ماجرای فدک

ماجراي فدك <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

1- سيوطي در الدرالمنثور ذيل تفسير آيه‏ي: «و آت ذاالقربي حقه» [1]  مي‏نويسد: بزار و ابويعلي و ابن ابي‏حاتم و ابن‏مردويه از ابي‏سعيد خدري نقل كرده‏اند: كه چون آيه‏ي «وَ آت ذالقربي حقه» نازل شد، رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سلم فاطمه را (نزد خود) فراخواند و فدك را به او بخشيد.

همچنين مي‏نويسد: ابن‏مردويه از ابن‏عباس نقل مي‏كند كه:

چون آيه‏ي «وَ آت ذالقربي حقه» نازل شد، رسول اكرم قطعه‏ي فدك را به فاطمه عطا كرد.

2- هيثمي [2]  به نقل از ابي‏سعيد مي‏نويسد:

چون آيه‏ي «وَ آت ذاالقربي حقه» نازل شد، رسول خدا

 

[ صفحه 40]

 

فاطمه را نزد خود خواند و فدك را به او بخشيد.

هيثمي مي‏نويسد: طبراني اين روايت را نقل كرده است.

اين روايت را ذهبي نيز در ميزان الاعتدال [3]  نقل كرده و آن را صحيح دانسته است.

3- متقي در كنزالعمال [4]  از ابي‏سعيد نقل مي‏كند كه:

چون آيه‏ي «وَ آت ذاالقربي حقه» نازل شد رسول خدا به فاطمه فرمود: اي فاطمه، فدك را به تو بخشيدم.

متقي مي‏نويسد: اين روايت را حاكم در كتاب تاريخ خود و همچنين ابن‏نجار نقل كرده‏اند.

[ صفحه 41]

[1] سوره‏ي اسراء، آيه‏ي 26.

[2] مجمع الزوائد، ج 7، ص 49.

[3] ميزان الاعتدال، ج 2، ص 228.

[4] كنزالعمال، ج 2، ص 158.