مصحف در روایات امامان اهل بیت

مصحف در روايات امامان اهل بيت <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

«مصحف» در روايات امامان اهل بيت(ع) نيز، به همان معناي لغوي مكتب خلفاست. كليني در كافي باب: «قراءه القرآن في المصحف» روايت كند كه:

1. امام صادق(ع) فرمود:

مَنْ قَرَءَ القُرانَ فِي المُصحفِ مَتَّعَ بِبَصَرهِ، وَ خَفَّفَ عَن والِدَيْهِ، و إن كانا كافِرَيْن.

هر كس قرآن را در «مُصْحَف» تلاوت كند، ديدگانش را بهره مند و پدر و مادرش را - اگرچه كافر باشند - سبك بار گرداند.

2. و نيز، فرموده:

قَراءَه القُرآنِ فِي المُصحَف تُخَفِّفُ العَذابَ عَن الوالِدَيْنِ، وَ لَوْ كانا كافِرَيْن.

تلاوت قرآن در مصحف، عذاب پدر و مادر را - اگرچه كافر باشند - كاهش مي دهد. [1] .

پس، با توجه به آنچه آورديم، «مُصْحَف» در كلام صحابه و تابعين و راويان مكتب خلفا و مكتب اهل بيت(ع) به معناي: «كتاب جلد شده» به كار رفته است. يعني: «مُصْحَف» در گفتگوها و محاورات صدر اسلام در همان معناي لغوي استعمال شده، و پس از آن، در دوره هاي بعد، قرآنِ مدوّنِ جلد شده به «مُصْحَف» شهرت يافته است.

[1] اصول كافي، ج 2، ص 613، چاپ تهران، 1388 هجري.