فضیلت صلوات بر پیامبر و آل او ‌

فضيلت صلوات بر پيامبر و آل او <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1. در كنزل العمال از حسن از پيامبر خدا روايت كند كه فرمود:

أكْثِرُوا الصَّلاه عَلَيَّ، فَإنَّ صَلاتَكُمْ عَلَيَّ مَغْفِرَه لِذُنُوبِكُمْ؛ صلوات بر من را بسيار كنيد، زيرا، صلوات شما بر من مايه آمرزش گناهانتان است [1] .

2. نيز، از ابودرداء از رسول خدا(ص) است كه فرمود:

مَنْ صَلّي عَلَيَّ حينَ يُصْبِحُ عَشْراً وَ حينَ يُمْسي عَشْراً أدْرَكَتْهُ شَفاعَتي؛ كسي كه در هر صبح و شام ده بار بر من صلوات فرستد، شفاعت من او را فرا گيرد [2] .

3. از سهل بن سعد آورده است:

قَدِمَ رَسُولُ اللَّه(ص) فَإذا بِأبي طَلْحَه، فَقامَ إلَيْهِ فَتَلَقَّاهُ فَقالَ: بِأبي اَنْتَ وَ اُمّي يا رَسُولَ اللَّه إنّي لَأرَي السُّرُورَ في وَجْهِكَ، قالَ(ص): تاني جبرئيلُ آنفاً فَقالَ: يا مُحمّد! مَنْ صَلّي عَلَيْكَ مَرَّه كَتَبَ اللَّهُ بِها عَشْرَ حَسَناتٍ وَ مَحي عَنْهُ عَشْرَ سَيِّئاتٍ وَ رَفَعَ لَهُ بِها عَشْرَ دَرَجاتٍ؛ رسول خدا(ص) وارد شد كه ابو طلحه به سوي او شتافت و از او استقبال كرد و گفت: «پدر و مادرم فدايت اي رسول خدا! چهره شما را مسرور مي بينم.» فرمود: «جبرئيل به تازگي نزد من آمد و گفت: اي محمد! هر كس يك بار بر تو صلوات فرستد، خداوند، ده حسنه پاداشش داده، ده سيئه و بدي را از او زدوده و ده درجه بالايش مي برد [3] .»

4. در صحيح مسلم، سنن ترمذي، سنن نسائي، مسند احمد و غير آن از ابو هريره آمده است كه: رسول خدا(ص) فرمود:

مَنْ صَلّي عَلَيَّ واحِداً صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ عَشْراً [4] ؛ هر كس يك صلوات بر من فرستد، خداوند ده بار بر او صلوات فرستد [5] .

5. در كنزل العمال از عمار ياسر از رسول خدا(ص) روايت كند كه فرمود:

إنَّ اللَّهَ أعْطي مَلَكاً مِنَ الْملائكه أسْماعَ الخَلْق، فَهُوَ قائمٌ عَلي قَبْري إلي يَوْمِ القِيامه لا يُصَلّي عَلَيَّ اَحَدٌ صَلاه إلاّ سَمَّاهُ بِاسْمِه وَ اسمِ أبيه و قالَ: يا مُحمّد صَلّي عَلَيك فُلانُ بن فُلان. وَ قَدْ ضَمِنَ لي رَبّي - تَبارَكَ وَ تَعالي- انّه أردُّ عَلَيه بِكُلِّ صَلاه عَشْرا؛ خداوند فرشته اي از فرشتگان را به اندازه همه مردم شنوائي داده و او تا روز قيامت بر قبر من ايستاده است. هيچ كس بر من صلواتي نمي فرستد مگر آنكه او را به نام و نام پدر معرفي كرده و گويد: اي محمد! فلاني پسر فلان بر تو صلوات فرستاد. پروردگار والاي من ضمانت كرده كه هر صلواتش را ده بار به او باز گردانم [6] .

6. در سنن ابوداود و ترمذي و نسائي و مسند احمد و مستدرك از فضاله بن عبيد آورده اند كه گفت [7] :

سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) رَجُلاً يَدعُو فِي الصَّلاه وَ لَمْ يَذْكُر اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يُصَلِّ عَلَي النَّبي فَقالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «عَجَّلَ هذا» ثُمَّ دَعاهُ وَ قالَ لَهُ وَ لِغَيْرِهِ: إذا صَلّي اَحَدُكُمْ فَلْيَبْدأ بِتَحْميدِ اللَّهِ وَ الثَّناءِ عَلَيْه ثُمَّ لِيُصَلِّ عَلَي النَّبي(ص) ثُمَّ لِيَدْعُ بَعْدُ ما شاءَ؛ رسول خدا(ص) شنيدند مردي در نماز دعا مي كند، ولي نه خدا را ياد كرد و نه صلوات بر پيامبر خدا(ص) فرستاد. رسول اللَّه(ص) فرمودند: «او شتاب كرد.» سپس وي را فرا خواند و به او و ديگران فرمود: «هر گاه يكي از شما نماز خواند، ابتدا حمد و ثناي الهي كند، سپس بر پيامبر خدا(ص) صلوات فرستد، پس از آن هر چه خواست، از خدا بخواهد [8] .»

