پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای
|
|
|
|
احكام نجاسات
١٣٥ نجس كردن خط و
ورق قرآن حرام است، و اگر نجس شود بايد فورا آن را
آب بكشند.
١٣٦ اگر جلد قرآن
نجس شود، در صورتي كه بياحترامي به قرآن باشد
بايد آن را آب بكشند.
١٣٧ گذاشتن قرآن روي
عين نجس مانند خون و مردار، اگر چه آن عين نجس خشك
باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روي آن واجب
ميباشد.
١٣٨ نوشتن قرآن با
مركب نجس اگر چه يك حرف آن باشد حرام است، و اگر
نوشته شود بايد آن را آب بكشند يا به واسطه
تراشيدن و مانند آن كاري كنند كه از بين برود.
١٣٩ احتياط واجب آن
است كه از دادن قرآن به كافر خودداري كنند و اگر
قرآن دست اوست در صورت امكان از او بگيرند.
١٤٠ اگر ورق قرآن يا
چيزي كه احترام آن لازم است -مثل كاغذي كه اسم خدا
يا پيغمبر(ص) يا امام(ع) بر آن نوشته شده- در
مستراح بيفتد، بيرون آوردن و آب كشيدن آن اگر چه
خرج داشته باشد واجب است، و اگر بيرون آوردن آن
ممكن نباشد، بايد به آن مستراح نروند تا يقين كنند
آن ورق پوسيده است. و نيز اگر تربت در مستراح
بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بايد تا وقتي
كه يقين نكردهاند به كلي از بين رفته به آن
مستراح نروند.
١٤١ خوردن و آشاميدن
چيز نجس حرام است، و نيز خورانيدن عين نجس به
اطفال در صورتي كه ضرر داشته باشد، حرام ميباشد.
بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد بنابر احتياط واجب
بايد از آن خودداري كنند، ولي خوراندن غذاهايي كه
نجس شده است به طفل حرام نيست.
١٤٢ فروختن و عاريه
دادن چيز نجسي كه ميشود آن را آب كشيد، اگر نجس
بودن آن را به طرف نگويند، اشكال ندارد. ولي
چنانچه انسان بداند كه عاريه گيرنده و خريدار آن
را در خوردن و آشاميدن استعمال ميكنند، بايد
نجاستش را به او بگويند.
١٤٣ اگر انسان ببيند
كسي چيز نجسي را ميخورد يا با لباس نجس نماز
ميخواند،لازم نيست به او بگويد.
١٤٤ اگر جايي از
خانه يا فرش كسي نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا
چيز ديگر كساني كه وارد خانه او ميشوند با رطوبت
به جاي نجس رسيده است، لازم نيست به آنان بگويد.
١٤٥ اگر صاحب خانه
در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به
مهمانها بگويد. اما اگر يكي از مهمانها بفهمد،
لازم نيست به ديگران خبر دهد. ولي چنانچه طوري با
آنان معاشرت دارد كه ميداند به واسطه نگفتن خود
او هم نجس ميشود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد.
١٤٦ اگر چيزي را كه
عاريه كرده نجس شود اگر بداند كه صاحبش آن چيز را
در خوردن و آشاميدن استعمال ميكند، واجب است به
او بگويد.
١٤٧ بچه مميزي كه
خوب و بد را ميفهمد، اگر تكليفش هم نزديك است
اگربگويد چيزي را آب كشيدم، دوباره بايد آن را آب
كشيد. ولي اگر بگويد چيزي كه در دست اوست نجس است،
احتياط آن است كه از آن اجتناب كنند. اگر چه بعيد
نيست اعتبار قول صبي مراهق. |
|
|
|
|