بخش 5
مدارا با بیماران حل مشکلات همسفران خلاصه درس خود آزمایی درس هشتم: رازداری، پرهیز از سوء ظن و رازداری پرهیز از سوء ظن مخفی‌کاری ممنوع چشم به مال دیگران نداشتن صبر در برابر مشکلات خلاصه درس خود آزمایی درس نهم: دوستی در سفر، نامه‌نگاری، ثبت خاطرات سفر و سفرنامه نویسی شناخت دوست راه‌های تحکیم دوستی در سفر عوامل گسستن دوستی‌ها نامه نگاری ثبت خاطرات سفر و سفرنامه نویسی
مدارا با بيماران
در مسافرت‌ها بسيار پيش مي‌آيد كه يكي از همراهان مبتلا به بيماري مي‌شود و دوستانش به وي كم توجهي يا بي‌توجهي مي‌كنند. چه بسا مي‌توانند او را همراه خود به زيارت ببرند، ليكن به دليل سختي كار، از مسؤوليت‌پذيري خودداري مي‌كنند. اين عمل با جوانمردي و اخلاق اسلامي در سفر سازگاري ندارد.
روزي مفضّل بن عُمَر خدمت امام صادق ( عليه السلام ) آمد و بر آن حضرت وارد شد، امام از او پرسيدند: با چه كسي همسفر بودي؟
مفضّل گفت: مردي از برادرانم.
حضرت فرمود: او چه شد؟
گفتم: از وقتي كه وارد مدينه شده‌ام نمي‌دانم مكان او كجاست!
امام ( عليه السلام ) به من فرمود:
« آيا نمي‌داني كه اگر كسي كه چهل گام با مؤمني همسفر شود، خداوند در روز قيامت درباره او از وي سؤال مي‌كند؟ » ( 1 )
امام صادق ( عليه السلام ) در حديثي ديگر فرمود:
« حَقُّ الْمُسَافِرِ أَنْ يُقِيمَ عَلَيْهِ إِخْوَانُهُ إِذَا مَرِضَ ثَلاث ».(2)
« حق مسافر آن است كه اگر بيمار شد، برادرانش تا سه روز كنار او بمانند. »
آن حضرت همچنين فرمود: