قرآن برترین معجزه پیامبر اسلام
عبادات اسلامی ما به تمام عباداتی که قرآن و سنت بر آن تاکید نهاده است، معتقد و پایبندیم، مانند نمازهای پنجگانه روزانه که مهمترین رابطه خلق با خالق است، و روزه ماه مبارک رمضان که بهترین وسیله برای تقویت ایمان و تزکیه نفس و تقوی، و مبارزه با هوی پرستی است
عبادات اسلامي <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
ما به تمام عباداتي كه قرآن و سنت بر آن تاكيد نهاده است، معتقد و پايبنديم، مانند نمازهاي پنجگانه روزانه كه مهمترين رابطه خلق با خالق است، و روزه ماه مبارك رمضان كه بهترين وسيله براي تقويت ايمان و تزكيه نفس و تقوي، و مبارزه با هوي پرستي است.
ما حج خانه خدا را كه وسيله مؤثري براي تقوا و تحكيم علقههاي مودت و سبب عزت مسلمين استيك بار در عمر براي افراد مستطيع واجب ميدانيم و زكات مال و خمس و امر به معروف و نهي از منكر و جهاد در برابر مهاجمين به اسلام و مسلمين را نيز از واجبات مسلم ميشمريم.
هر چند در جزئيات اين امور، تفاوتهايي ميان ما و بعضي ديگر از فرق مسلمين وجود دارد همان گونه كه مذاهب چهار گانه اهل سنت نيز در احكام عبادات و غير آن تفاوتهايي با هم دارند.
جمع ميان نمازها
از جمله اين كه ما معتقديم: جمع ميان نمازهاي ظهر و عصر يا نماز مغرب و عشا در يك وقت مانعي ندارد (هر چند جدا خواندن آنها را افضل و بهتر ميدانيم) و معتقديم اجازه جمع از سوي پيامبر (ص) براي ملاحظه حال اشخاصي كه در زحمتند داده شده است.
در صحيح «ترمذي» از ابن عباس چنين نقل شده: «جمع رسول الله (ص) بين الظهر و العصر، و بين المغرب و العشاء بالمدينة من غير خوف و لا مطر، قال فقيل لابن عباس ما اراد بذلك؟ قال اراد ان لا يحرج امته، پيغمبر اكرم (ص) در شهر مدينه بين نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع كرد در حالي كه نه ترسي بود و نه باراني، از ابن عباس پرسيدند: منظور حضرت از اين كار چه بود؟گفت: براي اين بود كه امت خود را به زحمت نيفكند (يعني در مواردي كه جدا ساختن موجب زحمتي شود، از اين ترخيص استفاده كنند)». [1] .
مخصوصا در عصر و زمان ما كه زندگي اجتماعي به ويژه در كارخانهها و مراكز فعال صنعتي شكل پيچيدهاي به خود گرفته و مقيد بودن به پنج وقت جداگانه نماز سبب شده كه بعضي نماز را بكلي ترك كنند، استفاده از اين ترخيص كه پيامبر (ص) فرموده ميتواند سبب پايداري بيشتر در امر نماز شود- دقت كنيد.
[1] سنن ترمذي، جلد 1، صفحه 354، باب 138- سنن بيهقي، جلد 3، صفحه 167.
سجده بر خاك
ما معتقديم: به هنگام سجده نماز، بايد بر خاك يا ساير اجزاي زمين سجده كرد يا بر چيزهايي كه از زمين ميرويد، مانند برگ و چوب درختان و تمام گياهان (به استثناي آنچه خوردني يا پوشيدني است).
بنابراين سجده كردن بر فرش را مجاز نميدانيم، مخصوصا خاك را بر همه چيز جهت سجده كردن ترجيح ميدهيم، لذا براي آسان شدن كار، بسياري از شيعيان قطعهاي از خاك تميز را كه قالب گيري شده با خود همراه دارند كه نام آن را مهر مينهند و بر آن سجده ميكنند كه هم پاك است و هم خاك.
مستند ما در اين امر حديث معروف پيامبر (ص) «جعلت لي الارض مسجدا و طهورا» است، ما «مسجد» را در اين حديث به معني «محل سجده» ميدانيم. اين حديث در غالب كتب صحاح و غير آن نقل شده است. [1] .
ممكن است گفته شود منظور از «مسجد» در اين حديث «محل سجده» نيست، بلكه جايگاه نماز، در مقابل كساني كه نماز را فقط در محل معيني ميخواندند، ولي با توجه به اين كه سخن از «طهور» يعني «خاك تيمم» در اين جا به ميان آمده روشن ميشود كه منظور از آن «محل سجده» است، يعني خاك زمين هم «طهور» است و هم «محل سجده».
بعلاوه احاديث زيادي نيز از ائمه اهل بيت- عليهم السلام- به ما رسيده كه محل سجده را خاك و سنگ و مانند آن معرفي ميكند.
[1] از جمله «بخاري» در صحيح خود از «جابر بن عبد الله انصاري» در باب التيمم (جلد 1، صفحه 91) و همچنين نسائي در صحيح خود نيز از «جابر بن عبد الله» در باب التيمم بالصعيد ذكر كرده، در مسند احمد از ابن عباس نيز نقل شده است (جلد اول، صفحه 301) و در منابع شيعه نيز از طرق مختلف از پيامبر اكرم (ص) نقل شده است.