احکام نجاسات

احكام نجاسات‏ 

 س 266: آيا خون پاك است؟

 ج: اگر از حيواني باشد كه خون جهنده دارد، نجس است.

 س 267: آيا خوني كه بر اثر كوبيدن شديد سر به ديوار در عزاي امام حسين «عليه السلام» از سر انسان جاري و به سر و صورت شركت كنندگان در مراسم عزاداري پاشيده مي‏شود، پاك است يا خير؟

 ج: خون انسان در هر صورت نجس است.

 س 268: آيا اثر كم رنگ خون كه بعد از شستن بر لباس باقي مي‏ماند، نجس است؟

 ج: اگر عين خون نباشد و فقط رنگ آن باقي مانده باشد كه با شستن از بين نمي‏رود، پاك است.

 س 269: لكه خوني كه گاهي در تخم مرغ يافت مي‏شود، چه حكمي دارد؟

 ج: محكوم به طهارت است، ولي خوردن آن حرام است.

 س 270: عرق جنب از حرام و عرق حيوان نجاست خوار چه حكمي دارد؟

 ج: عرق شتر نجاست خوار نجس است، ولي عرق حيوانات ديگر نجاست خوار و همچنين عرق جنب از حرام بنا بر اقوي پاك است، لكن احتياط واجب اين است كه با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود.

 س 271: آيا قطرات آبي كه از بدن ميّت قبل از غسل با آب خالص و بعد از غسل با آب سدر و كافور بر زمين مي‏ريزد، پاك هستند يا خير؟

 ج: تا زماني كه غسل سوم كامل نشده باشد، بدن ميّت محكوم به نجاست‏است.

 س 272: پوستي كه گاهي از لبها، دستها و يا پاها جدا مي‏شود، محكوم به طهارت است يا نجاست؟

 ج: پوست نازكي كه خود بخود از دستها، لبها، پاها و ساير قسمت‏هاي بدن جدا مي‏شود، محكوم به طهارت است.

 س 273: شخصي در جبهه ‏هاي جنگ در وضعيتي قرار گرفت كه مجبور به كشتن خوك و خوردن آن شد، آيا رطوبت بدن و آب دهان وي محكوم به نجاست است؟

 ج: عرق بدن و آب دهان شخصي كه گوشت حرام و نجس خورده، نجس نيست. ولي هر چيزي كه با وجود رطوبت، با گوشت خوك برخورد كرده، محكوم به نجاست است.

 س 274: با توجه به اين كه در نقاشي و نقشه‏كشي از قلم مو استفاده مي‏شود و نوع خوب و مرغوب آن غالبا از موي خوك ساخته شده و از كشورهاي غير اسلامي وارد و در دسترس همگان بخصوص مراكز تبليغي و فرهنگي قرار مي‏گيرد، استفاده از اين قلم موها چه حكمي دارد؟

 ج: موي خوك نجس است و استفاده از آن در اموري كه مشروط به طهارت است، جايز نيست. ولي استفاده از آن در امري كه مشروط به طهارت نيست، اشكال ندارد و اگر معلوم نباشد كه قلم مو از موي خوك ساخته شده است يا خير، استفاده از آن حتي در اموري هم كه مشروط به طهارت است، اشكال ندارد.

 س 275: آيا خوردن گوشتي كه از كشورهاي غير اسلامي  وارد مي‏شود حلال است؟ حكم آن از جهت طهارت و نجاست چيست؟

 ج: تا تذكيه شرعي آن احراز نشود خوردن آن حرام است، ولي از نظر طهارت، اگر يقين به عدم تذكيه نباشد پاك است.

 س 276: در مورد چرم و اجزاي حيواني كه از بلاد غير اسلامي تهيه شده، نظر مبارك را مرقوم فرمائيد.

 ج: اگر احتمال دهيد كه حيوان ذبح اسلامي شده، پاك است و اگر يقين داريد كه ذبح اسلامي نشده، محكوم به نجاست است.

 س 277: اگر لباس جنب با مني نجس شود، اولا حكم دست زدن به آن با وجود رطوبت چيست؟ ثانيا: آيا جايز است جنب لباسهاي خود را براي آب كشيدن به كس ديگري بدهد؟ آيا شخص محتلم بايد نجس بودن لباسهايش را به كسي كه مي‏خواهد آنها را بشويد، اطلاع دهد؟

 ج: مني نجس است و اگر با رطوبت مسريه با چيزي برخورد نمايد، آن را نجس مي‏كند. و آگاه كردن كسي كه لباس را مي‏شويد از نجاست لباس، لازم نيست. ولي صاحب لباس تا يقين به طهارت آن حاصل نكند، نمي‏تواند آثار طهارت بر آن مترتب سازد.