7. از سعد ساعدي از رسول خدا(ص) آورده اند كه فرمود:

لا صَلاه لِمَنْ لا يُصَلّي عَلَي النَّبيّ(ص)؛ نماز كسي كه بر پيامبر(ص) صلوات نفرستد، نماز نيست [9] .

8. از جابر از رسول خدا(ص) روايت كرده اند كه فرمود:

مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ فَقَدْ شَقي؛ كسي كه نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد يقيناً ستم كرده است [10] .

9. از امام حسين بن علي(ع) از رسول خدا(ص) روايت كرده اند كه فرمود:

مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَخَطَئ الصَّلاه عَلَيَّ خَطَئ طَريقَ الجَنَّه؛ كسي كه نام من نزد او برده شود و صلوات بر مرا نديده انگارد، راه بهشت را نديده انگاشته است [11] .

10. در مسند احمد و سنن ترمذي و غير آن، از حسين بن علي(ع) از رسول خدا(ص) روايت كرده اند كه فرمود:

ألبَخيلُ مَنْ ذُكِرتُ عِنَدهُ فَلَم يُصَلِّ عَلَيَّ؛ بخيل كسي است كه نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد [12] .

[1] كنز العمال، ج 1، ص 436.

[2] همان، ص 439.

[3] همان، ج 1، ص 447-436 و ج 2، ص 179.

اين روايت از زبان ابوطلحه با اين زيادت آمده است: و فرشته به او (فرستنده صلوات) همان را گويد كه به شما گفته است. گفتم: اي جبرئيل! اين فرشته كيست؟ گفت: خداي عز و جل از هنگامي كه شما را آفريده تا زماني كه مبعوثتان كرده و فرشته را بر شما گماشته است؛ هيچ يك از امت شما بر شما صلوات نفرستد مگر آنكه (فرشته به او) گويد: و تو! خداوند بر تو صلوات فرستاد. كنزل العمال، ج 1، ص 449-440 و ج 2، ص 181.

اين روايت از سعيد بن عمر انصاري و ابو برده بن نيار و انس نيز آمده است. كنزل العمال، ج 1، ص 438، 448 - 449؛ سنن نسائي، ج 3، ص 50؛ كتاب الصلاه، باب فضل صلوات بر پيامبر(ص)؛ فرائد السمطين، ج 1، ص 24؛ تاريخ بغداد، ج 8، ص 281.

[4] عبارت از صحيح مسلم است.

[5] صحيح مسلم، ج 1، ص 306؛ كتاب الصلاه، باب صلوات بر پيامبر(ص)؛ سنن ترمذي، ج2، ص 270. سنن نسائي، ج 3، ص 50. مسند طياسي، ج 1، ص 283، حديث 2122؛ رياض الصالحين، ص 381؛ اسباب التنزيل واحدي، ص 250؛ درالمنثور سيوطي، ج 5، ص218؛ تفسير قرطبي، ج 14، ص 294.

[6] كنز العمال، ج 1، ص 450-448.

[7] عبارت از ابو داود است.

[8] سنن ابو داود، ج 2، ص 77، حديث 1480؛ سنن ترمذي، كتاب دعا، ج 13، ص 21. در روايت ديگر از همين باب آمده است: رسول خدا(ص) به مردي كه نماز خواند و براي خويش دعا كرد ولي نه خدا را سپاس گفت و نه بر پيامبر خدا صلوات فرستاد، فرمود: اي نمازگزار! هرگاه نماز خواندي و نشستي، خداي را سپاس گوي و بر من صلوات فرست. سپس از او بخواه. آن حضرت به فرد ديگري كه نماز گزارد و سپاس خدا گفت و صلوات بر پيامبر فرستاد، فرمود: اي نمازگزار! دعا كن كه اجابت مي شود. مسند احمد، ج 6، ص 18؛ سنن نسائي، ج 3، ص 44؛ مستدرك حاكم، ج 1، ص 268؛ رياض الصالحين نبوي، ص 382.

[9] سنن ابن ماجه، ج 1، ص 401، 400.

[10] همان.

[11] كنز العمال، ج 1، ص 438 از طبراني. همانند اين حديث را از ابن عباس نيز در، ج 1، ص438 مي بينيد. و نيز در تفسير درالمنثور، ج 5، ص 218؛ ابن ماجه، ص 294.

[12] مسند احمد، ج 1، ص 201؛ سنن ترمذي، كتاب دعا، ج 13، ص 62 -63؛ كنزل العمال، ج1، ص 437، از حسن كه ظاهراً اشتباه است. زيرا مؤلف خود گفته است: اين حديث را از احمد و ترمذي و نسائي و ابن حبان روايت كرده اند. (لذا بايد از حسين(ع) باشد.) همانند اين حديث را از عوف بن مالك و حسن و جابر و ابو هريره و قتاده نيز، در كنزل العمال، ج1، ص 438-436 و 453 مي يابيد. و نيز در تفسير الدر المنثور، ج 5، ص 218؛ و رياض الصالحين، ص 382.