اسامی دوازده نفر در مکتب خلفا ‌

اسامي دوازده نفر در مكتب خلفا <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

الف) امام جويني[1]  از عبداللَّه بن عباس روايت كند كه گفت: رسول خدا(ص) فرمود:

أَنا سَيّدُ النَّبييّن وَ عليّ بنِ أَبي طالب سَيّدُ الوَصييّن، وَ إنَّ أَوصِيائي بَعدي إثنا عَشَرَ، أوَّلُهم عليّ بنِ أبي طالب وَ آخِرُهُم المَهديّ؛

من آقاي پيامبران و علي بن ابي طالب آقاي اوصياست، همانا اوصيايم پس از من «دوازده» نفرند، اوّلينشان علي بن ابي طالب و آخرينشان مهدي است.

ب) امام جويني باز هم به سند خود از ابن عباس روايت كند كه گفت: رسول خدا(ص) فرمود:

«همانا خلفاي من و اوصيايم و حجتهاي خدا بر مردم پس از من «دوازده» نفرند، اولينشان برادرم و آخرينشان فرزندم خواهد بود. گفته شد: اي رسول خدا! برادر شما كيست؟ فرمود: علي بن ابي طالب. گفته شد: فرزند شما كيست؟ فرمود: «مهدي است. كسي كه زمين را پر از عدل و داد مي كند همان گونه كه از ظلم و ستم انباشته شده است. قسم به آنكه مرا بشارتگر و بيم دهنده بر حق فرستاده، اگر از دنيا باقي نماند مگر يك روز، خداوند اين روز را آنقدر طولاني كند تا فرزند من مهدي در آن خروج كند و روح خدا عيسي بن مريم فرود آيد و در پس او نماز بگزارد و زمين از نور پروردگارش روشن گردد، و فرمانروائي اش مشرق و مغرب را فرا گيرد.»

ج)جويني باز هم به سند خود روايت كند كه راوي گفت:شنيدم رسول خدا مي فرمود:

أَنَاوَعَليّ وَالحَسن وَالحُسين وَتِسعه مِنْ وُلْدِالحُسين مُطهَّرُون مَعصُومون.

من و علي و حسن و حسين و نه نفر از فرزندان حسين پاكيزگان ومعصومانيم.[2] .

سياست حاكم بر مكتب خلفا در طي قرون بر آن بود كه امثال اينگونه احاديث را از دسترس ابناي امت اسلامي به دور داشته و بر آنها پرده پوشاند و راستي را كه بخش عظيم پيروان اين مكتب در اين راه، جهاد شاياني كردند، و ما نمونه هايي از آن را در بحث و بررسي از اقدامات مكتب خلفا با نصوص سنت رسول اللَّه(ص) كه مخالف ديدگاهشان بود در معالم المدرستين آورديم و چون در اين بحث مجالي براي آوردن آن احاديث نداريم، تنها رواياتي را مي آوريم كه به معرفي امامان دوازده گانه پرداخته است. رواياتي از رسول خدا(ص) كه در آنها متواتراً به اسامي ايشان اشاره و تصريح شده است.

[1] ذهبي، رجالي معروف در كتاب تذكره الحفاظ، ص 1505، درباره او گويد: امام محدث يگانه اكمل، فخرالاسلام، صدرالدين ابراهيم محمد بن حمويه جويني شافعي، شيخ صوفيه، شديدا نسبت به روايت و گردآوري اجزاي آن عنايت داشت. غازان شاه به دست او اسلام آورد.

[2] احاديث: الف، ب و ج در كتاب فرائد السمطين: نسخه خطي كتابخانه مركزي دانشگاه تهران به شماره 1164 و 1691-1690، برگه 160 آمده است.