 س 278: اينجانب پس از بول، استبراء مي‏كنم كه همراه آن مايعي خارج مي‏شود كه بوي مني مي‏دهد، آيا نجس است؟ وظيفه من نسبت به نماز چيست؟

 ج: اگر به مني بودن آن يقين نداريد و خروج آن همراه با علامتهاي شرعي خروج مني نيست، حكم مني ندارد و پاك است.

 س 279: آيا فضله پرندگان حرام گوشت؛ مانند كلاغ و زاغ و عقاب و طوطي نجس است؟

 ج: فضله پرندگان حرام گوشت نجس نيست.

 س 280: در رساله‏هاي عمليه آمده است كه مدفوع حيوانات و پرندگان حرام گوشت نجس است آيا مدفوع حيوانات حلال گوشت مانند، گاو، گوسفند و مرغ نجس است يا خير؟

 ج: مدفوع حيوانات حلال گوشت از پرندگان و غيره و همچنين مدفوع پرندگان حرام گوشت پاك است.

 س 281: اگر نجاستي در اطراف يا داخل كاسه دستشوئي باشد و آن جا با آب كريا قليل شسته شود ولي عين نجاست باقي بماند، آيا آن قسمتي كه عين نجاست در آن نيست و آن آب به آنجا رسيده، پاك است يا نجس؟

 ج: مكاني كه به آن آب نجس نرسيده باشد، محكوم به طهارت است.

 س 282: آيا اگر مهماني يكي از اثاثيه‏هاي ميزبانش را نجس كند، مطلع كردن ميزبان واجب است؟

 ج: اطلاع دادن در غير از خوردني و آشاميدني و ظرفهاي غذا، لازم نيست.

 س 283: آيا چيز پاكي كه با متنجس برخورد نموده، نجس است يا خير؟ در صورت نجس بودن، تا چند واسطه نجس است؟

 ج: چيزي كه با عين نجس تماس يافته و نجس شده است، اگر باز با چيزي كه پاك است تماس پيدا كند و يكي از آنها تر باشد، آن چيز پاك را نجس مي‏كند، و باز اين چيزي كه بر اثر ملاقات با متنجس نجس شده است، اگر با چيز پاكي برخورد نمايد، بنابر احتياط واجب آن را نجس مي‏كند، ولي اين متنجس سوم هيچ چيزي را با ملاقات خود نجس نمي‏كند.

 س 284: آيا هنگام استفاده از كفشي كه از پوست حيوان غير مذكّي ساخته شد، هميشه واجب است كه پاها قبل از وضو شسته شوند؟ عده‏اي مي‏گويند كه در صورت عرق كردن پا در كفش، شستن آن واجب است، و تجربه شده كه پا در هر كفشي به مقدار كم يا زياد، عرق مي‏كند. نظر جنابعالي در اين باره چيست؟

 ج: اگر يقين دارد كه كفش او از پوست حيواني است كه تذكيه نشده است و احراز شود كه پا در كفش‏هاي مذكور عرق كرده، شستن پاها براي نماز واجب است، ولي در صورت شك در عرق كردن پاها يا شك در تذكيه حيواني كه كفش از پوست آن دوخته شده است، محكوم به طهارت است.

 س 285: كودكي كه هميشه خود را نجس مي‏كند، دست‏تر، آب دهان و باقيمانده غذايش چه حكمي دارد؟ كودكاني كه دست‏تر خود را بر پاهايشان مي‏گذارند، چه حكمي دارند؟

 ج: تا زماني كه يقين به نجاست آن حاصل نشده، حكم به پاكي مي‏شود.

 س 286: من مبتلا به بيماري لثه هستم و طبق دستور پزشك بايد هميشه آن را مالش دهم، اين كار باعث سياهي بعضي از قسمت‏هاي لثه‏ام مي‏شود مثل اين كه خوني در داخل آن جمع شده باشد. هنگامي كه دستمال كاغذي روي آن مي‏گذارم رنگ دستمال قرمز مي‏شود، لذا اقدام به شستن دهانم با آب كر مي‏كنم، ولي خون منجمد، مدت زماني باقي مي‏ماند و با شستن از بين نمي‏رود. بعد از قطع آب كر، آيا آبي كه وارد دهان شده و به آن قسمت‏ها رسيده و سپس از دهان خارج شده، محكوم به نجاست است يا اين كه جزء آب دهان محسوب مي‏شود و محكوم به طهارت است؟

 ج: محكوم به طهارت است، هر چند احتياط اجتناب از آن است.

