معرفی امامان دوازده گانه بعد از رسول خدا

معرفي امامان دوازده گانه بعد از رسول خدا <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

امام اول: اميرالمؤمنين علي(ع)، پدرش ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم و مادرش فاطمه بنت اسد بن هاشم.

كنيت آن حضرت: ابولحسن و الحسين، ابو تراب.

لقب آن حضرت: وصي، اميرالمؤمنين.

تولد آن حضرت: در سال سي ام پس از «عام الفيل» در بيت اللَّه الحرام، كعبه،[1]  به دنيا آمد.

وفات آن حضرت: در سال چهلم هجري به دست عبدالرحمن بن ملجم، - يكي از خوارج - به شهادت رسيد و در بيرون كوفه، نجف اشرف، دفن گرديد.

امام دوم: حسن بن علي بن ابي طالب(ع).

مادرش فاطمه زهرا(ع) دخت گرامي رسول خدا(ص).

كنيه آن حضرت: ابو محمد.

لقب آن حضرت: سبط اكبر، مجتبي.

ولادت آن حضرت: در نيمه رمضان سال سوم هجري در مدينه به دنيا آمد.

وفات آن حضرت: در بيست و پنجم ربيع الاول سال پنجاهم هجري به شهادت رسيده و در بقيع، در مدينه منوره دفن گرديد.

امام سوم: حسين بن علي بن ابي طالب(ع).

مادرش فاطمه زهرا(ع) دخت گرامي رسول خدا(ص).

كنيت: ابو عبداللَّه.

لقب: سبط، شهيد كربلا.

ولادت: سوم شعبان سال چهارم هجري در مدينه.

وفات: در دهم محرم سال 61 هجري به همراه اهل بيت و يارانش در كربلا به دست يزيديان به شهادت رسيد. مزار آن حضرت نيز، هم اكنون در كربلا يكي از شهرهاي عراق است[2] .

امام چهارم: علي بن الحسين(ع).

مادرش غزاله يا شاه زنان.

كنيت: ابوالحسن.

لقب: زين العابدين، سجاد.

تولد: در سال 33 يا 37 يا 38 هجري در مدينه.

وفات: در سال 94 هجري به شهادت رسيده و در بقيع جنب عمويش امام حسن(ع) دفن گرديد.[3] .

امام پنجم: محمد بن علي(ع).

مادرش ام عبداللَّه دخت امام حسن بن علي(ع).

كنيت: ابو جعفر.

لقب: باقر.

ولادت: در سال 57 هجري در مدينه.

وفات: در سال 117 هجري در مدينه به شهادت رسيده و در بقيع در كنار پدرش زين العابدين(ع) دفن گرديد.[4] .

امام ششم: جعفربن محمد(ع).

مادرش ام فروه دخت قاسم بن محمد بن ابي بكر.

كنيت: ابو عبداللَّه.

لقب: صادق.

ولادت: در سال 73 هجري در مدينه.

وفات: در سال 148 هجري به شهادت رسيده و در بقيع در جنب پدرش امام باقر(ع) دفن گرديد[5] .

امام هفتم: موسي بن جعفر(ع).

مادرش حميده.

كنيت: ابوالحسن.

لقب: كاظم.

ولادت: در سال 128 هجري در مدينه.

وفات:در سال 183 هجري در زندان خليفه هارون الرشيد در بغداد به شهادت رسيد و در قبرستان قريش بخش غربي بغداد امروزين، معروف به شهر كاظميه دفن گرديد.[6] .

امام هشتم: علي بن موسي(ع).

مادر: خيزران.

كنيت: ابوالحسن.

لقب: رضا.

ولادت: در سال 153 هجري در مدينه منوره.

وفات: در سال203 ه به شهادت رسيده و در طوس خراسان [مشهد] مدفون است.[7] .

امام نهم: محمد بن علي(ع).

مادر: سكينه.

كنيت: ابو عبداللَّه.

لقب: جواد.

ولادت: در سال 195 هجري در مدينه منوره.

وفات: در سال 220 هجري در بغداد به شهادت رسيد و در كنار جدش موسي بن جعفر(ع) دفن گرديد.[8] .

امام دهم: علي بن محمد(ع).

مادر: سمانه مغربيه.

كنيت: ابوالحسن عسكري.

لقب: هادي.

ولادت: در سال 214 هجري در مدينه منوره.

وفات: در سال 254 هجري به شهادت رسيد و در شهر سامراي عراق دفن گرديد.[9] .

امام يازدهم: حسن بن علي(ع).

مادر: ام ولد به نام سوسن.

كنيت: ابو محمد.

لقب: عسكري.

