احکام نجاسات

احكام نجاسات

١٣٥ نجس كردن خط و
ورق قرآن حرام است، و اگر نجس شود بايد فورا آن را
آب بكشند.

١٣٦ اگر جلد قرآن
نجس شود، در صورتي كه بي‏احترامي به قرآن باشد
بايد آن را آب بكشند.

١٣٧ گذاشتن قرآن روي
عين نجس مانند خون و مردار، اگر چه آن عين نجس خشك
باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روي آن واجب
مي‏باشد.

١٣٨ نوشتن قرآن با
مركب نجس اگر چه يك حرف آن باشد حرام است، و اگر
نوشته شود بايد آن را آب بكشند يا به واسطه
تراشيدن و مانند آن كاري كنند كه از بين برود.

١٣٩ احتياط واجب آن
است كه از دادن قرآن به كافر خودداري كنند و اگر
قرآن دست اوست در صورت امكان از او بگيرند.

١٤٠ اگر ورق قرآن يا
چيزي كه احترام آن لازم است -مثل كاغذي كه اسم خدا
يا پيغمبر(ص) يا امام(ع) بر آن نوشته شده- در
مستراح بيفتد، بيرون آوردن و آب كشيدن آن اگر چه
خرج داشته باشد واجب است، و اگر بيرون آوردن آن
ممكن نباشد، بايد به آن مستراح نروند تا يقين كنند
آن ورق پوسيده است. و نيز اگر تربت در مستراح
بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بايد تا وقتي
كه يقين نكرده‏اند به كلي از بين رفته به آن
مستراح نروند.

١٤١ خوردن و آشاميدن
چيز نجس حرام است، و نيز خورانيدن عين نجس به
اطفال در صورتي كه ضرر داشته باشد، حرام مي‏باشد.
بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد بنابر احتياط واجب
بايد از آن خودداري كنند، ولي خوراندن غذاهايي كه
نجس شده است به طفل حرام نيست.

١٤٢ فروختن و عاريه
دادن چيز نجسي كه مي‏شود آن را آب كشيد، اگر نجس
بودن آن را به طرف نگويند، اشكال ندارد. ولي
چنانچه انسان بداند كه عاريه گيرنده و خريدار آن
را در خوردن و آشاميدن استعمال مي‏كنند، بايد
نجاستش را به او بگويند.

١٤٣ اگر انسان ببيند
كسي چيز نجسي را مي‏خورد يا با لباس نجس نماز
مي‏خواند،لازم نيست به او بگويد.

١٤٤ اگر جايي از
خانه يا فرش كسي نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا
چيز ديگر كساني كه وارد خانه او مي‏شوند با رطوبت
به جاي نجس رسيده است، لازم نيست به آنان بگويد.

١٤٥ اگر صاحب خانه
در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به
مهمانها بگويد. اما اگر يكي از مهمانها بفهمد،
لازم نيست به ديگران خبر دهد. ولي چنانچه طوري با
آنان معاشرت دارد كه مي‏داند به واسطه نگفتن خود
او هم نجس مي‏شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد.

١٤٦ اگر چيزي را كه
عاريه كرده نجس شود اگر بداند كه صاحبش آن چيز را
در خوردن و آشاميدن استعمال مي‏كند، واجب است به
او بگويد.

١٤٧ بچه مميزي كه
خوب و بد را مي‏فهمد، اگر تكليفش هم نزديك است
اگربگويد چيزي را آب كشيدم، دوباره بايد آن را آب
كشيد. ولي اگر بگويد چيزي كه در دست اوست نجس است،
احتياط آن است كه از آن اجتناب كنند. اگر چه بعيد
نيست اعتبار قول صبي مراهق.