پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای
|
|
|
| |
٢-
زمين
١٨٣ زمين با سه شرط،
كف پا و ته كفش نجس را پاك ميكند: اول: آنكه زمين
پاك باشد. دوم: آنكه خشك باشد. سوم: آنكه اگر عين
نجس مثل خون و بول، يا متنجس مثل گلي كه نجس شده
در كف پا و ته كفش باشد، به واسطه راه رفتن يا
ماليدن پا به زمين برطرف شود. و نيز زمين بايد خاك
يا سنگ يا آجر فرش و مانند اينها باشد، و با راه
رفتن روي فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس
پاك نميشود. و اگر به واسطه غير راه رفتن نجس شده
باشد، پاك شدنش به واسطه راه رفتن اشكال دارد.
١٨٤ پاك شدن كف پا و
ته كفش نجس، به واسطه راه رفتن روي آسفالت و روي
زميني كه با چوب فرش شده، محل اشكال است. بلكه پاك
نشدن اقوي است.
١٨٥ براي پاك شدن كف
پا و ته كفش، بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راه
بروند، اگر چه به كمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا
به زمين، نجاست برطرف شود.
١٨٦ لازم نيست كف پا
و ته كفش نجس، تر باشد. بلكه اگر خشك هم باشد به
راه رفتن پاك ميشود.
١٨٧ بعد از آنكه كف
پا و ته كفش نجس به راه رفتن پاك شد، مقداري از
اطراف آن هم كه معمولا به گل آلوده ميشود، اگر
زمين يا خاك به آن اطراف برسد، پاك ميگردد.
١٨٨ كسي كه با دست و
زانو راه مي رود، اگر كف دستيا زانوي او نجس شود،
پاك شدن دست و زانوي او به وسيله راه رفتن، محل
اشكال است. و همچنين استته عصا و ته پاي مصنوعي و
نعل چهار پايان و چرخ اتومبيل و درشكه و مانند
اينها.
١٨٩ اگر بعد از راه
رفتن ذرههاي كوچكي از نجاست كه ديده نميشود در
كف پا يا ته كفش پا بماند، بايد آن ذرهها را هم
برطرف كرد، ولي باقي بودن بو و رنگ اشكال ندارد.
١٩٠ توي كفش و
مقداري از كف پا كه به زمين نميرسد به واسطه راه
رفتن پاك نميشود، و پاك شدن كف جوراب به واسطه
راه رفتن، محل اشكال است. ولي اگر كف جوراب از
پوست باشد، به وسيله راه رفتن پاك ميشود.
|
|
|
|
|