ردیه های علما و دانشمندان سنی بر منکرین مهدی منتظر یا تکذیب کنندگان احادیث پیرامون آن حضرت

رديه هاي علما و دانشمندان سني بر منكرين مهدي منتظر يا تكذيب كنندگان احاديث پيرامون آن حضرت <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1ـ ابراز الوهم المكنون من كلام ابن خلدون،

ابوالفيض سيد احمدبن محمد بن صديق غماري، شافعي، ازهري، مغربي، (درگذشته1380) چاپ مطبعه ترقي دمشق 1347،

2ـ ابراز الوهم من كلام ابن حزم،

احمدبن صديق غماري مؤلف قبل، چاپ 1347 مطبعه ترقي دمشق،

3ـ الاحتجاج بالاثر علي من انكر المهدي المنتظر،

شيخ حمّود بن عبداللّه تويجري، از اساتيد دانشگاه اسلامي مدينه، در رد بر شيخ ابن محمود قاضي قطر در دو جلد، چاپ جلد اول 1394 و جلد دوم 1396 در رياض،

4ـ الي مشيخة الازهر،

شيخ عبداللّه سبيتي عراقي در رد بر «المهدوية في الاسلام» سعد محمد حسن، چ 1375 هـ دارالحديث بغداد،

5ـ تحديق النظر في أخبار الامام المنتظر،

شيخ محمد عبدالعزيز بن مانع (1385) پيرامون اثباث احاديث حضرت مهدي، و در ردّ گفته هاي ابن خلدون،

6ـ الجزم، لفصل ابن حزم،

در ردّ ابن حزم است كه بخشي از كتاب «الفصل في الملل و الاهوا و النحل» او در تخطئه و تكذيب احاديث مهدي منتظر ميباشد، و شيخ كاظم حلي (متولد حوالي 1300) آن را در دوجلد ضخيم تنظيم و چاپ نمود. [الذريعه 5/104]،

7ـ الرد علي من كذّب بالاحاديث الصحيحة الواردة في المهدي،

عبدالمحسن العباد، استاد دانشگاه اسلامي مدينه و عضو هيئت تدريسي آن، چاپ مجله دانشگاه شماره 45 ص 297 ــ 328 و شماره 46 ص 361 ــ 383،

اين مقاله يا رساله كه بيانگر محققانه ترين بحث حديثي و تاريخي پيرامون مهدويت و قيام مهدي منتظر است در رد بر كتاب «لامهدي ينتظر بعد الرسول» شيخ ابن محمود قطري است و در اصالت مهدويت و قيام مصلح جهاني خلاصه شده، هرچند در امر ولادت حضرت و موضوع حسيني بودن آن بزرگوار مخالف با شيعه و بر خلاف نظر اعترافي بيش از يكصد نفر از علماي سني مي باشد كه اعتراف به هر دو موضوع نموده اند، و اين جانب را در اين زمينه با او خاطره اي است كه در كتاب «شناخت امام» آورده ام و در اينجا مجال ذكرش نيست،

8ــ مع الدكتور احمد امين في حديث المهدي و المهدويه،

محمد امين زين الدين چاپ مطبعه دارالنشر نجف اشرف 1371 هـ 1951م،

9ــ المهدي واحمد امين،

محمد علي زهيري نجفي، چاپ اول 1370هـ 1950 م نجف اشرف،

اين كتاب هم در رد كتاب نامبرده احمد امين مصري است،

10ـ نقد الحديث بين الاجتهاد و التقليد

سيد محمد رضا حسيني در رد بر علي حسين سائح ليبي، چاپ دوم قم، 1417هـ،

11ـ الوهم المكنون في الردّ علي ابن خلدون،

ابوالعباس بن عبدالمؤمن، مغربي،

12ــ هدي الغافلين الي الدين المبين،

سيد مهدي صالح كشوان قزويني،

اين كتاب در پاسخ به شبهات ابن حزم پيرامون مهدويت حضرت مهدي خلاصه شده و بسال 1335 از تاليف آن فراغت جسته،

[كتابنامه حضرت مهدي(ع) آقاي مهدي پور 2/778]

اكنون مي گوييم: فرموده هاي پيامبر اكرم (ص) در رابطه با موضوع نخستين مطرح كننده بودن امر مهدويت در اسلام و عنايت و اهميتي را كه پيرامون مسئله امامت ارائه داد در دو بخش خلاصه مي گردد:

بخش اول: ايراد حديث «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهليه» و فرازهاي مشابه بود كه با مطرح كردن آن مرگ هر مسلمان بدون شناخت «امام زمان» زمانش را تهديد و محكوم به مرگ جاهلي فرمود، و بطور كلي و قاطعانه امر امام شناسي را سرنوشت سازترين مسائل اسلامي اعلام كرد.

بخش دوم آن: معرفي امامان بعد از خود بود كه از جمله مهدي منتظر محمد بن الحسن العسكري را (با تمام مشخصات نسبي و خانوادگي و شكل و شمايل و ديگر ويژه گي هاي محلي و تاريخي و رخدادهاي مربوطه به دوران امامتش) به عنوان آخرين خليفه و امام برحق و يگانه مصلح جهاني بودن معرفي و اعلام فرمود.

بر اين اساس با توجه به مقاله پرفسور... كه در انكار احاديث پيرامون مهدي منتظر و سرنخ گرفتن عقيده به او از يهود ونصاري خلاصه شده، فهرستوار مي پردازيم به ذكر مسائل مربوط به اصالت اسلامي امر مهدي منتظر از ديدگاه اهل تسنن كه پرفسور هم خود سني و ناگزير از پذيرفتن مصادر مربوطه و تن دادن به اعترافات كتبي صدهانفر از علماي سني و اساتيد و دانشمندان اين فرقه مي باشد.