شرح حال مؤلف

شرح حال مؤلف<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

نام او محمد حسين بن علي بن محمد بن موسي بن جعفر بن خضر بن يحيي بن سيف‌الدين مالكي نجفي، مشهور به كاشف الغطاء است. وي در 1294ق. در نجف اشرف متولد شد و در خانواده‌اي اهل علم و تقوا پرورش يافت. ده سال بيشتر از عمرش نمي‌گذشت كه فراگيري علوم اسلامي را آغاز كرد. سطح فقه و اصول را در ابتداي جواني به پايان رسانيد و سپس در محضر اساتيد بزرگي چون شيخ محمد كاظم خراساني و سيد يزدي و آقا رضا همداني حضور يافت و ساليان دراز، از خرمن معرفت آن بزرگان خوشه‌چيني كرد، چندان كه در ميان شاگردان آنها سرآمد شد و مورد احترام و توجه ويژه‌ي اساتيد خود قرار گرفت. او همچنين فلسفه را در محضر اساتيد نامداري همچون ميرزا محمد باقر اصطهباناتي وشيخ احمد شيرازي فرا گرفت. چندي بعد، تدريس در مسجد «هندي» نجف اشرف را آغاز كرد و آوازه و شهرتش چندان فراگير شد كه بيش از يكصد تن از فضلاي حوزه در محضر درسش حاضر مي‌شدند.

از ويژگي‌هاي برجسته‌ي علامه كاشف الغطاء=، فعاليت در عرصه‌هاي گوناگون و انجام سفرهاي بسيار بود. ايشان در سفرهاي خود با استفاده از روش «مباحثه‌ي موضوعي»، در راه نشر و ترويج انديشه‌هاي مذهب اهل بيت: و وحدت و تقريب ميان مذاهب اسلامي تلاش مي‌كرد.

پس از انتشار جلد نخست يكي از كتاب‌هاي ايشان با عنوان «الدين والاسلام»، حكومت وقت از انتشار مجلدات ديگر كتاب ممانعت به عمل آورد و ايشان پس از به جا آوردن فريضه‌ي حج، براي چاپ بقيه‌ي كتاب رهسپار شامات گرديد و دو جلد از كتاب مذكور را در بيروت منتشر كرد.

وي در سفر مذكور با بسياري از انديشمندان و اهل علم ديدار و گفتگو كرد و با شمار زيادي از آنان، از جمله امين ريحاني، فيلسوف مسيحي لبناني مكاتباتي داشت. همچنين با نويسنده‌ي نامدار لبناني، جرجي زيدان پيرامون يكي از تأليفات او با عنوان «تاريخ آداب اللغة العربية» گفتگوهايي انجام داد و بسياري از اشتباهات و تعابير نارساي كتاب مذكور را به وي يادآور شد. از ديگر برنامه‌هاي علامه كاشف الغطاء در آن سفر طولاني، ديدار و گفتگو با يكي از مدرّسان الازهر به نام شيخ يوسف الدجوي؛ و يكي از علماي مشهور دمشق در آن روزگار، به نام شيخ جمال الدين قاسمي بود. در آن سفر پربار، علامه بسياري از تأليفات خود را در بيروت منتشر كرد و ضمن تلاش براي انتشار تأليفات ديگر نويسندگان، شماري از آنها را نيز تصحيح نمود. اقامت او در سوريه، لبنان و مصر، سه سال به طول انجاميد.

بازگشت او به عراق در سال 1332 ق. با آغاز جنگ جهاني اول همزمان بود و موجب شد كه ايشان به همراهي سيد محمد يزدي ـ فرزند استادش سيد يزدي ـ روزگاري را با دغدغه‌ي جنگ و جهاد بگذراند.

پس از پايان جنگ، علامه به نجف اشرف بازگشت و در سال 1338 ق. بسياري از اهل عراق وي را به عنوان مرجع تقليد خود برگزيدند. در 1350 ق. از ايشان براي شركت در همايشي در قدس شريف دعوت به عمل آمد و وي ضمن حضور در آن، سخنان پرطنين و غرايي ايراد كرد كه بيانگر علم و فضل ايشان بود، چندان كه علما و انديشمندان حاضر در همايش، براي اقامه‌ي نماز جماعت به ايشان اقتدا كردند.

چندي بعد، در سال 1352 ق. به ايران آمد و مدت 18 ماه در شهرهاي مختلف ايران اقامت كرد و در همان ايام، در همايش علماي كشورهاي اسلامي در كراچي حضور يافت.

علامه كاشف الغطاء پس از سال‌ها تلاش خستگي ناپذير در راه خدمت به دين، در روز دوشنبه 18 ذي‌قعده‌ي 1373ق. در پي بيماري طولاني دار فاني را وداع گفت و پيكر مطهرش در وادي السلام نجف اشرف به خاك سپرده شد.

از آن علامه‌ي بزرگ، علاوه بر مقالات و اشعار بديع، كتاب‌هاي بسياري برجا مانده كه بر بيش از سي عنوان بالغ مي‌گردد. برخي از آنها عبارتند از:

1ـ الآيات البينات في قمع البِدَع والضلالات.

2ـ اصل الشيعة واصولها .

3ـ الفردوس الاعلي.

4ـ الارض والتربة الحسينية.

5ـ العبقات العنبرية في الطبقات الجعفرية.

6ـ تحرير المجلة .

7ـ المثل العليا في الاسلام لا في بحمدون .

8ـ شرح علي العروة، كتبه في حياة استاذه.

9ـ الدين والاسلام، او الدعوة الاسلامية الي مذهب الامامية.

10ـ نزهة السمر ونهزة السفر.

11ـ المراجعات الريحانية، الموسوم بـ «المطالعات والمراجعات» او النقود والردود .

12ـ وجيزة الاحكام .

13ـ السؤال والجواب .

14ـ زاد المقلدين (فارسي) .

15ـ حاشية التبصرة .

16ـ حاشية العروة الوثقي.

17ـ تعليقة علي سفينة النجاة .

18ـ مناسك حج .

19ـ تعليقة علي عين الحياة .

20ـ حاشية علي مجمع الوسائل (فارسي) .

21ـ التوضيح في بيان حال الإنجيل والمسيح .

22ـ عين الميزان في الجرح والتعديل .

23ـ محاورة مع السفيرين .

24ـ ملخص الاغاني.

25ـ رحلة الي سورية ومصر.

26ـ ديوان شعر.

27ـ جنة المأوي.