيان بود و سوم دريافت وجوهات براي تقويت پايه اقتصادي شيعه بود كه حضرت تمام تلاش خود را كردتا شيعه وابسته به غير نباشد و كار ديگر حل و فصل مشكلات درون سازمان شيعه و اختلافات شخصي بود كه در زمان امام صادق شكل گرفته بود.
عضو مجلس خبرگان رهبري در بخش ديگري از سخنان خود با بيان اين كه ما امروز نگران نفوذ دشمن هستيم، ابراز داشت:ما بايد خودمان با نفوذ حساب شده و برنامه ريزي شده در دستگاه دشمن، حرف خودمان را به كرسي بنشانيم همچنان كه اقدام ديگر امام جواد(ع) نفوذ در جريان عباسي بود به اين گونه كه شيعه پست هاي حساس را در دست بگيرند تا شيعه احساس تنهايي نكند.
وي تأكيد كرد: در زمان امام جواد(ع) گفت‌وگو، مناظره و پاسخ گويي به شبهات اديان و مكاتب شيعه رشد كرد و آخرين اقدام ايشان نامه نگاري براي شيعياني بود كه نمي توانستند ارتباط مستقيم با حضرت امام جواد(ع) داشته باشند و اين شيوه حركت سياسي و فرهنگي در مواجهه با دشمنان اسلام مي تواند الگوي مناسبي باشد.