 س 287: سؤال من اين است كه آيا غذائي كه خورده‏ ام و با اجزاي خون منجمد شده در لثه تماس پيدا كرده، نجس است يا خير؟ در صورت نجس شدن، آيا فضاي دهان بعد از فرو بردن غذا، نجس باقي مي‏ماند؟

 ج: غذا در فرض مزبور محكوم به نجاست نيست و فرو بردن آن اشكال ندارد و فضاي دهان پاك است.

 س 288: مدتي است كه شايع شده لوازم آرايشي را از ناف جنين كه هنگام تولد از او جدا مي‏كنند و يا از جنين مرده مي‏سازند. ما گاهي از اين لوازم استفاده كرده و حتي گاهي رژلب خورده مي‏شود، آيا اينها نجس هستند؟

 ج: شايعه دليل شرعي بر نجس بودن لوازم آرايشي نيست، و تا نجاست آنها از راه شرعي احراز نشود، استفاده از آنها اشكال ندارد.

 س 289: از هر لباس يا پارچه‏اي هنگام شستن، پرزهاي ريزي مي‏ريزد كه اگر به طشت نگاه كنيم آنها را مي‏بينيم. وقتي كه طشت پر از آب و متصل به آب شير است، اگر لباس را داخل طشت فرو ببريم آب از اطراف آن سرازير مي‏شود. به علت وجود اين تارها و پرزهاي ريز در آبي كه از طشت به بيرون مي‏ريزد، از آن آب احتياط كرده و همه جا را تطهير مي‏كنم. و يا وقتي لباسهاي نجس بچه‏ها را بيرون مي‏آورم، همه جاهائي را كه لباسها را در آنجا در آورده‏ام حتي اگر خشك هم باشد آب مي‏كشم زيرا فكر مي‏كنم تارها و پرزهاي ريز در آنجا افتاده‏اند. آيا اين احتياط لازم است؟

 ج: لباسي كه براي آب كشيدن در ظرفي گذاشته مي‏شود و آب لوله‏كشي روي آن ريخته شده و سراسر آن را فرا مي‏گيرد، لباس و ظرف و آب و پرزهائي كه از لباس جدا شده و بر روي آب ديده مي‏شود و همراه آب به بيرون مي‏ريزد، همگي پاك هستند. پرزها يا غباري هم كه از لباس نجس جدا مي‏شود پاك هستند، مگر اين كه يقين حاصل شود كه از قسمت نجس جدا شده‏اند، و به مجرد شك در اصل جدا شدن آن از لباس نجس يا نجس بودن محل آن، احتياط لازم نيست.

 س 290: مقدار رطوبتي كه باعث سرايت از چيزي به چيز ديگر مي‏شود، چقدر است؟

 ج: ملاك رطوبت مسريه اين است كه به مقداري باشد كه رطوبت هنگام برخورد از جسم مرطوب به جسم ديگر سرايت كند.

 س 291: لباسهائي كه به خشكشوئي‏ها داده مي‏شود از نظر طهارت چه حكمي دارد؟ لازم به تذكّر است كه اقليتهاي ديني (يهود ونصاري و...) هم لباسهاي خود را براي شستشو و اتو كردن به اين خشكشوئي‏ها مي‏دهند و مي‏دانيم كه صاحبان اين مكانها براي شستن لباسها از مواد شيميائي استفاده مي‏كنند.

 ج: اگر لباسهائي كه به خشكشوئي‏ها داده مي‏شود از قبل نجس نباشند، محكوم به طهارت هستند، و تماس آن با لباسهاي پيروان اقليتهاي ديني (اهل كتاب) باعث نجاست نمي‏شود.