ولادت: در سال 231 هجري در سامرا.

وفات: در سال 260 هجري به شهادت رسيده و در سامرا دفن گرديد.[10] .

امام دوازدهم: حضرت حجت بن الحسن - عجل اللَّه فرجه.

مادر: ام ولد به نام نرجس يا صيقل.

كنيت: ابو عبداللَّه، ابوالقاسم.

لقب: قائم، منتظر، خلف، مهدي، صاحب الزمان.

ولادت: در سال 255 هجري در سامرا.

آن حضرت آخرين امام از «ائمه دوازده گانه» است كه تاكنون زنده است. تا هرگاه خدا بخواهد - به فرمان خدا - قيام كرده و جهان را پر از عدل و داد نمايد.

تذكر و توضيحي مهم!

در يكي از روايات گذشته آمده بود:

«... دوازده نفر خليفه از آنان در مي گذرد و پس از آن فتنه و آشوب مي گردد.»

و در ديگري آمده بود:

«اين دين همواره - تا زماني كه دوازده نفر از قريش باقي باشند - استوار و برپاست، و هرگاه از دنيا بروند زمين اهل خود را فرو مي برد.»

اين دو عبارت دلالت بر آن دارند كه بعد از دوازدهمين امام از امامان پس از رسول خدا(ص)، عمر اين عالم پايان مي يابد. بنابراين، لازم است عمر يكي از اين دوازده نفر تا نهايت اين دنيا به طول انجامد، و اين چيزي است كه اكنون با طول عمر وصي دوازدهم، مهدي آل محمد(ص)، محمد بن الحسن العسكري(ع) به وقوع پيوسته است. زيرا، مجموعه آن روايات تنها بر امامان دوازده گانه مذكور صادق بوده و بر غير ايشان راست نيايد.

[1] فاطمه بنت اسد، مادر امام(ع)، در حال بارداري مشغول طواف بود كه درد زايمان به سراغش آمد، در اين هنگام درب كعبه گشوده و او داخل شد و فرزندش علي را به دنيا آورد. براي اطلاع بيشتر مراجعه كنيد: مستدرك، ج3، ص483؛ تذكره خواص الامه، ص10؛ مناقب ابن مغازلي، ص7.

[2] مراجعه كنيد: شرح حال ائمه: علي و دو فرزندش حسن و حسين(ع)، حوادث سال 40، 50 و 60 هجري در تاريخ طبري، ابن اثير، ذهبي و ابن كثير، و نيز، به شرح حال ايشان در تاريخ بغداد، تاريخ دمشق، استيعاب، اسدالغابه، اصابه و طبقات ابن سعد، چاپ جديد.

[3] مراجعه كنيد: تاريخ ابن كثير و ذهبي، حوادث سال 94ه و نيز، به شرح حال امام(ع) در طبقات ابن سعد، حليه الاوليا، وفيات الأعيان و تاريخ يعقوبي، ج2، ص303 و تاريخ مسعودي، ج3، ص160.

[4] مراجعه كنيد: تذكره الحفاظ، ذهبي؛ وفيات الاعيان؛ صفوه الصفوه؛ حليه الاولياء؛ تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 320؛ تاريخ الاسلام، ذهبي؛ تاريخ ابن كثير، حوادث سال 115 و 117 و 188، شرح حال امام باقر(ع).

[5] مراجعه كنيد: شرح حال امام صادق(ع) در حليه الاولياء؛ وفيات الاعيان؛ تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 381؛ تاريخ مسعودي، ج 3، ص 346.

[6] مراجعه كنيد: شرح حال امام كاظم(ع) در مقاتل الطالبيين؛ تاريخ بغداد؛ وفيات الاعيان؛ صفوه الصفوه؛ تاريخ ابن كثير، ج 2، ص 18؛ تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 414.

[7] مراجعه كنيد: تاريخ طبري، ابن كثير؛ تاريخ الاسلام ذهبي؛ وفيات الاعيان، حوادث سال 203 هجري؛ تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 453؛ مسعودي، ج 3، ص 441.

[8] مراجعه كنيد:تاريخ بغداد، ج3، ص54؛ وفيات الاعيان؛ شذرات الذهب، ج2، ص48؛ مسعودي، ج3، ص464.

[9] مراجعه كنيد:تاريخ بغداد، ج12، ص56؛ وفيات الاعيان؛ تاريخ يعقوبي، ج2، ص484؛ مسعودي، ج4، ص84.

[10] مراجعه كنيد: وفيات الاعيان؛ تذكره الخواص؛ مطالب السئول في مناقب آل الرسول، شيخ كمال طلحه شافعي [ت:654 هجري]؛ تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 503.