بخش 8

175

وقت، از مظاهر حظ نماز است. در مقابل، سبك شمردن نماز، بي‌توجهي به اوقات نماز و حضور قلب نداشتن از مصاديق بي‌توجهي به نماز است.

امام صادق ( عليه السلام ) مي‌فرمايد: « اِنَّ شَفاعَتَنا لَنْ تَنالَ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلاةِ »؛ « به درستي كه شفاعت ما به كسي كه نماز را سبك بشمارد، نمي‌رسد ».

شاعر چه زيبا آن را به نظم آورده است:

گويم ز امام صادق اين طرفه حديث

تا شيعه او به لوح دل بنگارد

فرمود كه بر شفاعت ما نرسد

هر كس كه نماز را سبك بشمارد

قرآن كريم به همگان توصيه مي‌كند: {حافِظُوا عَلَي الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطي‏}؛ « در انجام همه نمازها و نماز وسطي كوشا و مراقب باشيد ». (بقره: 238)

در اين آيه بر مراقبت از همه نمازها به ويژه نماز وسطي تأكيد مي‌شود. ظاهراً مقصود از نماز وسطي، نماز ظهر است چون در شأن نزول آيه آمده است: جمعي از منافقان به بهانه گرماي هوا در نماز جماعت ظهر شركت نمي‌كردند و اين سبب شده بود كه از جمعيت نماز جماعت كاسته شود تا جايي كه آيه شريفه در تذكري به مؤمنان فرمود: « حريم نماز را نگه داريد و با ترك جماعت حريم اين عبادت بزرگ را نشكنيد ».⁽¹⁾