 س 292: آيا لباسهائي كه با لباسشوئي تمام اتوماتيك شسته مي‏شود، پاك مي‏گردد يا خير؟ نحوه كار اين لباسشوئي‏ها به اين صورت است كه در مرحله اول كه لباس با آب مخلوط با پودر لباسشوئي شسته مي‏شود، مقداري از آب و كف پودر بر شيشه درب لباسشوئي و نوار پلاستيكي اطراف آن پاشيده مي‏شود، و در مرتبه دوم آب غساله شستشو كشيده شده ولي كف پودر، درب و نوار پلاستيكي اطراف آن را به طور كامل مي‏پوشاند. در مراحل بعدي ماشين لباسشوئي لباسها را در سه نوبت با آب قليل مي‏شويد و از آن پس آب غساله بيرون كشيده مي‏شود، اميدواريم توضيح بفرمائيد، لباسهائي كه به اين ترتيب شسته شده‏اند، پاك هستند يا خير؟

 ج: اگر بعد از زوال عين نجاست، آب متصل به لوله در داخل ماشين لباسشوئي به لباسها و همه قسمت‏هاي داخل ماشين برسد و از آن جدا و خارج شود، محكوم به طهارت است.

 س 293: اگر آب بر زمين يا در حوض يا حمامي كه لباس در آن شسته مي‏شود، ريخته شود و قطراتي از آن آب به لباس ترشح كند، آيا لباس نجس مي‏شود يا خير؟

 ج: وقتي كه آب بر مكان يا زمين پاكي بريزد، ترشح ناشي از آن هم پاك است و اگر شك داشته باشيم كه آن مكان پاك است يا نجس، باز هم ترشح آن، پاك است.

 س 294: آبي كه از ماشين‏هاي حمل زباله شهري در خيابان مي‏ريزد و گاهي بر اثر شدت باد به لباس مردم پاشيده مي‏شود، محكوم به طهارت است يا نجاست؟

 ج: آب مزبور محكوم به طهارت است، مگر اين كه فردي يقين پيدا كند كه آن آب بر اثر برخورد با نجس، نجس شده است.

 س 295: آيا آبهائي كه در چاله‏هاي موجود در خيابان‏ها جمع مي‏شود، پاك است يا نجس؟

 ج: اين آبها محكوم به طهارت هستند.

 س 296: رفت و آمدهاي خانوادگي با اشخاصي كه به طهارت و نجاست در خوردن و آشاميدن و مانند آن اهميت نمي‏دهند، چه حكمي دارد؟

 ج: به طور كلّي در مورد طهارت و نجاست، حكم دين اسلام اين است كه هر چيزي كه يقين به نجاست آن نباشد، از نظر شرعي محكوم به طهارت است.

 س 297: استفراغ افراد زير از جهت پاك يا نجس بودن، چه حكمي دارد؟

 الف: طفل شيرخوار

 ب: طفلي كه هم شير مي‏خورد و هم غذا

 ج: انسان بالغ‏

 ج: در همه موارد پاك است.

 س 298: ملاقي شبهه محصوره چه حكمي دارد؟

 ج: اگر با بعضي از اطراف تماس پيدا كند، حكم متنجس را ندارد.

 س 299: شخصي كه دين او مشخص نيست و از كشور ديگري براي كار وارد كشور اسلامي شده و مغازه اغذيه فروشي داير كرده و كار او فروش مواد خوراكي است، هنگام فروش، ماده غذائي با بدن او كه رطوبت مسريه دارد تماس پيدا مي‏كند، آيا بايد از او درباره دينش سؤال كرد يا اين كه اصل پاك بودن اشياء جاري مي‏شود؟

 ج: سؤال از دين او واجب نيست و اصلِ طهارتِ اشياء نسبت به وي و چيزي كه با وجود رطوبت با بدن او در تماس است، جاري مي‏شود.

 س 300: اگر يكي از اعضاي خانواده يا شخصي كه به منزل انسان رفت و آمد دارد به طهارت و نجاست اهميت ندهد و باعث نجس شدن گسترده خانه و اثاثيه آن شود بطوري كه شستن و آب كشيدن آنها ممكن نباشد، تكليف اهل منزل دراين باره چيست؟ و با اين فرض چگونه ممكن است كه انسان پاك بماند، بخصوص در نماز كه پاكي شرط صحت آن است؟ حكم شرعي در اين مورد چيست؟

 ج: تطهير تمام خانه لازم نيست و براي صحت نماز، پاك بودن لباس نمازگزار و محل گذاشتن پيشاني كافي است. نجاست خانه و اثاثيه آن موجب اثبات تكليف بيشتري بر انسان غير از لزوم رعايت طهارت در نماز و خوردن و آشاميدن، نمي‏شود.