سخن پیامبر

سخن پيامبر <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

1- حاكم در مستدرك [1]  به نقل از جابر مي‏نويسد: رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سلم فرمود:

براي فرزندان هر مادري خويشان پدري است كه بدان‏ها منسوب مي‏شوند جز دو فرزند فاطمه، كه منم ولي آن دو و خويش پدريشان.

حاكم نوشته است كه: سند حديث صحيح مي‏باشد.

2- خطيب بغدادي [2]  با دو سند از فاطمه دخت رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سلم نقل مي‏كند كه:

رسول خدا فرمود:

هر يك از فرزندان آدم به خويشان پدري خويش منسوب

 

[ صفحه 64]

 

مي‏شود مگر فرزندان فاطمه، كه همانا منم پدرشان و منم خويشان پدريشان.

3- متقي در كنزالعمال [3]  سه حديث نقل مي‏كند:

حديث اول: براي فرزندان هر زني خويشان پدري باشد كه بدانها منسوب شوند مگر فرزندان فاطمه كه همانا منم ولي آنها و خويش پدريشان.

اين حديث را به نقل از طبراني از فاطمه‏ي زهرا عليهاالسلام روايت مي‏كند. حديث دوم: فرزندان هر مادري منسوب به خويشان پدري خود هستند مگر فرزندان فاطمه، كه همانا منم ولي ايشان و منم خويشان پدريشان.

حديث سوم: فرزندان هر زني را خويشاونداني باشد از طرف پدر مگر فرزندان فاطمه، كه همانا منم خويشان پدريشان و منم پدرشان.

اين حديث را به نقل از طبراني از عمر روايت كرده است.

4- متقي در كنزالعمال [4]  چنين آورده است:

براي فرزندان هر پدري خويشان پدري باشد كه بدانها منسوب مي‏شوند مگر فرزندان فاطمه، كه همانا منم ولي

 

[ صفحه 65]

 

ايشان و منم خويشان پدريشان، آنها از گل من سرشته شده‏اند، واي بر كساني كه فضل ايشان را تكذيب كنند، دوستدار ايشان را خداوند دوست دارد و دشمن آنها را خداوند، دشمن دارد.

او مي‏نويسد ابن‏عساكر به نقل از جابر- (از رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سلم) اين حديث را نقل كرده است.

5- هيثمي [5]  به نقل از طبراني و ابويعلي، از فاطمه عليهاالسلام روايت مي‏كند كه:

رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سلم فرمود:

فرزندان هر مادري به خويشان پدريشان منسوبند مگر فرزندان فاطمه، كه همانا منم وليّ ايشان و منم خويشان پدريشان.

6- ابونعيم [6]  به نقل از احمد، در مناقب، از عمر روايت مي‏كند كه:

رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سلم فرمود:

فرزند هر پدري را از طرف پدر خويشاني است مگر فرزندان فاطمه، كه همانا منم پدرشان و منم خويشان پدرشان.

[ صفحه 67]

[1] مستدرك الصحيحين، ج 3، ص 164.

[2] تاريخ بغداد، ج 11، ص 285.

[3] كنزالعمال، ج 6، ص 220.

[4] كنزالعمال، ج 6، ص 216.

[5] مجمع‏الزوائد، ج 9، ص 172.

[6] ذخائرالعقبي، ص 121.